Αφορμής δοθείσης φίλοι της στήλης καταθέτουν την δική τους εκδοχή για το Ομηρικό Επος.
Ο πρώτος (Βασίλης Ζαχαριάδης) το συνδέει όχι με τον Οδυσσέα αλλά με τους μνηστήρες τα ονόματα των οποίων σώζονται στον Ομηρο και κάθε ένα ξεχωριστά έχει τη δική του εννοιολογική σημασία.
Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ. Η λέξη μιλά από μόνη της. Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ. Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου.
Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ. Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.
Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ!
Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ. Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ!
Ο δεύτερος (Νικόλαος Σακκάς) μας υπενθυμίζει την εξαιρετική "Μυστική Οδύσσεια" της Ιουλίας Πιτσούλη, Ενα ταξίδι αυτογνωσίας του Ομηρικού Επους. Εκδόσεις Διόπτρα.