Νικήτας Κακλαμάνης: Η Ευρώπη θα αλλάξει ή θα πεθάνει

«Η λέξη αλληλεγγύη υπάρχει μόνο στα χαρτιά… στην πράξη αναζητείται», τονίζει σε συνέντευξή του στο Euro2day.gr o A' Αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής Α' Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας Νικήτας Κακλαμάνης, αναφερόμενος στη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οποία χαρακτηρίζει κατώτερη των περιστάσεων.

«Η Ευρώπη ή αλλάζει ή πεθαίνει», αναφέρει χαρακτηριστικά. Όσον αφορά την υγειονομική κρίση, ο κ. Κακλαμάνης ζητά αυτοπειθαρχία των πολιτών στα μέτρα προφύλαξης, αφού «η Covid-19 είναι ακόμη εδώ, ανάμεσά μας» και τονίζει την ανάγκη το Υπουργείο Υγείας από τώρα να διασφαλίσει τουλάχιστον 5 εκατ. δόσεις αντιγριπικού εμβολίου για το φθινόπωρο.

Εκτιμά ότι κάποια από τα ήδη γνωστά μέτρα που έχουν ληφθεί από την κυβέρνηση «πρέπει να αναθεωρηθούν ως υπερβολικά» και αισιοδοξεί ότι στην οικονομία «ο δρόμος θα είναι ανηφορικός, δύσκολος, αλλά θα τα καταφέρουμε». Ο Α' Αντιπρόεδρος της Βουλής αναγνωρίζει πως στο μεταναστευτικό υπήρξαν και «κάποια λάθη από μέρους της κυβέρνησης» και διαμηνύει ότι «το μόνο που δεν χρειάζεται η χώρα είναι πρόωρες εκλογές».

Κύριε Κακλαμάνη, ως γιατρός πρώτα κι έπειτα ως πολιτικός, με βάση τα τελευταία δεδομένα, θεωρείτε ότι ο κίνδυνος από την πανδημία απομακρύνεται; Πόσο πιθανό είναι να επιστρέψει από το φθινόπωρο, όπως φοβούνται πολλοί;

Πριν φθάσουμε να μη μας απασχολεί το ενδεχόμενο «νέας επίθεσης» του αόρατου εχθρού το φθινόπωρο ή τον χειμώνα, πρέπει να θωρακίσουμε την κοινωνία τον μήνα Μάιο και Ιούνιο. Τώρα χρειάζεται η αυτοπειθαρχία των πολιτών στα μέτρα προφύλαξης. Οι εικόνες που είδαμε στις πλατείες, τις παραλίες και οι ουρές στη ΔEH με προβληματίζουν και εύχομαι να μην τις πληρώσουμε με νέα μέτρα… Πήγαμε καλά αλλά η Covid-19 είναι ακόμη εδώ, ανάμεσά μας. Για το φθινόπωρο, ουδείς στον κόσμο μπορεί από τώρα να είναι απόλυτος για το τι θα συμβεί. Μου δίνεται, όμως, η ευκαιρία να επισημάνω ότι την ίδια εποχή θα έχουμε και την εμφάνιση της εποχικής γρίπης. Οι εμβολιασμοί με το αντιγριπικό εμβόλιο είναι απόλυτα αναγκαίοι και το Υπουργείο Υγείας οφείλει από τώρα να διασφαλίσει τουλάχιστον 5 εκατ. δόσεις. Ας ελπίσουμε ότι μέχρι τότε θα έχει βρεθεί το φάρμακο επιλογής (τουλάχιστον), γιατί το εμβόλιο για το 2020 νομίζω ότι πρέπει να το ξεχάσουμε.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι θα έπρεπε να γίνουν πιο «θαρραλέα» βήματα για γρηγορότερη άρση των περιοριστικών μέτρων, ιδίως σε ό,τι έχει να κάνει με την οικονομία. Ποια η θέση σας;

Την κρίσιμη ώρα, ο Κ. Μητσοτάκης, στο ερώτημα Δημόσια Υγεία ή Οικονομία, χωρίς να το πολυσκεφθεί, επέλεξε τον άνθρωπο έναντι των αριθμών. Απόλυτα σωστή επιλογή. Τώρα ήλθε η ώρα της οικονομίας. Τα μέτρα στήριξης της οικονομίας είναι γνωστά. Ακόμα και οι διαφωνούντες (ΣΥΡΙΖΑ) παραδέχονται ότι υπάρχουν. Στις πανδημίες ισχύει το ρητό «Όποιος βιάζεται σκοντάφτει»… Απλά κάποια από τα ήδη γνωστά μέτρα νομίζω ότι πρέπει να αναθεωρηθούν ως υπερβολικά, π.χ. εστίαση. Οι φοροαπαλλαγές π.χ. ΦΠΑ θα βοηθήσουν την οικονομία και τη διασφάλιση της εργασίας κι όχι το μια εβδομάδα γρηγορότερα…

