Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Η υπόθεση δεν αφορά μόνο στο τουρκολιβυκό μνημόνιο ή ακόμη και στην προφανή κούρσα διαδοχής στη ΝΔ, στην οποία προδήλως εμπλέκονται αμφότεροι οι κ.κ. Αδ. Γεωργιάδης και Ν. Δένδιας. Κυριότερα, αφορά στο γεγονός ότι χρησιμοποιούνται τα εθνικά θέματα και μάλιστα σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για την έκβασή τους, για μικροπολιτικούς σκοπούς.
Γεγονός το οποίο, ευλόγως, δεν πέρασε απαρατήρητο χθες από την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία έσπευσε να το καυτηριάσει, εγκαλώντας τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ότι παραμένει «βουβός», όταν ερίζουν περί τα πεπραγμένα τους δυο υπουργοί τόσο της πρώτης όσο και της δεύτερης περιόδου διακυβέρνησης της χώρας, από τον ίδιο.
Ο δε κυβερνητικός εκπρόσωπος, φίλτατος κ. Π. Μαρινάκης, είναι βέβαιον ότι δεν είδε όχι μόνον το δένδρο αλλά ούτε ολόκληρο το δάσος, όταν υποστήριζε ότι «ο υπουργός Υγείας δεν απέδωσε καμία μομφή κατά Δένδια...».
Πώς είναι δυνατόν να διατυπώνεται αυτός ο ισχυρισμός, όταν δημοσίως και απερίφραστα ο φίλτατος κ. Γεωργιάδης υποστήριξε ότι ενόσω ήταν υπουργός Εξωτερικών ο κ. Ν. Δένδιας, «δεν κατάλαβε» και βγήκε το τουρκολιβυκό μνημόνιο; Με τι ακριβώς ισοδυναμεί το «δεν κατάλαβε» κατά τον κ. Μαρινάκη, αν όχι με ευθεία μομφή Γεωργιάδη προς Δένδια;
Μομφή, η οποία φέρεται να απαντήθηκε αρμοδίως από κύκλους του υπουργού Άμυνας, εξίσου απαξιωτικά: «Στη δημόσια σφαίρα έχει τη σημασία του ό,τι λέγεται, αλλά κυρίως σημασία έχει ποιος το λέει», κατά παράφραση της μνημειώδους έκφρασης του Γέρου της Δημοκρατίας, Γεωργίου Παπανδρέου, «Α, εσείς… Τότε δεν έχει καμιά σημασία». Τουλάχιστον οι «κύκλοι» Δένδια το αντελήφθησαν…
Κοντολογίς, υπό το φως όλων αυτών, ουδεμία αμφιβολία υπάρχει ότι παρά την εκπεφρασμένη πρόθεση του πρωθυπουργού να ηγηθεί της προσπάθειας κατάκτησης της εξουσίας από τη ΝΔ και τρίτη φορά, η κούρσα διαδοχής του στη θέση του προέδρου της ΝΔ έχει ήδη ξεκινήσει και δη με επίκεντρο το δεξιό ακροατήριο του κόμματος ή ακόμη και πέραν αυτού.
Διότι αυτό είναι το πολιτικό ακροατήριο στο οποίο απευθύνονται αμφότεροι οι Γεωργιάδης και Δένδιας. Ο καθένας εξ αυτών βεβαίως, με το ιδιαίτερο ύφος του και το στίγμα της πολιτικής του παρουσίας. Το κοινό, όμως, είναι ενιαίο. Όπως είναι εξάλλου και για τον φίλτατο Μ. Βορίδη, ο οποίος έλκει τις πολιτικές του ρίζες ακόμη δεξιότερα και -ενδεχομένως- τίθεται, υπό το φως των πρόσφατων αποκαλύψεων περί τις αγροτικές επιδοτήσεις, εκτός κούρσας, αν και τούτο είναι προφανώς πρώιμο να κριθεί.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, τα εθνικά θέματα αποτελούν έναν προφανή βατήρα, όταν απευθύνεται κανείς στο συγκεκριμένο πολιτικό κοινό, εάν κρίνουμε από την πρόσφατη αναφορά Γεωργιάδη, ο οποίος ήγειρε ένα θέμα το οποίο σαφώς προκαλεί σιγή εκ μέρους του Μεγάρου Μαξίμου.
Τι να πουν και τι να αφήσουν οι άνθρωποι… Σε κορυφαία υπουργικά πόστα είναι αμφότεροι οι «μνηστήρες» και το «συλλογικό» έργο της κυβέρνησης εκτελούν, καθώς, κατά τεκμήριο, χαίρουν της πρωθυπουργικής εμπιστοσύνης.
Βέβαια, το ζήτημα που θα όφειλε να απασχολεί δεν είναι η κούρσα διαδοχής στη ΝΔ, με άτυπους διεκδικητές τους Δένδια και Γεωργιάδη εκ δεξιών, και Κ. Χατζηδάκη και Κυρ. Πιερρακάκη από το… κέντρο, όσο η τύχη των εθνικών μας θεμάτων.
Διότι με αυτά και αυτά, κουβεντιάζουμε για τη ΝΔ και τους μνηστήρες, όταν το επίμαχο είναι τα κυριαρχικά δικαιώματα αυτής της χώρας. Για να μην ξεχνιόμαστε.