Με αφορμή εκτίμηση παράγοντα του ενεργειακού κλάδου η σημερινή ανάρτησή μας.
Ο εν λόγω υποστηρίζει ότι με βάση τις όλο και πυκνότερες-σημαντικότερες εξελίξεις στον ευρύτερα εννοούμενο ενεργειακό κλάδο/πετρελαϊκό, κάποια στιγμή ο energy sector θα αμφισβητήσει τα πρωτεία του banking.
Με όρους χρηματιστηριακής αξίας, αυτή η στιγμή το πιθανότερο αργεί, καθώς οι 4 συστημικές αποτιμώνται στα περίπου 40 δισ. και οι 3 μη, σε άλλα σχεδόν 7,8 δισ., έναντι 12,3 δισ. των Metlen και ΔΕΗ, άλλων 5,5 δισ. των Motor Oil και HelleniQ Energy, όπως και 6,5 δισ. των Cenergy Holdings, Viohalco, ElvalHalcor.
Ωστόσο, με όρους κερδοφορίας, διανομής κερδών στους μετόχους/επενδυτές, παρουσία στις διεθνείς αγορές και τη διεθνοποίηση, η «ψαλίδα» είναι πολύ μικρότερη. Επίσης ελκύει ξένα κεφάλαια -κυρίως επενδυτικού χαρακτήρα/προσανατολισμού- με ρυθμό επιταχυνόμενο.
Σε κάθε περίπτωση, η ανάδειξη του ενεργειακού πόλου ως παράλληλου «επενδύσιμου» για τα «ξένα κεφάλαια» σύμφωνα και με την εξελικτική που έχει, μόνο κέρδος μπορεί να είναι για τη «ρηχή» αναδυόμενη αγορά μας, που χρειάζεται αρκετά επαρκή μεγέθη προκειμένου να έχει τύχη ως «βαθύτερη» αναπτυγμένη.
(*) οι παλαιότεροι θαμώνες της «υπόγας» θα ενθυμούνται το μότο μας πως δεν γίνεται η Energias de Portugal να αποτιμάται 17,57 δισ. και Metlen Energy & Metals, ΔEΗ στα 12,1 δισ.