Μπαράζ ξένων επενδύσεων στις ασφαλιστικές

Ριζική αλλαγή στάσης των ξένων επενδυτών παρατηρείται απέναντι στην εγχώρια ασφαλιστική αγορά, καθώς ενώ μέχρι το 2013 πολλοί εξ αυτών αναζητούσαν την «πόρτα της εξόδου», στις μέρες μας αποφασίζουν να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να «αγοράσουν Ελλάδα».

Η χθεσινή είδηση αφορούσε την απόφαση του Διεθνούς Οργανισμού Χρηματοδότησης (IFC) να συμμετάσχει στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Hellas Direct, μιας κυπριακής εταιρείας που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και δεν διαθέτει παραδοσιακά δίκτυα πώλησης αλλά λειτουργεί αποκλειστικά μέσω του διαδικτύου.

«Μιλάμε για μία αμιγώς online ασφαλιστική εταιρία που βασίζεται στην τελευταία τεχνολογία και την τεχνητή νοημοσύνη. Αυτό της επιτρέπει να ανταγωνίζεται τις μεγάλες -σε ηλικία και μέγεθος- εταιρίες» αναφέρεται μεταξύ άλλων στο δελτίο Τύπου της Hellas Direct.

Ωστόσο, η επένδυση του IFC στην Hellas Direct δεν είναι η μόνη που έχει λάβει χώρα κατά την τελευταία διετία στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, καθώς ήδη:

• Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκροτήσεως και Αναπτύξεως (EBRD) έχει αποκτήσει το 15% της Ευρωπαϊκής Πίστης.

• O γερμανικός όμιλος ERGO εξαγόρασε το 100% της ΑΤΕ Ασφαλιστικής, εντάσσοντάς το στην ERGO Hellas.

• Η Fairfax απέκτησε το 80% του ομίλου Eurolife (το υπόλοιπο ελέγχεται από τη Eurobank).

• Και επίσης φαίνεται πως επίκειται η ολοκλήρωση της εξαγοράς της πλειοψηφίας των μετοχών της Εθνικής Ασφαλιστικής από ξένο σχήμα στο οποίο μετέχει το Exin Group. Να σημειωθεί πως για την Εθνική Ασφαλιστική είχε «κατέβει» στον σχετικό διαγωνισμό και η κινεζική Fosun.

Η κατάσταση αυτή είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη που επικρατούσε το 2012 και το 2013, όταν μετά το κούρεμα των κρατικών ομολόγων, οι ξένοι πολυεθνικοί όμιλοι αναγκάζονταν να ενισχύσουν κεφαλαιακά τις θυγατρικές τους στην Ελλάδα και δήλωναν ιδιαίτερα σκεπτικοί για το κατά πόσο θα συνέχιζαν μακροπρόθεσμα τη λειτουργική τους παρουσία στη χώρα μας.

Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, τρεις είναι οι βασικότεροι λόγοι για τους οποίους οι επενδυτές του εξωτερικού ζητούν να τοποθετηθούν στην Ελλάδα:

Πρώτον, λόγω των μεγάλων περιθωρίων ανάπτυξης στα προγράμματα που σχετίζονται με τη σύνταξη και την υγεία, καθώς όλοι αντιλαμβάνονται ότι οι σχετικές παροχές του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης θα μειωθούν περαιτέρω στο μέλλον.

Δεύτερον, στην αναμενόμενη αναπτυξιακή δυναμική που παρουσιάζει η ελληνική οικονομία σε βάθος χρόνου. Καθώς η ασφαλιστική παραγωγή μιας χώρας αποτελεί σε γενικές γραμμές συνάρτηση του ΑΕΠ της, το ελληνικό ΑΕΠ έχει ήδη μείνει πολύ πίσω σε σχέση με το ευρωπαϊκό λόγω της οικονομικής κρίσης και επίσης η Ελλάδα έχει τον χαμηλότερο δείκτη «ασφαλίστρων προς ΑΕΠ» στην Ευρωπαϊκή Ένωση και

τρίτον, στις σημαντικές αλλαγές που επίκεινται στον ασφαλιστικό κλάδο (και όχι μόνο) εξαιτίας των νέων τεχνολογιών. Έτσι, νέες ασφαλιστικές καλύψεις αναδύονται (π.χ. cyber risk) ενώ παράλληλα δραστικές μεταβολές δρομολογούνται σε πολλές καλύψεις, μεταξύ των οποίων και σε αυτές του κλάδου αυτοκινήτων (π.χ. ανάλογα με τα χιλιόμετρα και τον χρόνο οδήγησης, ανάλογα με τον τρόπο οδήγησης).

Καταλυτικά στο ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών επιδρά και η σταδιακή επαναφορά της ομαλότητας στην ελληνική οικονομία, με αποκλιμάκωση των αποδόσεων στα κρατικά ομόλογα και επιστροφή του ΑΕΠ σε θετικό πρόσημο.