Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Αποτελεί ομολογία ήττας μίας συντεταγμένης πολιτείας να επιτρέπει ή έστω να ανέχεται ομάδες διαμαρτυρόμενων πολιτών να αποκλείουν, δια της βίας, τη χώρα σε δύο ή και περισσότερα κομμάτια.
Αποτελεί κατάλυση του κράτους δικαίου, καταπάτηση των δικαιωμάτων των υπόλοιπων πολιτών και εντέλει επικράτηση του νόμου της ζούγκλας, όπου ο καθένας νομίζει ότι νόμος είναι το δίκιο του και προχωρά έμπρακτα στη διεκδίκησή του.
Σήμερα η Ελλάδα είναι κομμένη στα δύο ή και σε περισσότερα κομμάτια από ομάδες αγροτών οι οποίοι απειλούν να παραμείνουν στα μπλόκα τους ανά τις εθνικές οδούς αλλά και να καταλάβουν λιμάνια και τελωνεία μέχρι να βρουν το «δίκιο τους».
Όσο δίκαια κι αν είναι τα αιτήματα αυτών των ανθρώπων, όσο άδικο κι αν έχει επιπέσει στους ώμους τους από τις καθυστερημένες αποζημιώσεις των θεομηνιών Daniel, της ζωονόσου της ευλογιάς, των καθυστερήσεων στις πληρωμές του ΟΠΕΚΕΠΕ ή οποιασδήποτε άλλης αιτίας, συμπεριλαμβανομένων των διαφορών τιμής των προϊόντων τους από το χωράφι στο ράφι των σούπερ μάρκετ, το χάνουν προχωρώντας σε αυτές τις κινητοποιήσεις και ιδιαίτερα σε περιστατικά βίας κατά αστυνομικών ή άλλων πολιτών.
Δεν θυμούνται αυτοί οι άνθρωποι την αγανάκτηση των συναδέλφων τους αγροτών στην Κρήτη, όταν εξαιτίας της απεργίας των ναυτεργατών της ΠΝΟ είχαν σαπίσει τα προϊόντα τους στις αποθήκες και δεν αναλογίζονται τις αντίστοιχες συνέπειες που υφίστανται σήμερα άλλες παραγωγικές ή οικονομικές ομάδες, εξαιτίας των -ακραίας μορφής - κινητοποιήσεων που οι ίδιοι πραγματοποιούν;
Όμως η κύρια ευθύνη για το «κόψιμο» της χώρας στα δύο βρίσκεται, δίχως αμφιβολία στην κυβέρνηση, που αναλογιζόμενη το διαβόητο πολιτικό κόστος δεν τολμά, έως και σήμερα, να επιβάλει τον νόμο απελευθερώνοντας τους δρόμους της χώρας από όσους τους καταλαμβάνουν με το έτσι θέλω. Πρόκειται, δε, για ένα ατόπημα με πολλαπλές επιπτώσεις.
Με τη στάση της, επιτρέπει να καταλυθεί η νομιμότητα και να εμπεδωθεί κουλτούρα ατιμωρησίας και καθιστά σαφές ότι υποκύπτει στις πιέσεις οργανωμένων συμφερόντων, αγνοώντας τα δικαιώματα όλων των υπολοίπων. Εάν, δηλαδή, αύριο, κλείσουν τους δρόμους οι οδηγοί φορτηγών ή καταλάβουν το κέντρο της Αθήνας ή οποιασδήποτε άλλης πόλης άλλες ομάδες διαμαρτυρομένων για οποιαδήποτε αιτία, θα το ανεχτεί κατά τον ίδιο τρόπο;
Οι διαβεβαιώσεις που έδωσε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Μαρινάκης ότι «έχουμε χρέος ως Πολιτεία να μείνουν οι δρόμοι ανοιχτοί, δεν ανήκουν μεμονωμένα σε κανέναν. Ανήκουν σε κάθε φορολογούμενο» ή ακόμη και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, πως δεν θα επιτραπεί κατάληψη λιμένων ή τελωνείων, είναι ευλόγως προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά μέχρι στιγμής παραμένουν κενό γράμμα. Οι δρόμοι είναι κλειστοί και τα λιμάνια τελούν υπό απειλή κατάληψης.
Είναι απολύτως θεάρεστη η επισήμανση του φίλτατου κ. Χρυσοχοΐδη ότι «η βία δεν έχει θέση στη Δημοκρατία μας και όποιος την ασκεί, προφανώς, παραβιάζει τη δημοκρατική τάξη», όμως κάποτε σε αυτήν τη χώρα τα λόγια πρέπει να γίνουν πράξη.
Υπ’ αυτό το πρίσμα, η Ελλάδα βιώνει σήμερα μία έκπτωση νομιμότητας. Επιτρέπει σε όποιον το επιθυμεί να καταπατά τα δικαιώματα των άλλων και να βαφτίζει τη δράση του ως «συνδικαλιστικό δικαίωμα». Ε, λοιπόν, οφείλουμε κάποτε να αντιληφθούμε ότι δεν έχουν μόνον ορισμένοι δικαιώματα σε αυτόν τον τόπο αλλά όλοι. Αλλιώς τζάμπα βαυκαλιζόμαστε ότι είμαστε μία δημοκρατική και συντεταγμένη προς το Σύνταγμα και τους νόμους πολιτεία.