Οι 10 συμβουλές Στουρνάρα για βιώσιμη ανάπτυξη

Δέκα πολιτικές για ταχύτερη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας πρότεινε ο πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας, σε ομιλία του στο Atlantic Economic Conference στην Αθήνα, όπου παρουσίασε τους βασικούς λόγους για τους οποίους η κρίση στην Ελλάδα υπήρξε τόσο βαθιά και παρατεταμένη.

Όπως τόνισε ο κ. Στουρνάρας, είναι πολλοί οι λόγοι που εξηγούν το βάθος και τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης:

Πρώτον, το μέγεθος και η ταχύτητα της δημοσιονομικής προσαρμογής ήταν άνευ προηγουμένου.

Δεύτερον, οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές αποδείχτηκαν υψηλότεροι από ό,τι είχε αρχικά προβλεφθεί.

Τρίτον, υπήρξαν διάφορα σφάλματα στον σχεδιασμό των προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής.

Τέταρτον, o ιδιόρρυθμος προγραμματισμός και σχεδιασμός των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων οδήγησε σε μεγαλύτερη πτώση των πραγματικών μισθών από ό,τι είχε προγραμματιστεί, βαθαίνοντας την ύφεση. Η μεταρρυθμιστική προσπάθεια επικεντρώθηκε περισσότερο στην αγορά εργασίας παρά στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών.

Πέμπτον, το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων (NPLs) αποδείχτηκε πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί από ό,τι είχε αρχικά προβλεφθεί.

Έκτον, διάφορες μεταρρυθμίσεις καθυστέρησαν περισσότερο από ό,τι αναμενόταν.

Έβδομον, ευθύνες για την καθυστερημένη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίες έχουν και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Η απόφαση του Eurogroup του 2012 να δοθεί περαιτέρω ελάφρυνση χρέους εφαρμόστηκε τελικά το 2018, ενώ όταν ξέσπασε η ελληνική κρίση, η ευρωζώνη δεν είχε τα κατάλληλα εργαλεία για να αποτρέψει και να περιορίσει την κρίση.

Για να ξεπεραστούν οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία, να επιταχυνθεί η ανάκαμψη και να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών στις μακροπρόθεσμες οικονομικές προοπτικές της Ελλάδας, ο κ. Στουρνάρας προτείνει τις 10 ακόλουθες πολιτικές.

Πρώτον, μείωση του μεγάλου όγκου των NPLs με την έγκαιρη εφαρμογή των δύο συστημικών λύσεων που έχει προτείνει η Τράπεζα της Ελλάδος και το υπουργείο Οικονομικών.

Δεύτερον, μείωση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα για την περίοδο ως το 2022 στο 2% του ΑΕΠ έναντι του τρέχοντος στόχου του 3,5%.

Τρίτον, αλλαγή του μείγματος δημοσιονομικής πολιτικής, με έμφαση σε χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές και υψηλότερες δημόσιες δαπάνες, ώστε να αυξηθεί ο αντίκτυπος της δημοσιονομικής πολιτικής στην ανάπτυξη.

Τέταρτον, εφαρμογή περισσότερων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.

Πέμπτον, διεύρυνση των δυνατοτήτων συνεργασίας ανάμεσα στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, με βάση τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές.

Έκτον, βελτίωση της ποιότητας και διασφάλιση της ανεξαρτησίας των δημόσιων θεσμών.

Έβδομον, εφαρμογή μιας πιο εστιασμένης πολιτικής για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων.

Όγδοον, διατήρηση της ευελιξίας των αγορών εργασίας και στήριξη των μακροχρόνια ανέργων.

Ένατον, ενίσχυση του λεγόμενου «τριγώνου της γνώσης», δηλαδή, της εκπαίδευσης, της έρευνας και της καινοτομίας.

Δέκατον, παροχή κινήτρων για ανάπτυξη δικτύων ομοειδών επιχειρήσεων, ώστε να μπορέσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις να υπερβούν το μικρό τους μέγεθος και να εκμεταλλευτούν οικονομίες κλίμακας.