"Downsizing μέχρι… right sizing" είναι ο βασικός τρόπος αντίδρασης των περισσότερων ελληνικών εταιριών απέναντι στην οικονομική κρίση, μόνο που μήνα με τον μήνα διαπιστώνουν πως το right sizing (το σωστό μέγεθος) βρίσκεται ακόμη χαμηλότερα… Κλείνουν καταστήματα, μειώνουν τις παραγγελίες, απολύουν εργαζομένους και ψαλιδίζουν μισθούς. Κάθε μήνα όλο και πιο πολύ…

Με αυτόν τον τρόπο περιγράφει γενικός διευθυντής μεγάλης εμπορικής εταιρίας την αντίδραση των ελληνικών επιχειρήσεων, συμπληρώνοντας: "Πέραν όλων αυτών, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες των εταιριών έχουν χάσει την ψυχραιμία τους και βλέποντας τη ζήτηση της αγοράς να πέφτει με διψήφιο ποσοστό για τρίτο συνεχόμενο έτος, πέρα από τις μαζικές περικοπές που έχουν ήδη αποφασιστεί από τους managers, βλέπουν ποια νούμερα βρίσκονται ψηλά στη λίστα των εξόδων και αρχίζουν να περικόπτουν… οριζοντίως και αδιακρίτως.

Και όταν πηγαίνουν στις τράπεζες για να συζητήσουν το θέμα της επιμήκυνσης των δανείων τους, όλες τις προηγούμενες κινήσεις τους τις αποκαλούν… πρόγραμμα αναδιάρθρωσης". 

Πληροφορική - κατασκευές - τράπεζες

Στην πληροφορική, οι παράγοντες του κλάδου καλούν συνεχώς την κυβέρνηση να τους πει ποια τελικά από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ θα προκηρυχθούν και πότε και αν είναι δυνατόν πότε θα πληρωθούν… Η εμπειρία τους από πολλές τρέχουσες συμβάσεις (π.χ. υπουργείο Οικονομικών) είναι τραγική, καθώς μύρια προβλήματα ξεκινούν από τις ατέλειες των προκηρύξεων, από τις αλλαγές προσώπων στην κρατική διοίκηση και από τις παλινδρομήσεις των προτεραιοτήτων που βάζει το υπουργείο.

Επιπρόσθετα, εδώ και δύο περίπου χρόνια οι εταιρίες δαπανούν μεγάλα ποσά για να... συντηρήσουν εξειδικευμένα στελέχη, εν όψει των έργων του ΕΣΠΑ που όλο και προκηρύσσονται και όλο αναμένονται… "Αν τώρα προκηρυχθούν και έκτακτες εκλογές με νέες αλλαγές προσώπων, τα… κλείσαμε τα μαγαζιά μας", επισημαίνει διευθύνων σύμβουλος εισηγμένης εταιρίας του κλάδου.

Στον χώρο των κατασκευών, οι απολύσεις στελεχών το τελευταίο δωδεκάμηνο έπεσαν σαν το χαλάζι, τόσο στις μικρομεσαίες εταιρίες του κλάδου που ψάχνουν έργο με το κερί όσο και στους μεγάλους oμίλους που έχουν ουσιαστικά σταματήσει την κατασκευή των μεγάλων αυτοκινητοδρόμων (γύρω στο 30% - 40% του συνολικού τους ανεκτέλεστου υπολοίπου συμβάσεων).

Υποτίθεται πως ο διάλογος του υπουργείου με κατασκευαστές και τράπεζες προκειμένου να ξαναρχίσουν τα έργα ξεκίνησε την άνοιξη που πέρασε και -επίσης υποτίθεται- στο τελευταίο δεκαήμερο του προηγούμενου μήνα ήταν θέμα λίγων ημερών να ρυθμιστεί το θέμα (βλ. σχετικές δηλώσεις Ευάγγ. Βενιζέλου). Έκτοτε δεν υπήρξε κανένα νέο και τώρα οι αναλυτές δεν αναμένουν την επανεκκίνηση των έργων τουλάχιστον μέχρι και το πρώτο τρίμηνο του 2012...

Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα στους κλάδους που δραστηριοποιούνται στον ευρύτερο χώρο της οικοδομής, καθώς η πτώση του όγκου της ιδιωτικής οικοδομικής δραστηριότητας κατά 46,1% μέσα στο πρώτο πεντάμηνο του 2011 είναι σαφέστατη ένδειξη για το πού θα κατρακυλήσει μέσα στο 2012 η ζήτηση (συνήθως παρατηρείται χρονική καθυστέρηση 9 - 12 μηνών από την έκδοση της άδειας μέχρι την εμφάνιση της ζήτησης στην οικονομία).

Και φυσικά έχουμε και τις τράπεζες, οι οποίες γίνονται αποδέκτες όλης αυτής της κατάστασης, μέσα από μαζικά αιτήματα για επιμηκύνσεις δανείων αλλά και από στοιχεία εταιριών που ανάβουν τον… κόκκινο σηματοδότη. Οι τράπεζες, από την πλευρά τους, πιέζουν τους βασικούς μετόχους να βάλουν και αυτοί κεφάλαια στις εταιρίες τους μέσα από ΑΜΚ, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις φωνές… βοώντων εν τη ερήμω.

Και αυτό γιατί οι επιχειρηματίες δεν βρίσκουν ισχυρούς λόγους να φέρουν τα κεφάλαιά τους από το εξωτερικό για να τα επενδύσουν σε μια αγορά που δεν… έχει πάτο και υποστηρίζουν πως θα βάλουν μεν λεφτά, αρκεί να σταθεροποιηθεί η συνολική κατάσταση στην οικονομία.

Ενδεικτική είναι η επισήμανση υψηλόβαθμου στελέχους εισηγμένης:

"Οι τράπεζες περιμένουν τους επιχειρηματίες να βάλουν λεφτά στις εταιρίες τους, οι επιχειρήσεις περιμένουν από την κυβέρνηση να σταθεροποιήσει την κατάσταση στην οικονομία, η κυβέρνηση περιμένει από την τρόικα να βάλει το χέρι της και η τρόικα περιμένει με τη σειρά της από την κυβέρνηση να προχωρήσει στις “απαιτούμενες διαρθρωτικές αλλαγές”, που όλο εξαγγέλλονται και ποτέ δεν γίνονται… Εκτός ίσως αν γίνουν τώρα. Αν υπάρχει ακόμη λίγος χρόνος".