της Ελενας Λάσκαρη

Προτάσεις-σοκ για την αγορά εργασίας και το Ασφαλιστικό, αλλά και το εκπαιδευτικό σύστημα, το σύστημα Υγείας και τις αποκρατικοποιήσεις εμπεριέχει η έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα και παρουσιάζεται στη 1:00 το μεσημέρι από τον υπουργό Οικονομίας κ. Γ. Αλογοσκούφη και τον επικεφαλής του ΟΟΣΑ κ. Angel Gurrya.

Στην έκθεση, πέραν των σκληρών συστάσεων, ξεχωρίζει και η αναφορά στην αναθεώρηση του ΑΕΠ με τη διαπίστωση ότι η συμβολή της ενσωμάτωσης παράνομων δραστηριοτήτων αφορά σε ποσοστό λιγότερο από το 1% του ΑΕΠ.

Ο ΟΟΣΑ προτείνει:

1. Αγορά εργασίας: μείωση του κόστους εργασίας ιδίως για τους νέους για τους οποίους εισηγείται χαμηλότερους μισθούς, αλλά και μικρότερες ασφαλιστικές εισφορές, με παράλληλη διευκόλυνση των απολύσεων.

”Γίνεται ζημιά στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης εξαιτίας των υψηλών μισθών”, θεωρεί ο ΟΟΣΑ που χαρακτηρίζει ”ασυνήθιστο αλλά όχι μοναδικό” το σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων το οποίο καθορίζει τους ελάχιστους μισθούς και εφαρμόζεται στο σύνολο της οικονομίας.

Εισηγείται ”αποκέντρωση” των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε επίπεδο επιχείρησης ή σε επίπεδο επαγγέλματος, ενώ συνιστά παράλληλα στην κυβέρνηση τη συνέχιση της σφιχτής εισοδηματικής πολιτικής, στα πρότυπα των μιθολογικών αυξήσεων της προηγούμενης διετίας (αυξήσεις κάτω από τον πληθωρισμό).

Επιπλέον, προτείνει μείωση των αποζημιώσεων που λαμβάνουν τα... λευκά κολάρα και εξίσωσή τους με τα... μπλε, χαλάρωση του προστατευτισμού έναντι των απολύσεων για τους μόνιμους εργαζομένους, αλλά και περαιτέρω ελαστικοποίηση των απολύσεων για τους εργαζομένους με προσωρινή απασχόληση.

2. Ασφαλιστικό: Άμεσα ζητείται η εφαρμογή μιας μεγάλης μεταρρύθμισης του συστήματος, με βασικά χαρακτηριστικά την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, τη μείωση των συντάξεων και την αύξηση των εισφορών.

”Μια μεγάλη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού απαιτείται επειγόντως προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών, αλλά και για να εξαλειφθούν τα αντικίνητρα για την επέκταση του εργασιακού βίου”.

Εισηγείται, παράλληλα, κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων ακόμα και για τα επαγγέλματα που χαρακτηρίζονται βαρέα και ανθυγιεινά, κάνοντας λόγο για ”κραυγαλέες περιπτώσεις”, ενώ σημειώνει ότι οι συντάξεις θα πρέπει να συνδεθούν με διά βίου ασφαλιστικές εισφορές και το ύψος τους θα πρέπει να μειωθεί.

3. Φορολογικό: Υπάρχει περιθώριο για περαιτέρω αύξηση των φόρων που επιβάλλονται στην κατανάλωση, θεωρεί ο ΟΟΣΑ, αν και σημειώνει ότι η σχέση έμμεσων προς άμεσους φόρους είναι ήδη υψηλή.

Εισηγείται, παράλληλα, κατάργηση των φοροαπαλλαγών και της διακριτικής φορολογικής μεταχείρισης προϊόντων, επαγγελμάτων και περιφερειών, καθώς και την εξάλειψη όσων εξαιρέσεων φόρου παραμένουν για τις επιχειρήσεις. Προτείνει επιπλέον κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων και διεύρυνση της φορολογικής βάσης με πάταξη της φοροδιαφυγής.

4. Εκπαίδευση: Ο ΟΟΣΑ είναι σαφώς υπέρ της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, ενώ για τα δημόσια εισηγείται την επιβολή διδάκτρων σε συνδυασμό με την ενίσχυση της αυτονομίας τους, αλλά και επιχορηγήσεις συναρτώμενες με τις επιδόσεις που θα προκύπτουν κατά την αξιολόγησή τους. Μάλιστα, για την επιβολή διδάκτρων εισηγείται την παράλληλη χορήγηση δανείων ώστε να διευκολυνθούν οι αδύναμες οικονομικά τάξεις.

5. Σύστημα Υγείας: Ανεπαρκές και αναποτελεσματικό κρίνεται το εθνικό σύστημα υγείας και διατυπώνονται προτάσεις για καλύτερη κοστολόγηση των παρεχομένων υπηρεσιών, με καθιέρωση ”τιμολογίου” ως αντίδοτου στις μεγάλες λίστες αναμονής.

6. Δημοσιονομικά: Η πιο πιεστική πρόκληση για τη μακροοικονομική πολιτική χαρακτηρίζεται η συνέχιση της δημοσιονομικής προσαρμογής. Ζητείται επιτάχυνση του βηματισμού προσαρμογής με έμφαση στις περικοπές δαπανών έως ώτου επιτευχθεί ο στόχος του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού.

7. Δημόσιος τομέας: Οι δημόσιες δαπάνες για τη λειτουργία του κράτους απορροφούν πολύ μεγαλύτερο ποσοστό των συνολικών δημοσίων δαπανών, έναντι των περισσότερων κρατών-μελών του ΟΟΣΑ, χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις ότι οι δημόσιες υπηρεσίες που παρέχονται είναι καλύτερες στην Ελλάδα. Ζητούνται διασφαλίσεις ότι οι νόμοι που αποσκοπούν στη βελτίωση της λειτουργίας του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα θα εφαρμόζονται άμεσα.

8. Αγορές: Οι λειτουργικές ζημίες των ΔΕΚΟ ήταν πέρυσι 0,5% του ΑΕΠ και αναλόγως αναμένεται να κινηθούν και φέτος τονίζεται στην έκθεση και προτείνεται η κατάργηση των προνομιακών τιμολογίων (διαμόρφωσή τους σε χαμηλότερα επίπεδα για λόγους κοινωνικής πολιτικής) κυρίως στη ΔΕΗ.

Συνιστάται επίσης απεξάρτηση από τον κρατικό εναγκαλισμό κυρίως για τη ΔΕΗ, αποκρατικοποίηση των ΕΛΤΑ, απελευθέρωση των σιδηροδρομικών υπηρεσιών, άρση του κρατικού παρεμβατισμού στα τιμολόγια του τομέα των μεταφορών και γενικότερα συρρίκνωση της μετοχικής παρουσίας του Δημοσίου στις επιχειρήσεις που έχουν να κάνουν με δίκτυα (ΟΤΕ, ΔΕΗ ,κ.λπ.).

Παράλληλα, υποδεικνύεται μείωση της γραφειοκρατίας και απλοποίηση των διαδικασιών, κυρίως για την ίδρυση νέων επιχειρήσεων, όπου το πλήθος των απαιτούμενων διαδικασιών στην Ελλάδα παραμένει μεταξύ των υψηλότερων στις χώρες του ΟΟΣΑ.

9. Ανταγωνιστικότητα: Οι απώλειες ανταγτωνιστικότητας που αναδεικνύονται από το υψηλό έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών υποσκάπτουν τις προοπτικές ανάπτυξης. Ζητείται ιδιαίτερη προσοχή σε μισθούς και τιμές ώστε να αποκατασταθούν σε βάθος χρόνου οι πληγές ανταγωνιστικότητας και να μη διαβρωθούν οι προοπτικές ανάπτυξης που παραμένουν ευνοϊκές.

10. Μεταρρυθμίσεις: Η επικοινωνία με την κοινωνία για την ανάγκη των μεταρρυθμίσεων θεωρείται σημείο-κλειδί για την προώθησή τους.