Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
«Η ισχύς εν τη ενώσει» ήταν το χθεσινό μήνυμα της πρότασης εξαγοράς που υπέβαλε για το Χ.Α. το Euronext και από το συνέδριο του Economist στο Λαγονήσι ακριβώς το ίδιο μήνυμα εξέπεμπαν Μάριο Ντράγκι και Ευάγγελος Μυτιληναίος, αναφερόμενοι στην ανάγκη αναβίωσης της αμυντικής βιομηχανίας της Ευρώπης και συνολικά της οικονομικής δραστηριότητας στην Γηραιά Ήπειρο.
Επικαλούμενος, δε, -ο άνθρωπος που έσωσε την Ευρωζώνη με το περίφημο «whatever it takes»- την ανάγκη, πλέον, να υψώσει η Ευρώπη ενιαία φωνή σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, τόνισε ότι πρέπει «να οργανωθούμε, ώστε να δώσουμε ισχυρές και ενωμένες απαντήσεις που απαιτεί η πραγματικότητα».
Έδινε μάλιστα ως απτό παράδειγμα αυτής της φιλοσοφίας, ο πρώην επικεφαλής της ΕΚΤ και πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, την Airbus, δηλαδή την αεροναυπηγική κοινοπραξία στην οποία συμμετέχουν η Γαλλία, η Γερμανία, η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο και η οποία συνεργάζεται με σειρά άλλων ευρωπαϊκών εταιριών για την κατασκευή των προϊόντων της.
Ακριβώς στο ίδιο πνεύμα, ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, καθιστούσε σαφές ότι για να μπορέσει η ευρωπαϊκή βιομηχανία να ανταποκριθεί στις ανάγκες των καιρών απαιτούνται «ισχυρά κίνητρα», για την εξασφάλιση των απαραίτητων συνεργασιών.
«Είναι ιστορική ευκαιρία να συνεργαστεί και να μεγαλώσει η αμυντική βιομηχανία της Ευρώπης. Χρειάζονται ισχυρά κίνητρα», σημείωνε χαρακτηριστικά, υπό το φως τόσο του χρόνου που πρέπει να διανυθεί (10 με 15 χρόνια, όπως είπε) για την πραγματοποίηση ενός ποιοτικού άλματος αυτού του μεγέθους, όσο και των απαιτήσεων, χρηματοδοτικών και άλλων, που συνδέονται με αυτό.
Για την ακρίβεια, τα λόγια του απηχούσαν συνολικά το αίτημα της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας για την θεσμοθέτηση ενός φορέα ο οποίος θα κατευθύνει τον κλάδο σε πορεία βέλτιστης αξιοποίησης των ευκαιριών οι οποίες αναδύονται σήμερα, τόσο από το ελληνικό εξοπλιστικό πρόγραμμα, ύψους έως και 28 δισ. ευρώ την επομένη 12ετία, όσο κυριότερα από το ευρωπαϊκό, το οποίο δυνητικά αφορά πολλές εκατοντάδες δισ. ευρώ.
Η Ευρώπη οικοδομήθηκε ως ένα «project» ειρήνης μετά τον Β’ Π.Π., σημείωσε ο Ντράγκι, υπενθυμίζοντας τον ρόλο που διαδραμάτισε η αμερικανική αμυντική ομπρέλα, μεταπολεμικά αλλά και καθιστώντας σαφές ότι οι ανάγκες πλέον έχουν αλλάξει.
Σε αυτήν την διαδικασία δεν θα ακολουθήσουν όλοι με τους ίδιους ρυθμούς, είπε, περιγράφοντας και το στοίχημα το οποίο αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας. «Πρέπει να ορίσουμε τις βασικές προτεραιότητες που απαιτούν κοινή αντίδραση. Να προσπαθήσουμε να προχωρήσουμε με τους 27 μαζί. Αν δεν μπορούμε, να προχωρήσουμε με ομάδες χωρών και οι άλλες αν θέλουν να ακολουθήσουν», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Ακριβώς αυτός είναι ο σκόπελος που οφείλει να ξεπεράσει η Ελλάδα. Να ορίσει τις συντεταγμένες, οι οποίες ευλόγως σε πρώτη φάση θα αφορούν στην κάλυψη των ελληνικών αμυντικών αναγκών και να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις, μέσω κινήτρων, για την εξασφάλιση συνεργασιών μεταξύ των ελληνικών και των ευρωπαϊκών εταιριών της αμυντικής βιομηχανίας.
Η ευκαιρία που αναδύεται σήμερα είναι πρωτόγνωρη για τα μεταπολεμικά χρονικά και δεδομένου του πολλαπλασιαστικού οφέλους που θα έχει στην ελληνική βιομηχανία μπορεί να οδηγήσει στην αναβίωση συνολικά του βιομηχανικού τομέα στην χώρα μας.
Για την επίτευξη, δε, αυτού του σκοπού πέραν των πρακτικών βημάτων που απαιτούνται, χρειάζεται πρωτίστως πολιτική σταθερότητα, η οποία δύσκολα επιτυγχάνεται στην χώρα μας.
Όπως είπε χθες και ο Ευάγγελος Μυτιληναίος η πολιτική σταθερότητα ήταν πάντα μία «δύσκολη εξίσωση» σε αυτή τη χώρα.