ΔΝΤ: Υψηλό το κόστος κατακερματισμού της παγκόσμιας οικονομίας

Σε έναν κόσμο επιρρεπή σε κραδασμούς, οι οικονομίες πρέπει να είναι πιο ανθεκτικές — ατομικά και συλλογικά. Η συνεργασία είναι κρίσιμης σημασίας, αλλά ο μεγαλύτερος προστατευτισμός θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατακερματισμό, ακόμη και να χωρίσει τα κράτη σε αντίπαλα μπλοκ, καθώς τα νέα σοκ αποκαλύπτουν πόσο εύθραυστη είναι η παγκόσμια οικονομία, αναφέρει ανάλυση του ΔΝΤ.

Ενώ οι εκτιμήσεις για το κόστος του κατακερματισμού ποικίλλουν, μεγαλύτεροι περιορισμοί στο διεθνές εμπόριο θα μπορούσαν να μειώσουν την παγκόσμια οικονομική παραγωγή έως και 7% μακροπρόθεσμα, ή περίπου 7,4 τρισ. δολ. Αυτό ισοδυναμεί με το μέγεθος της γαλλικής και της γερμανικής οικονομίας μαζί και τριπλάσιο της ετήσιας παραγωγής της υποσαχάριας Αφρικής.

Απαιτείται σαφώς παγκόσμια συνεργασία. Οι διεθνείς θεσμοί μπορούν να διαδραματίσουν ζωτικό ρόλο, φέρνοντας τις χώρες κοντά για να βοηθήσουν στην επίλυση παγκόσμιων προκλήσεων, όπως γράφει η Γενική Διευθύντρια του ΔΝΤ Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα σε ένα κείμενο στο Foreign Affairs.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι η συνεργασία παραπαίει. Όπως δείχνει το διάγραμμα, τα νέα εμπορικά εμπόδια που εισάγονται ετησίως έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί από το 2019 σε σχεδόν 3.000 πέρυσι.

Άλλες μορφές κατακερματισμού —όπως η τεχνολογική αποσύνδεση, οι διαταραγμένες ροές κεφαλαίων και οι περιορισμοί της μετανάστευσης— θα αυξήσουν επίσης το κόστος. Επιπλέον, οι παγκόσμιες ροές αγαθών και κεφαλαίων έχουν ισοπεδωθεί μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008. Έρευνα του ΔΝΤ δείχνει ότι οι γεωπολιτικές αβεβαιότητες επηρεάζουν όλο και περισσότερο τόσο τις άμεσες ξένες επενδύσεις όσο και τις ροές χαρτοφυλακίου.

Το ΔΝΤ συνεχίζει να υπογραμμίζει ότι η διεθνής κοινότητα, με την υποστήριξη παγκόσμιων θεσμών όπως ο δικός μας, θα πρέπει να επιδιώξει στοχευμένη πρόοδο όπου υπάρχει κοινό έδαφος και να διατηρήσει τη συνεργασία σε τομείς όπου η αδράνεια θα ήταν καταστροφική.

«Οι φορείς χάραξης πολιτικής πρέπει να επικεντρωθούν στα ζητήματα που έχουν μεγαλύτερη σημασία όχι μόνο για τον πλούτο των κρατών αλλά και για την οικονομική ευημερία των απλών ανθρώπων», έγραψε η Γκεοργκίεβα στο Foreign Affairs. «Πρέπει να καλλιεργήσουν τους δεσμούς εμπιστοσύνης μεταξύ των χωρών όπου είναι δυνατόν, ώστε να μπορούν να εντείνουν γρήγορα τη συνεργασία όταν έρθει το επόμενο μεγάλο σοκ».