Αμυντικές δαπάνες: Χτίζοντας γέφυρα στη Σικελία θέλει να πιάσει το 5% η Ιταλία!

Αντιμέτωποι με έναν φιλόδοξο νέο στόχο δαπανών του ΝΑΤΟ, οι Ιταλοί πολιτικοί προτείνουν το μακροχρόνιο σχέδιο για την κατασκευή μιας γέφυρας 13,5 δισ. ευρώ προς τη Σικελία να χαρακτηριστεί ως στρατιωτική δαπάνη.

Η Ρώμη ξοδεύει μόλις 1,49% του ΑΕΠ για την άμυνα. Αυτό καθιστά τον νέο στόχο του 5% μέχρι το 2035 σχεδόν ανέφικτο, σημειώνει το Politico. Εδώ έρχεται να βοηθήσει η γέφυρα.

Η κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι επιδιώκει να προχωρήσει με το φαραωνικό σχέδιο κατασκευής μιας γέφυρας που θα ενώνει τα στενά της Μεσσήνης και θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη κρεμαστή γέφυρα στον κόσμο -ένα όραμα που ξεκινά από την εποχή των Ρωμαίων.

Ο υπουργός Εξωτερικών Αντόνιο Ταγιάνι όσο και ο υπουργός Υποδομών Ματέο Σαλβίνι -και οι δύο αντιπρόεδροι της κυβέρνησης- προβάλλουν το επιχείρημα ότι η γέφυρα έχει... στρατηγική αξία για το ΝΑΤΟ, πέραν της οικονομικής της σημασίας. Το ίδιο είχε τονιστεί και σε κυβερνητική έκθεση τον Απρίλιο.

Ανώτερος κυβερνητικός αξιωματούχος ανέφερε πως δεν έχει ληφθεί επίσημη απόφαση για τον χαρακτηρισμό της γέφυρας ως έργο ασφαλείας, αλλά ότι αναμένονται περαιτέρω συζητήσεις «για να φανεί κατά πόσο αυτό είναι εφικτό».

Η ιδέα θα μπορούσε να έχει πολιτική χρησιμότητα για τη Μελόνι, η οποία προσπαθεί να πείσει ένα κοινό που αντιτίθεται στην αύξηση των αμυντικών δαπανών. 

Υπάρχουν κάποια σαφή επιχειρήματα που θα μπορούσαν να στηρίξουν την ιταλική προσπάθεια. Από τον στόχο του 5% του ΑΕΠ για τις δαπάνες του ΝΑΤΟ, μόνο το 3,5% απαιτείται να είναι καθαρά για την άμυνα, ενώ το υπόλοιπο 1,5% μπορεί να κατευθυνθεί σε υποδομές, όπως αυτή η γέφυρα.

Ένας Ιταλός αξιωματούχος του Υπουργείου Οικονομικών πρόσθεσε ότι ο χαρακτηρισμός της γέφυρας ως στρατιωτικού έργου θα βοηθούσε την κυβέρνηση να ξεπεράσει τα οικονομικά και τεχνικά εμπόδια που δεν επέτρεπαν την κατασκευή της επί δεκαετίες.

Αναγκαία ή γελοία;

Τον Απρίλιο, η ιταλική κυβέρνηση ενέκρινε ένα έγγραφο που δήλωνε ότι η γέφυρα πρέπει να κατασκευαστεί για «επιτακτικούς λόγους υπέρτατου δημόσιου συμφέροντος».

Εκτός από τη χρήση της από πολίτες, «η γέφυρα στα στενά της Μεσσήνης έχει στρατηγική σημασία για την εθνική και διεθνή ασφάλεια, και θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην άμυνα και την ασφάλεια, διευκολύνοντας τη μετακίνηση των ιταλικών ενόπλων δυνάμεων και των συμμάχων του ΝΑΤΟ», επεσήμανε το έγγραφο.

Η Ιταλία ζήτησε επίσης το έργο να ενταχθεί στο ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό σχέδιο για τη στρατιωτική κινητικότητα, καθώς «ταιριάζει απόλυτα με τη στρατηγική αυτή, παρέχοντας βασικές υποδομές για τη μεταφορά των δυνάμεων του ΝΑΤΟ από τη Βόρεια Ευρώπη προς τη Μεσόγειο».

Η γέφυρα «παρέχει πλεονεκτήματα για τη στρατιωτική κινητικότητα, διευκολύνοντας τη γρήγορη μεταφορά βαρέων οχημάτων, στρατευμάτων και πόρων, τόσο οδικώς όσο και σιδηροδρομικώς», πρόσθεσε η κυβέρνηση.

Το ερώτημα είναι κατά πόσο το ΝΑΤΟ -και κυρίως ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, που αγαπά τα μεγάλα έργα- θα αποδεχθούν αυτή τη λογική, γράφει το Politico.

Επισήμως, τα στενά της Μεσσήνης δεν ανήκουν στον μοναδικό επίσημο διάδρομο στρατιωτικής κινητικότητας του ΝΑΤΟ στην Ιταλία, ο οποίος ξεκινά από λιμάνια της Απουλίας, διασχίζει την Αδριατική προς την Αλβανία και συνεχίζει προς τη Βόρεια Μακεδονία και τη Βουλγαρία. 

Οι Αμερικανοί τηρούν προς το παρόν σιγή. Όταν ρωτήθηκαν για τη γέφυρα στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Χάγη στα τέλη Ιουνίου, Αμερικανοί σύμβουλοι γέλασαν αλλά δεν έδωσαν απάντηση.

 Τα κόμματα της αντιπολίτευσης διαφωνούν τόσο με την ανάγκη κατασκευής της γέφυρας όσο και με τον χαρακτηρισμό της ως στρατιωτικής δαπάνης. «Πρόκειται για κοροϊδία των πολιτών και των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Ιταλία στο ΝΑΤΟ. Αμφιβάλλω ότι η μπλόφα της κυβέρνησης θα γίνει αποδεκτή», δήλωσε ο ευρωβουλευτής του Κινήματος των 5 Αστέρων, Τζουζέπε Αντότσι.

«Η κυβέρνηση πρέπει να σταματήσει και να αποφύγει τη διεθνή γελοιοποίηση, που θα καλύψει την Ιταλία με ντροπή», πρόσθεσε.