Πληροφορική: Σε… δεύτερη μοίρα μπαίνουν τα δημόσια έργα

Σε… δεύτερη μοίρα βάζουν πλέον τα έργα του δημοσίου αρκετές εισηγμένες εταιρείες πληροφορικής του ΧΑ, καθώς σύμφωνα με τη μέχρι τώρα μακρόχρονη εμπειρία τους, η αποκλειστική ενασχόληση με αυτά οδηγεί σε μεγάλες διακυμάνσεις επιδόσεων, κινδύνους, υψηλά κόστη και τελικά σε πενιχρά οικονομικά αποτελέσματα.

Αξιοσημείωτο είναι ότι η συγκεκριμένη στάση των εταιρειών επιβεβαιώνεται και αυτή την περίοδο, όπου μέσα στους επόμενους δώδεκα μήνες αναμένεται να ανατεθεί μια σειρά από συμβάσεις του νέου ΕΣΠΑ.

Χαρακτηριστική είναι η επισήμανση του προέδρου της Quest Holdings Θεόδωρου Φέσσα στη φετινή τακτική γενική συνέλευση των μετόχων της εισηγμένης: Η θυγατρική Unisystems δεν έχει ως αγαπημένο πεδίο δραστηριότητας τα δημόσια έργα. Αντίθετα, έχει εστιάσει το ενδιαφέρον της σε έργα εξωτερικού (το 35% του συνολικού κύκλου εργασιών), ενώ στην εγχώρια αγορά επικεντρώνεται κυρίως σε έργα τραπεζών και τηλεπικοινωνιακών ομίλων. Άρα, μια περαιτέρω καθυστέρηση των έργων του δημοσίου δεν θα την επιβαρύνει περαιτέρω, αλλά ούτε και θα ευνοηθεί σημαντικά όταν τα δημόσια έργα τρέξουν.

Προς την ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν και οι δηλώσεις του διευθύνοντος συμβούλου της Space Hellas Γιάννη Μερτζάνη, ότι δηλαδή η εισηγμένη ναι μεν ενδιαφέρεται για συγκεκριμένα έργα του δημοσίου στα οποία διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα (π.χ. Σύζευξις ΙΙ), ωστόσο έχει δομηθεί κατά τέτοιο τρόπο και αναλαμβάνει πρόσθετες εργασίες, έτσι ώστε η εταιρεία να μην εξαρτάται από αυτά και να μην υπόκειται σε ζημιογόνα αποτελέσματα, σε περιόδους που αυτά τα έργα δεν υπάρχουν.

Η PROFILE έχει επικεντρώσει το ενδιαφέρον της σε λογισμικό του ευρύτερου χρηματοοικονομικού τομέα (κυρίως στο εξωτερικό) και μόνο επιλεκτικά δραστηριοποιείται στον τομέα των συμβάσεων του δημοσίου.

Η Q&R ήταν μια εταιρεία που «παραδοσιακά» επικεντρωνόταν σε δουλειές του δημοσίου. Το ενδιαφέρον της φυσικά για τον χώρο παραμένει, ωστόσο εδώ και μια διετία προσπαθεί με διάφορους τρόπους να περιορίσει τη σχετική εξάρτηση, άλλοτε επεκτεινόμενη στο εξωτερικό και άλλοτε φτιάχνοντας νέα προϊόντα για τον εγχώριο ιδιωτικό τομέα.

Γενικότερα, οι ελληνικές εταιρείες συμφωνούν στο ότι τα δημόσια έργα έρχονται με τόσο μεγάλη ασυνέχεια (π.χ. «κοιλιά» κάθε δύο ή τρία χρόνια) και με τόσο αβέβαιο τρόπο (αναμονή ετών μέχρι να δρομολογηθούν και πόσο μάλλον να ανατεθούν), ώστε στο «τέλος της ημέρας» μάλλον σε ζημίες οδηγούν τις εταιρείες πληροφορικής. Έτσι, συχνά οι τελευταίες στοχεύουν σε διεύρυνση του πελατολογίου τους, επεκτεινόμενες σε έργα του εξωτερικού και του εγχώριου ιδιωτικού τομέα.

«Η τάση αυτή φαίνεται και στο πεδίο των εξαγορών, όπου παρουσιάζεται έντονο ενδιαφέρον κυρίως για εταιρείες πληροφορικής που είτε διαθέτουν κάποια εξειδικευμένη τεχνογνωσία, είτε δραστηριοποιούνται στον ιδιωτικό τομέα. Ειδικότερα για τις τελευταίες, δέλεαρ μπορεί να αποτελέσει το σημαντικό τους πελατολόγιο, είτε στις μεγάλες εταιρείες, είτε στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και στους ελεύθερους επαγγελματίες» δηλώνει στο Euro2day.gr οικονομικός διευθυντής εισηγμένου ομίλου, συμπληρώνοντας:

«Τα έργα του δημοσίου προσφέρουν μέγεθος και είναι σε θέση να ανεβάσουν στα ύψη την κερδοφορία μιας εταιρείας, μόνο όμως υπό την προϋπόθεση ότι η επιχείρηση αυτή θα χρησιμοποιεί την απαιτούμενη υποδομή της για έργα του ιδιωτικού τομέα και του εξωτερικού. Η ιδιωτική πελατεία θα φέρνει ένα ελάχιστο ύψος κερδοφορίας σε μόνιμη βάση και οι δημόσιες συμβάσεις -όταν και αν προκύπτουν- θα ανεβάζουν τις επιδόσεις στα ύψη. Η όλη αυτή συλλογιστική ενδεχομένως να διαφοροποιηθεί, μόνο όταν αλλάξει ο τρόπος ανάθεσης, εκτέλεσης και αποπληρωμής των δημόσιων έργων στην Ελλάδα».