Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Πέραν των πηχυαίων πρωτοσέλιδων τίτλων και των “εντυπωσιακών” ρεπορτάζ σχετικά με την περιουσιακή κατάσταση του πολιτικού προσωπικού της χώρας, ποια είναι η ουσία όσων δημοσιεύτηκαν χθες για τα πόθεν έσχες;
Κατά πόσον μπορεί ο πολίτης να βγάλει πραγματικά “συμπέρασμα” ή άκρη από τα πόθεν έσχες των πολιτικών, ορισμένοι εκ των οποίων γεμίζουν σελίδες επί ψηφιακών σελίδων με τα στοιχεία της ακίνητης περιουσίας τους και άλλοι εμφανίζονται ως πένητες έναντι της πολιτείας αλλά και των εκλογέων τους; Πώς μπορούμε να ξέρουμε ποιοι εισήλθαν πένητες στον πολιτικό στίβο και σήμερα είναι “αλλιώς”, ως αποτέλεσμα αδιαφανών ενεργειών τους ενόσω κατείχαν δημόσιο αξίωμα;
Η ψηφιοποίηση των στοιχείων πόθεν έσχες που υποβάλλουν, πέραν των πολιτικών προσώπων και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι υπόχρεοι στη χώρα μας, συμπεριλαμβανομένων αιρετών της τοπικής αυτοδιοίκησης, δικαστών και εισαγγελέων όλων των βαθμίδων, δημοσίων υπαλλήλων, στελεχών των ΕΔ και των Σωμάτων Ασφαλείας, μελών ανεξάρτητων επιτροπών, ιδιοκτητών ΜΜΕ, δημοσιογράφων, αθλητικών παραγόντων και εντέλει ενός ιδιαίτερα μακρύ καταλόγου πολιτών αυτής της χώρας, δίχως αμφιβολία παρέχει στην πολιτεία την δυνατότητα διασταυρώσεων και εντοπισμού “ατοπημάτων”. Πρόκειται, όμως, για μία δυνητική δυνατότητα που ελάχιστα αξιοποιείται στην πράξη.
Για παράδειγμα, όταν το κράτος “ήθελε” προχώρησε σε διασταυρώσεις, μέσω του ΣΔΟΕ, το 2010 -προ δεκαπενταετίας – ώστε να εντοπίσει ποιοι εξήγαγαν καταθέσεις στο εξωτερικό δίχως να τα έχουν προηγουμένως δηλώσει. Όπως αντίστοιχα, έκτοτε έχουν γίνει έλεγχοι ιδιοκτητών ακινήτων και των εισοδημάτων τους. Πέραν ελάχιστων περιπτώσεων, ωστόσο, σιγή.
Ούτως ή άλλως οι φορολογικές δηλώσεις των υπόχρεων συμπεριλαμβάνουν αν όχι το σύνολο, ασφαλώς την συντριπτική πλειονότητα των στοιχείων που καταγράφονται και στα “πόθεν έσχες” και οι διασταυρώσεις είναι πλέον άμεσα διαθέσιμες στην ΑΑΔΕ, ακόμη κι αν απαιτείται εισαγγελική εντολή για το άνοιγμα λογαριασμών ή την εξεύρεση άλλων στοιχείων. Οπότε προς τι ο “ντόρος” περί τα “πόθεν έσχες”, αν όχι για την δημιουργία εντυπώσεων;
Την στιγμή κατά την οποία ο πολίτης δεν έχει την δυνατότητα να συγκρίνει άμεσα, σε εύρος σειράς ετών και όχι των 3 που ορίζει η σχετική νομοθεσία, ποιοι μπόρεσαν να αποκομίσουν ίδια οικονομικά οφέλη εκμεταλλευόμενοι τις θέσεις ή τα αξιώματα που κατείχαν ή κατέχουν, η υπόθεση των “πόθεν έσχες” θα αφορά κυρίως τις εντυπώσεις και όχι την ουσία.
Η ουσία, αντίθετα, βρίσκεται σε υποθέσεις όπως ο ΟΠΕΚΕΠΕ, τον οποίο εμφανίζονται να απομυζούν επί σειρά ετών πρόσωπα διασυνδεδεμένα με την πολιτική ζωή του τόπου και μάλιστα από σειρά κομμάτων. Πόσο βοήθησαν τα πόθεν έσχες στον εντοπισμό αυτών των προσώπων, τα οποία επί χρόνια ασχολούνταν με το συγκεκριμένο “σπορ”;
Σε έναν τόπο στον οποίο η ανάγκη διαφάνειας είναι ύψιστη, τα “πόθεν έσχες”, στον βαθμό που δεν αξιοποιούνται προς την κατεύθυνση εξασφάλισης αυτής της διαφάνειας, συνιστούν αναχρονισμό. Στις πλήρως ψηφιακές εποχές που διανύουμε οι εποπτικές αρχές, με πρώτη την ΑΑΔΕ, έχουν κάθε ευχέρεια να βρουν την “άκρη του νήματος” και δίχως την “βοήθεια” των δηλώσεων πόθεν έσχες πολιτικών ή άλλων προσώπων. Το ζήτημα είναι εάν έχουν και την βούληση.
Δίχως αυτήν την βούληση ούτε το πληγωμένο γόητρο των πολιτικών, ούτε η εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος προς αυτούς, είναι δυνατόν να αποκατασταθεί. Το ετήσιο “πανηγυράκι” των πόθεν έσχες, δεν αρκεί.