Η ύφεση θα είναι πολύ μεγάλη. Είστε αισιόδοξος ότι θα καταφέρουμε να ανακάμψουμε και πώς;

Ακόμη κι αυτοί που επιφυλάσσουν για τη χώρα μας τα πιο δυσοίωνα σενάρια όσον αφορά την ύφεση, παραδέχονται ότι το 2021 και το 2022 η Ελλάδα θα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη ανάκαμψη. Επενδύσεις, τουρισμός, σωστή φορολογία και τράπεζες, που επιτέλους να αρχίσουν να βλέπουν και τους πολίτες, είναι μερικά από τα όπλα μας. Ο δρόμος θα είναι ανηφορικός, δύσκολος, αλλά θα τα καταφέρουμε.

Πολύς λόγος γίνεται για ελλιπή στήριξη και επίδειξη της αναγκαίας αλληλεγγύης από την Ευρώπη, και κυρίως από το Βερολίνο. Συμφωνείτε;

Στις 2 Μαΐου του 1998 έγινε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η ψηφοφορία για την ΟΝΕ και το ενιαίο νόμισμα (ευρώ). Τότε, ως Ευρωβουλευτής ψήφισα λευκό, διότι κατάλαβα το παιχνίδι των μεγάλων της Ευρώπης, ότι δηλαδή δεν υπήρχε οικονομική ένωση, αλλά μία βίαιη νομισματική ένωση. Το τι άκουσα δεν λέγεται. Από εθνικιστή μέχρι «Λεπέν της Ελλάδος» με χαρακτήρισαν. Τότε έγραψα ένα άρθρο (εφημερίδα «ΠΑΡΟΝ»), με τίτλο «Η κοινωνική Ευρώπη πέθανε… ζήτω η Ευρώπη των τραπεζιτών». Σήμερα, 22 χρόνια μετά, νιώθω -δυστυχώς- δικαιωμένος, αφού σχεδόν όλοι μιλούν για μία Ευρωπαϊκή Ένωση κατώτερη των περιστάσεων. Προσωπικά πιστεύω ότι «η Ευρώπη ή αλλάζει ή πεθαίνει». Η λέξη αλληλεγγύη υπάρχει μόνο στα χαρτιά… στην πράξη αναζητείται.

Συνάδελφοί σας, βουλευτές της κυβερνώσας παράταξης, δεν είναι αντίθετοι με τις πρόωρες εκλογές, από τη στιγμή που η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να υλοποιήσει το προεκλογικό της πρόγραμμα λόγω των νέων δημοσιονομικών δεδομένων. Τι λέτε;

Το μόνο που δεν χρειάζεται η χώρα είναι πρόωρες εκλογές. Ο Λαός γνωρίζει ότι η νέα οικονομική κρίση δεν οφείλεται σε λάθη της κυβέρνησης, τη στηρίζει, όπως και τον Πρωθυπουργό, ο οποίος δημόσια έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Έχουμε άνετη πλειοψηφία και 3 χρόνια μπροστά μας για να «ξαναβάλουμε το νερό στο αυλάκι».

Μαζί με την… κανονικότητα, επιστρέφει και το μεταναστευτικό, ένα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα τόσο για την Κυβέρνηση όσο και για τις τοπικές κοινωνίες. Ποια είναι, κατά την άποψή σας, ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος διαχείρισής του;

Μετά τον αρχικό αιφνιδιασμό, που συνοδεύτηκε και με κάποια λάθη από μέρους της Κυβέρνησης, το συγκεκριμένο πρόβλημα αντιμετωπίζεται σωστά, π.χ. Έβρος και κινήσεις ουσιαστικής αποτροπής στα νησιά. Αλλά κι εδώ το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί, αν η Ευρώπη δεν παρέμβει δραστικά, αν δεν αναθεωρηθεί η συμφωνία του Δουβλίνου και βεβαίως αν δεν πάψει η Ελλάδα να αποτελεί «αποθήκη ψυχών». Όταν η Ευρώπη αναγνωρίζει ότι τα σύνορά της είναι τα σύνορα της ΕλλάδΑς, οφείλει αναλογικά να υποχρεώσει τα κράτη-μέλη να φιλοξενήσουν αριθμό προσφύγων και μεταναστών. Τώρα είναι ευκαιρία πίεσης και προς τη γείτονα Τουρκία, όπου ο Ερντογάν αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα