Η γερμανική εταιρία Ferrostaal AG, με παρουσία σε πάνω από 60 χώρες και 4.500 εργαζομένους, "λάδωσε" για να αναλάβει την κατασκευή 4 υποβρυχίων στην Ελλάδα στο πλαίσιο της σύμβασης 012Β/00, σύμφωνα με δημοσίευμα της "Καθημερινής" και του Τ. Τέλλογλου την Κυριακή 28 Μαρτίου.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα, μόνο για το "Παπανικολής", σύμφωνα με τις καταθέσεις που έγιναν στην Εισαγγελία του Μονάχου, δόθηκαν 10 - 12 εκατομμύρια ευρώ, ενώ γενικά οι προμήθειες-ρεκόρ που καταβάλλονταν από τους Γερμανούς ξεπερνούσαν το 5% του κόστους της παραγγελίας. Αυτά προκύπτουν, σύμφωνα με πληροφορίες της "Καθημερινής", από στοιχεία και μαρτυρικές καταθέσεις που έχει συγκεντρώσει η Εισαγγελία-1 του Μονάχου στο πλαίσιο έρευνας που πραγματοποίησε στα γραφεία της Ferrostaal στο Έσσεν.

Την Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010, άνδρες της Εισαγγελίας του Μονάχου έκαναν έφοδο στα γραφεία της εταιρίας, για την οποία υπήρχαν ήδη ενδείξεις ότι "λάδωνε" συστηματικά για να κερδίζει παραγγελίες εργοστασίων παραγωγής και υποβρυχίων σε ολόκληρο τον κόσμο (Αργεντινή, Πορτογαλία, Πακιστάν, Ελλάδα, Τουρκία). Η Εισαγγελία του Μονάχου διενεργεί ανάκριση εναντίον 4 πρώην στελεχών της εταιρίας στον τομέα των πωλήσεων στο εξωτερικό, ενώ δύο μέλη του Δ.Σ. έχουν προφυλακιστεί. Η εταιρία παραδέχτηκε ότι διενεργείται έρευνα, αλλά "κατά συγκεκριμένων προσώπων και για συγκεκριμένα εγχειρήματα".

Όμως, όπως προκύπτει από στοιχεία που είναι στη διάθεση της "Sueddeutsche Zeitung" και της "Καθημερινής", οι δωροδοκίες στο εξωτερικό ήταν "σύστημα" για τη γερμανική εταιρία. Οι Γερμανοί εισαγγελείς βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις παράνομες πληρωμές της Ferrostaal κατά την έρευνά τους στην εταιρία ΜΑΝ, που κατείχε την εταιρία Ferrostaal, έως ότου αγοράσει την πλειοψηφία των μετοχών η International Investment Company του Αμπού Ντάμπι, την 1η Ιανουαρίου του 2008.

Μία κρατική εταιρία του Αμπού Ντάμπι, η Αμπού Ντάμπι Μαρ, αγόρασε πρόσφατα και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, που επίσης εμπλέκονται στην κατασκευή των υποβρυχίων. Η ΜΑΝ κράτησε το 30% της Ferrostaal. Της εφόδου στα γραφεία της Ferrostaal προηγήθηκαν καταθέσεις στελεχών της εταιρίας, που περιέγραφαν το σύστημα δωροδοκιών σε ολόκληρο τον κόσμο.

Δικηγορική μεσολάβηση

Μέχρι την αλλαγή του νόμου στη Γερμανία το 1999, πληροφορίες αναφέρουν ότι αυτό γινόταν κατευθείαν προς τους αξιωματούχους που έπαιρναν τις αποφάσεις προς όφελος της γερμανικής εταιρίας. Στη συνέχεια άρχισε να μεσολαβεί δικηγορικό γραφείο της Ζυρίχης που έπαιρνε ποσοστά 10% και είχε συγκροτήσει δίκτυο υπεράκτιων εταιριών.

