Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Δύο άνθρωποι από διαφορετικά μετερίζια αλλά αμφότεροι από την καρδιά της αγοράς, είπαν χθες -για ακόμη μία φορά - τα πράγματα με το όνομά τους. Δίχως ενεργειακή ασφάλεια και ανεξαρτησία, δεν νοείται ανταγωνιστικότητα και οικονομική επιβίωση. Κατά προέκταση, δεν νοείται και εθνική επιβίωση, υπό τους παρόντες όρους.
Οι επισημάνσεις τους αφορούν τόσο τη χώρα μας, όσο και το γεωπολιτικό και οικονομικό «μπλοκ» εντός του οποίου εξελίσσεται το ελληνικό «στοίχημα». Την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η ενεργειακή ακρίβεια υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας, επανέλαβε χθες ο επικεφαλής της Metlen, Ευάγγελος Μυτιληναίος, αναφερόμενος στην μετάθεση της ενεργειακής εξάρτησης της ΕΕ από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες, στο αμερικανικό LNG και στην απώλεια ανταγωνιστικότητας που συνεπάγεται αυτό το γεγονός.
«Ο NordStream και η απουσία του είναι ο βασικότερος λόγος που έχει υποχωρήσει τόσο πολύ η ανταγωνιστικότητα της γερμανικής οικονομίας», τόνισε, μιλώντας από το βήμα συνεδρίου. Εμμέσως, πλην σαφέστατα δε, αναφέρθηκε και στο έλλειμμα ηγεσίας που χαρακτηρίζει σήμερα τόσο την ίδια την Ε.Ε., όσο και ορισμένα εκ των κυριοτέρων κρατών-μελών της, όπως η Γαλλία, ενώ μετέφερε τον βαθύ του προβληματισμό για το γεγονός ότι η Γηραιά Ήπειρος «έχει χάσει τη θέση της στο τραπέζι των μεγάλων δυνάμεων», ως απότοκο και αυτής της εικόνας.
Από το ίδιο βήμα ο Μαθιός Ρήγας, διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Energean, επίσης αναφέρθηκε στην κρισιμότητα της ενεργειακής ασφάλειας για την εθνική κυριαρχία του κάθε κράτους και συνολικά της Ε.Ε. Έδωσε δε το παράδειγμα του Ισραήλ «...που με την πολιτική ανάπτυξης των εγχώριων κοιτασμάτων που ακολούθησε τις τελευταίες δύο δεκαετίες, όχι μόνο κατάφερε να καταστεί ενεργειακά αυτάρκες, αλλά και εξάγει πλέον φυσικό αέριο στην Αίγυπτο».
Πρόκειται για επισημάνσεις οι οποίες αφορούν άμεσα τη χώρα μας, όχι μόνον διότι «παίζει τα χαρτιά της» εντός του ευρωπαϊκού άρματος όσο κυριότερα επειδή βρίσκεται αντιμέτωπη με μία από τις σημαντικότερες γεωπολιτικές και οικονομικές προκλήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Βρίσκεται αντιμέτωπη, άρα και με το δίλημμα, ενεργειακή εξάρτηση ή ανεξαρτησία και με τα επίχειρα της όποιας έκβασής του. Από πλευράς οικονομικής ανταγωνιστικότητας, οικονομικής επιβίωσης και εντέλει εθνικής κυριαρχίας.
Ο κ.Ρήγας, δε, προχώρησε αυτήν την συζήτηση ένα βήμα παραπέρα: μίλησε, από το πρίσμα ενός ανθρώπου που βρίσκεται στην αγορά, για τρεις προϋποθέσεις υπό τις οποίες η Ελλάδα μπορεί να κερδίσει το στοίχημα της ενεργειακής της ανεξαρτησίας. Την ύπαρξη πολιτικής συναίνεσης, την απλοποίηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών και τη λειτουργία της Δικαιοσύνης, καθώς και την ύπαρξη εταιριών «operators», που μπορούν να «παραδώσουν» αποτελέσματα.
Η ύπαρξη βούλησης, όμως, όπως αυτή αποτυπώνεται και στην «πολιτική συναίνεση» που επικαλείται ο κ. Ρήγας αποτελεί ενδεχομένως την κρισιμότερη παράμετρο στην ελληνική περίπτωση.
Στον βαθμό που υπάρξει αταλάντευτη αποφασιστικότητα για την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων που διαθέτει η χώρα μας, δεν θα διασφαλιστεί μόνον η ανταγωνιστικότητά της και η οικονομική της επιβίωση αλλά και η εθνική της κυριαρχία.
Πρόκειται για έννοιες απολύτως αλληλένδετες και εθνικά κρίσιμες και ενώπιον αυτών καλούνται να αρθούν οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας. Το ενεργειακό στοίχημα είναι ένα από τα κρισιμότερα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα, καθώς αφορά την οικονομική και εθνική της κυριαρχία και από την έκβασή του θα κριθεί το μέλλον αυτού του τόπου.