Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Εδώ και μία επταετία, από τότε που κάποια “ψυχή” έκανε λόγο για το “μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους”, πόσα μπορούμε να πούμε ότι γνωρίζουμε μετά βεβαιότητος για την ακόμη καθόλα “σκοτεινή” υπόθεση της Novartis;
Για μία υπόθεση η οποία -όπως υποστηρίχθηκε – ξεκίνησε ως σκάνδαλο, με την φερόμενη εμπλοκή δέκα πολιτικών προσώπων, συμπεριλαμβανομένων και πρώην πρωθυπουργών και κατέληξε ως σκευωρία και πλεκτάνη εναντίον τους.
Για παράδειγμα, χθες ανακοινώθηκαν οι ποινές στην υπόθεση των “προστατευομένων μαρτύρων” ή ψευδομαρτύρων, πλέον, Φιλίστορα Δεστεμπασίδη και Μαρία Μαραγγέλη, για όσα κατέθεσαν ενόρκως ενώπιον της ελληνικής Δικαιοσύνης για αυτήν την υπόθεση.
Εάν όμως καταδικάστηκαν επειδή κατέθεσαν ψεύδη ενώπιον των Ελλήνων δικαστικών λειτουργών, τότε, δεν είναι εύλογο ότι το έκαναν για λογαριασμό κάποιων τρίτων προσώπων, η ταυτότητα των οποίων παραμένει έως σήμερα άγνωστη; Των λεγομένων ηθικών αυτουργών των εγκλημάτων που διέπραξαν και καταδικάστηκαν για αυτά οι Δεστεμπασίδης και Μαραγγέλη. Αυτοί πότε θα κριθούν για όσα διέπραξαν;
Αντίστοιχα, εάν όσα κατέθεσαν στην Ελλάδα οι δυο τους είναι ψευδή, τότε στις ΗΠΑ πώς εξασφάλισε το αμερικανικό δημόσιο ποσό της τάξης των 350 εκατ. δολ. από την Novartis στο πλαίσιο εξωδικαστικού συμβιβασμού, όπως ισχυρίστηκε χθες μία άλλη “ψυχή”;
Άλλα κατέθεσαν στις ΗΠΑ οι δυο πρώην υπάλληλοι της Novartis και άλλα στην Ελλάδα και εάν έχουν όντως έτσι τα πράγματα, για ποιους λόγους δεν βρήκαν τον δρόμο τους έως την ελληνική δικαιοσύνη οι αρχικές τους καταθέσεις, με την δέουσα ταχύτητα;
Δίχως αμφιβολία όσα υποστήριξαν χθες, με δημόσιες δηλώσεις τους, ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησής του και τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος παραβιάζουν ανοικτές θύρες. Προφανώς οι «ενορχηστρωτές της σκευωρίας διαφεύγουν του ελέγχου», όπως υποστήριξε ο κ. Βενιζέλος και αντίστοιχα, ευλόγως, όπως δήλωσε ο κ. Σαμαράς «...η Δικαιοσύνη επιβάλλει όχι απλά την τιμωρία των φυσικών αυτουργών, αλλά και την αποκάλυψη εκείνων που σκηνοθέτησαν και ενορχήστρωσαν ως ηθικοί αυτουργοί τη σκευωρία της Novartis».
Εάν έχουν όμως όντως έτσι τα πράγματα, τότε προς τι η χθεσινή επίθεση του τομεάρχη Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Πολάκη, ο οποίος έκανε λόγο για «σάπια ελληνική δικαιοσύνη» υποστηρίζοντας ότι στις καταθέσεις των Μαραγγέλη και Δεστεμπασίδη στηρίχθηκε η αμερικανική Δικαιοσύνη προκειμένου να οδηγήσει τη Novartis «να πληρώσει 350 εκατ. δολάρια για διαφθορά που συνέβη στην Ελλάδα, μέσα από την κατευθυνόμενη υπερτιμολόγηση των φαρμάκων της, τιμολόγηση που πέρασε και οδήγησε σε τεράστια υπερκέρδη, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες».
Εάν είχαν απαντηθεί τα παραπάνω ερωτήματα, σχετικά με τους ηθικούς αυτουργούς των εγκλημάτων για τα οποία καταδικάστηκαν οι δυο πρώην υπάλληλοι της Novartis και είχαν έρθει στο φως και οι δικές τους πράξεις, θα υπήρχε έδαφος αμφισβήτησης της ελληνικής δικαιοσύνης; Θα υπήρχε γκρίζο έδαφος οποιασδήποτε μορφής, επί του οποίου θα μπορούσε να ανθήσει η όποια πολιτική χειραγώγηση ή σκοπιμότητα;
Η υπόθεση της πλήρους διαλεύκανσης της υπόθεσης Novartis, η οποία ταλανίζει την ελληνική πολιτική σκηνή επί τουλάχιστον μία επταετία, με τον ακριβή προσδιορισμό των παρανόμων ενεργειών όσων εμπλέκονται σε αυτήν και την απόδοση ευθυνών, αποτελεί θεμελιώδες ζητούμενο για την χώρα.
Εάν δεν υπάρξει αυτή η διαλεύκανση και εάν όντως δεν φτάσει «το μαχαίρι μέχρι το κόκαλο», όπως υποσχέθηκε μία άλλη “ψυχή”, όχι μόνον υποτιμάται η νοημοσύνη των πολιτών αλλά καταγράφεται και μία μελανή σελίδα για το σύστημα απονομής δικαιοσύνης στην Ελλάδα.