Νομοσχέδια της τελευταίας στιγμής

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Κατά κανόνα, όταν η χώρα βρίσκεται στην τελική ευθεία πριν από τις εκλογές, όπως τώρα, δύο τινά είναι δυνατόν να συμβούν: Είτε η κυβέρνηση να βάλει τα μολύβια κάτω, καθώς τα στελέχη της και οι βουλευτές της εφορμούν στις περιφέρειες προς άγραν ψήφων, είτε να σπεύσει να νομοθετήσει κατά τρόπο μαζικό, διευθετώντας έτσι εκκρεμότητες της ύστατης ώρας.

Υπό το φως του όγκου εργασιών που δρομολογείται στη Βουλή το τρέχον διάστημα, το πρώτο εκ των δύο ενδεχομένων φαντάζει μάλλον αδύναμο. Ο κατάλογος των κατατεθέντων νομοσχεδίων είναι μακρύς και βρίσκεται εδώ.

Με ρυθμό προώθησης νομοσχεδίων περίπου ένα την ημέρα, αρχής γενομένης από σήμερα, με νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού, το νομοθετικό έργο εμφανίζεται ιδιαίτερα πυκνό. Αύριο συζητείται στην ολομέλεια νομοσχέδιο του Υπουργείου Άμυνας και την Τετάρτη ψηφίζεται νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης.

Στη σειρά βρίσκονται νομοσχέδια που είναι ήδη σε δημόσια διαβούλευση, των υπουργείων Παιδείας και Εσωτερικών, καθώς και ακόμη δύο εκ μέρους του υπουργείου Δικαιοσύνης, ενώ ήδη έχει ολοκληρωθεί η δημόσια διαβούλευση για άλλα δύο νομοσχέδια, ένα του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και ένα του υπουργείου Οικονομικών.

Τέλος, μόλις πρόσφατα πέρασαν από το υπουργικό συμβούλιο ακόμη δύο νομοσχέδια, του υπουργείου Πολιτισμού και του υπουργείου Δικαιοσύνης.

Όλα αυτά, δε, ενώ πληθαίνουν οι πληροφορίες περί προκήρυξης των εκλογών, πιθανώς, στις 9 Απριλίου και περί διάλυσης της Βουλής στις 10 Μαρτίου, δίχως να αποκλείεται, βεβαίως, το ενδεχόμενο μεταγενέστερων ημερομηνιών, αν και τούτο εμφανίζεται μάλλον δυσχερές, λόγω της διαφαινόμενης ανάγκης για δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, βάσει διαφορετικών εκλογικών συστημάτων.

Ουδεμία αμφιβολία υπάρχει ότι ενόσω η ημερομηνία των εκλογών δεν έχει επισήμως προσδιοριστεί και η Βουλή παραμένει σε λειτουργία, η νόμιμη κυβέρνηση της χώρας μπορεί να ασκεί απρόσκοπτα το νομοθετικό της έργο. Η ένταση αυτού του έργου, όμως, θεωρητικά την «τελευταία στιγμή», δεν μπορεί παρά να προκαλέσει προβληματισμό και να δώσει τροφή για σκέψεις περί διευθέτησης εκκρεμοτήτων.

Τώρα, στο τελευταίο «κατοστάρι» της θητείας της αποφάσισε να πατήσει γκάζι η κυβέρνηση, ώστε να δείξει έργο ή έχουμε μια επανάληψη αντίστοιχων πρακτικών του παρελθόντος, τις οποίες έχει κολάσει ακόμη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όσο ήταν στην αντιπολίτευση;

Μόλις πρόσφατα δεν επανέλαβε αυτή την κριτική προς τον ΣΥΡΙΖΑ για το συγκεκριμένο θέμα, αναφερόμενος στην τροποποίηση του ποινικού κώδικα μία εβδομάδα πριν κλείσει η Βουλή για τις βουλευτικές εκλογές του 2019; Βρισκόμαστε, άραγε, ενώπιον της επανάληψης αυτού του φαινομένου; Υπάρχουν, τουλάχιστον, ενδείξεις προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ η αποχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης από τις ψηφοφορίες επί των νομοσχεδίων απαξιώνει περαιτέρω τα κοινοβουλευτικά δρώμενα στη χώρα.

Εν πολλοίς, φίλτατοι, σε μια χώρα που -διαπιστωμένα- πάσχει από πλευράς νομοθετείν και όπου η πολυνομία και η κακονομία αποτελούν βεβαιωμένα εμπόδια οικονομικής και κοινωνικής προόδου, πρακτικές «μαζικού νομοθετείν», όπως αυτές που παρατηρούνται συνήθως προ των εκλογών, ελάχιστη υπηρεσία προσφέρουν στον τόπο, με μόνη εξαίρεση, ενδεχομένως, όσους τυχόν ωφελούνται από τα εκάστοτε νομοθετήματα.

Θα τα βρούμε, όμως, όλα αυτά μπροστά μας, φίλτατοι. Την κακή ποιότητα του νομοθετείν, τις «διευθετήσεις», εφόσον υπάρχουν, αλλά βεβαίως και συνολικά τις πρακτικές που απαξιώνουν τον κοινοβουλευτισμό στην πατρίδα μας. Έτσι στρώσαμε κι έτσι θα κοιμηθούμε.