Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Εάν υπάρχει ένας τομέας στον οποίο η παρούσα κυβέρνηση τα πάει -αυθεντικά- καλά, αυτός είναι τα δημόσια οικονομικά.
Μόλις πρόσφατα ανακοινώθηκαν τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού για το πρώτο εξάμηνο του έτους με πρωτογενές πλεόνασμα στα 4,67 δισ. ευρώ, υπερδιπλάσιο του προβλεπομένου (στόχος 2,23 δισ. ευρώ) και σημαντικά ανώτερου εκείνου που είχε επιτευχθεί την αντίστοιχη περυσινή περίοδο (2,9 δισ. ευρώ).
Πρόκειται για δημοσιονομικές επιδόσεις που μιλούν από μόνες τους και δεν επιδέχονται αμφισβητήσεως. Μπορεί κανείς να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση επί παντός επιστητού, συμπεριλαμβανομένης προφανώς και της οικονομικής της πολιτικής, όπως ευλόγως πράττει η αντιπολίτευση, όμως για τη δημοσιονομική πορεία της χώρας και για το bottom line της εκτέλεσης του προϋπολογισμού, τα στοιχεία είναι καταλυτικά υπέρ της.
Βάσει αυτής της ενάρετης πορείας, εξάλλου, έχει εξασφαλίσει η χώρα -επανειλημμένως- τα εύσημα τόσο των εταίρων και δανειστών της όσο και έμπρακτα των αγορών, οι οποίες -στη βάση και της παρούσας ρύθμισης του δημόσιου χρέους- ζητούν, αναλογικά, χαμηλότερες αποδόσεις για να αγοράσουν ελληνικό χρέος, έναντι εκείνων σημαντικά μεγαλύτερων ευρωπαϊκών οικονομιών.
Κοντολογίς, για να μην το κουράζουμε, στα δημόσια οικονομικά τα πάμε καλά. Αυτό το «καλά», δε, οφείλουμε να το διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού, κάτι το οποίο υπό το φως των παρόντων δημοσκοπικών επιδόσεων του κυβερνώντος κόμματος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως δυσχερές.
Η κυβέρνηση έχει ήδη εξασφαλίσει ένα δισ. ευρώ από αυξημένα φοροέσοδα, κυρίως, χάρη στην ανάπτυξη και στα μέτρα πάταξης της φοροδιαφυγής καθώς και ακόμη 500 εκατ. ευρώ ως απότοκο της έγκρισης της ρήτρας διαφυγής για τις αμυντικές δαπάνες, από το Ecofin. Εκεί, δε, πρέπει να σταματήσει η «μπάλα».
Τόσο τα επώδυνα χρόνια των μνημονίων -και οι προσπάθειες που κατέβαλαν οι τότε κυβερνήσεις- όσο και οι κόποι και αντοχές του κάθε συνεπούς φορολογουμένου για όλη την περίοδο έως σήμερα, αυτό επιβάλλουν. Όπως αντίστοιχα αυτό επιβάλλει και ο χρόνος που κυλά έως το 2032, οπότε εκπνέουν τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, το οποίο παρά τις προσπάθειες πρόωρης αποπληρωμής του, αναμένεται να διαμορφωθεί τότε στα ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα του 120% του ΑΕΠ.
Τούτου δοθέντος και παρά τις φωνές που καλούν για αύξηση των παροχών, αρχής γενομένης από την εφετινή ΔΕΘ, η κυβέρνηση οφείλει να παραμείνει στην οδό της δημοσιονομικής ευταξίας, η οποία τη χαρακτήρισε έως τώρα, γεγονός που αναγνωρίζεται από άπαντες.
Μπορεί το κυριότερο χαρακτηριστικό των μεταπολιτευτικών ετών να υπήρξε η γιγάντωση των λεγόμενων πελατειακών σχέσεων της εκάστοτε κυβέρνησης με τμήματα του εκλογικού σώματος, όμως τυχόν επιστροφή σε λογικές παροχών του παρελθόντος προς άγρα ψήφων θα ισοδυναμούσε με «κλωτσιά στην καρδάρα με το γάλα». Κάτι το οποίο γνωρίζει άριστα τόσο το σημερινό οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, υπό τον φίλτατο Κυριάκο Πιερρακάκη, όσο και το αμέσως προηγούμενο, υπό τον Κωστή Χατζηδάκη, οι κύριοι άξονες της πολιτικής του οποίου συνέβαλαν στην επίτευξη των σημερινών αποτελεσμάτων.
Υπ’ αυτό το πρίσμα, το περιθώριο άσκησης «κοινωνικής πολιτικής» ή μείωσης των φόρων, που παρέχει στην κυβέρνηση το κονδύλι ύψους 1,5 δισ. ευρώ που έχει στη διάθεσή της, πρέπει να τηρηθεί ως επιβεβαίωση της πρόθεσής της να συνεχίσει την έως τώρα ενάρετη δημοσιονομική πορεία της χώρας.
Ας μην την κλωτσήσουμε την καρδάρα αυτόν τον Σεπτέμβριο, ό,τι κι αν λένε οι δημοσκοπήσεις. Έχει και αυτό την πολιτική του αξία.