Μία τέτοια εταιρία με έδρα το Λονδίνο, η Marine Force International (MFI), στην οποία συμμετείχαν κατά 50% η Ferrostaal και κατά 50% η Thyssen Krupp Marine Systems, διαχειριζόταν τις δουλειές των υποβρυχίων. Στην περίπτωση της Ελλάδας, σύμφωνα με τις ενδείξεις της Εισαγγελίας του Μονάχου, τα χρήματα έφευγαν από την MFI και υπό την υψηλή εποπτεία ενός 60χρονου Έλληνα μοιράζονταν "χρήσιμες (σ.σ. παράνομες) πληρωμές", για τη σύμβαση του 1,8 δισ. ευρώ που αφορούσε στην κατασκευή των υποβρυχίων 214, οι οποίες αποτελούν ακόμα το μήλον της Έριδος μεταξύ του ελληνικού και του γερμανικού δημοσίου. Όλα τα παραπάνω προκύπτουν από κατάθεση που δόθηκε στην Εισαγγελία του Μονάχου, πριν από την έφοδο στο Έσσεν.

Μέλος της διοίκησης της εταιρίας του Λονδίνου είναι ο κ. Κλάους Λέσκερ, που ανακρίθηκε την περασμένη Τετάρτη στο Μόναχο. Σύμφωνα με τις πρώτες καταθέσεις, "από το Λονδίνο ήταν ευκολότερο να λαδώνει κανείς παρά από το Έσσεν", ενώ, όπως υποστηρίζεται, οι παράνομες πληρωμές στην Πορτογαλία ήταν "νηπιαγωγείο μπροστά στις παράνομες πληρωμές στην Ελλάδα". Τα στελέχη της εταιρίας που εξετάστηκαν δήλωσαν έκπληκτα από το γεγονός ότι "σε μία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζητούσαν και έπαιρναν τόσο υψηλές μίζες". Τα στελέχη αυτά επιβεβαίωσαν, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι στην Ελλάδα, όπως και στην Πορτογαλία, καταβλήθηκαν μίζες σε αξιωματούχους που ελάμβαναν τις αποφάσεις για την παραγγελία των υποβρυχίων.

"Συμβόλαια συμβούλων"

Ο Έλληνας μεσάζων προετοίμαζε για τον σκοπό αυτόν "συμβόλαια συμβούλων", αλλά στην πραγματικότητα ήταν "αχυράνθρωπος". Το κεντρικό διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας γνώριζε για τις πληρωμές αυτές, που σε κάποιες περιπτώσεις προσέγγιζαν το 2,5% - 3% της σύμβασης. Στην Ελλάδα, ωστόσο, ξεπέρασαν το 5% ή τα 50 εκατομμύρια ευρώ και φαίνεται ότι δόθηκαν για προμήθεια σε συγκεκριμένη εταιρία απ’ όπου, σύμφωνα με τις πρώτες καταθέσεις, κατευθύνθηκαν σε κρατικούς αξιωματούχους. Πάντως, με βάση πληροφορίες, δεν έχει αναφερθεί έως τώρα ακριβές ποσό για τις "χρήσιμες πληρωμές" στην Ελλάδα.

Για το "Παπανικολής", το πρώτο από τα υποβρύχια που παραλήφθηκαν από το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, καταβλήθηκε από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας το 75% του τιμήματος, κάπου 250 εκατομμύρια ευρώ. Καθώς οι "μίζες" δίνονταν pro rata, δηλαδή ανάλογα με το ύψος της πληρωμής από τον πελάτη προς τις κατασκευάστριες εταιρίες, για το υποβρύχιο που "έγερνε" καταβλήθηκαν, σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις της έρευνας, περίπου 10 - 12 εκατομμύρια ευρώ σε "χρήσιμες πληρωμές".

Οι συνολικές πληρωμές, και ενόψει του γεγονότος ότι η κοινοπραξία Ferrostaal-HDW αγόρασε το 2001 τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, "πρέπει να ήταν πολύ υψηλότερες", σύμφωνα με μία κατάθεση που δόθηκε στο Μόναχο.