Η χώρα μπορεί να είναι χωρισμένη στα δυο ή και σε περισσότερα κομμάτια εξαιτίας των “μπλόκων” των αγροτών, με προφανείς επιπτώσεις στην εφοδιαστική αλυσίδα, τις μετακινήσεις των πολιτών και -κατά πάσα βεβαιότητα – σύντομα και στο επίπεδο των τιμών των αγαθών, όμως αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα της που συνδέεται με τις αγροτικές κινητοποιήσεις.
Κυριότερα, πίσω από αυτές τις κινητοποιήσεις, οι οποίες είχαν ως έναυσμα τις σημαντικές καθυστερήσεις στις πληρωμές των αγροτικών επιδοτήσεων, (κυρίως μέσω ΟΠΕΚΕΠΕ), βρίσκεται η συνολική κατάσταση που επικρατεί στον πρωτογενή τομέα και η οποία, εν πολλοίς, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην απαξίωσή του.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επανέλαβε χθες, στο εβδομαδιαίο μήνυμά του, ότι “«η πόρτα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης είναι και θα είναι πάντα ανοιχτή για συζήτηση με αγρότες που θα έρθουν συντεταγμένα…”, καταδεικνύοντας την διαχειριστικού χαρακτήρα “φιλοσοφία” της παρούσας κυβέρνησης, η οποία προσεγγίζει το ζήτημα των κινητοποιήσεων, ως θέμα προς διευθέτηση και αδυνατεί να δει την “μεγάλη εικόνα”.
Μία εικόνα την οποία φρόντισαν να της υπενθυμίσουν χθες δύο πρώην πρωθυπουργοί, οι κ.κ. Κ. Καραμανλής και Αντ. Σαμαράς. Ο μεν πρώτος παραθέτοντας ένα προς ένα τα ζέοντα ζητήματα που μαστίζουν τον πρωτογενή τομέα: “Εκτίναξη του κόστους παραγωγής. Μειωμένες τιμές παραγωγού. Δυσανάλογα υψηλές τιμές για τον καταναλωτή. Καταστροφικές επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Λειψυδρία. Ζημιές ή και ολική απώλεια ζωϊκού κεφαλαίου από επιδημίες. Συχνότερη και εντονότερη εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων. Ανεπαρκής ανθεκτικότητα των υποδομών στην σφοδρότητα των θεομηνιών. Καθυστερήσεις στην καταβολή αποζημιώσεων και ενισχύσεων….”. Ο δε έτερος ότι “αυτήν τη λάθος πολιτική θα την πληρώσει όλος ο Ελληνικός λαός!”.
Αμφότεροι, δε, από διαφορετικά μετερίζια, τόνισαν τις συνέπειες που θα έχει για τη χώρα η απαξίωση του αγροτικού τομέα. Μία διαδικασία η οποία θα οδηγήσει σε ερήμωση την ελληνική ύπαιθρο, θα εντείνει το δημογραφικό πρόβλημα και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ζητήματα επισιτιστικής ή ακόμη και εθνικής ασφάλειας.
“Η σημασία του πρωτογενούς τομέα για την επισιτιστική ασφάλεια, για την οικονομία, την περιφερειακή ανάπτυξη, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή, είναι τεράστια. Η επαπειλούμενη ερήμωση της υπαίθρου συνιστά μείζονα εθνική απειλή. Ειδικά σε προμαχώνες του Ελληνισμού, όπως η Θράκη.”, τόνισε ο κ. Καραμανλής, μιλώντας σε εκδήλωση του Ομίλου της ΣΕΚΕ και της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας «Αλέξανδρος Μπαλτατζής» στην Ξάνθη.
Τούτων δοθέντων, η έμμεση πλην σαφής πρόσκληση σε διάλογο που απηύθυνε στους αγρότες ο νυν πρωθυπουργός, μετά από 6 και πλέον χρόνια διακυβέρνησης, ποιο “κενό” εκτιμάται ότι μπορεί πλέον να καλύψει;
Όταν ο πρωτογενής τομέας χρειάζεται ριζική αναδιάρθρωση, κατά το μοντέλο της Ισπανίας, όπως πρότεινε ο κ. Καραμανλής, είναι ξεκάθαρο ότι απαιτείται όχι μόνον μία απλή “πρόσκληση σε διάλογο” αλλά μία σαφώς ευρύτερη πρωτοβουλία, η οποία θα θέσει τις βάσεις για τον εκσυγχρονισμό αυτού του καίριου τμήματος της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
Όσο σαφές είναι λοιπόν ότι οι παρούσες κινητοποιήσεις των αγροτών και τα “μπλόκα” που έχουν δημιουργήσει ανά την επικράτεια πρέπει να τερματιστούν άλλο τόσο είναι ότι, έστω τώρα, στο καταληκτικό σκέλος της θητείας της, η παρούσα κυβέρνηση οφείλει να ενσκήψει με μεθοδικότητα και αποτελεσματικότητα στα προβλήματα της ελληνικής αγροτιάς.
Κάνοντας τα “στραβά μάτια” στα “μπλόκα” και επιταχύνοντας τις πληρωμές προς τους αγρότες, δεν λύνουν το πρόβλημα