Ο Ν. Ανδρουλάκης, τα πρόσωπα και η ουσία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Σε εποχές που η χώρα φλέρταρε με την άβυσσο της χρεοκοπίας, το ΠΑΣΟΚ έβαλε «πλάτη» συμμαχώντας με τον προαιώνιο πολιτικό του αντίπαλο, τη ΝΔ, και φυσικά, αν και η χώρα τελικά ορθοπόδησε, το ίδιο καταβαραθρώθηκε στον γκρεμό της εγκατάλειψης από τους ψηφοφόρους του.

Το τι ακολούθησε, είναι γνωστό. Αυτό που τώρα εμφανίζεται ως το απότοκο εκείνης της περιόδου, ωστόσο, είναι η απόφαση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ κ. Ν. Ανδρουλάκη να μη βρεθεί ποτέ ξανά στην κυβέρνηση με τη ΝΔ και ακόμη κι αν γίνει κάτι τέτοιο, η ΝΔ να έχει ριζικά αλλάξει.

Ως προς το πρώτο της σκέλος, αυτή η απόφαση είναι απολύτως κατανοητή, ό,τι κι αν σημαίνει για τη σταθερότητα της χώρας. Ως προς το δεύτερο, όμως, φαντάζει αν όχι ανέφικτη, τότε σίγουρα δυσχερής ως προς την υλοποίησή της. Ο δε κ. Ανδρουλάκης την κάνει ακόμη δυσκολότερη, κρατώντας κλειστά τα χαρτιά του ως προς τα πρόσωπα που προτείνει.

Για την ακρίβεια, αν και το πανελλήνιο τον έχει ακούσει να απορρίπτει επανειλημμένως τόσο τον κ. Κυρ. Μητσοτάκη όσο και τον κ. Α. Τσίπρα ως πρόσωπα τα οποία θα μπορούσαν να αναλάβουν την πρωθυπουργία σε περίπτωση μετεκλογικής συμμαχίας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είτε με τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Ανδρουλάκης δεν έχει παραθέσει ούτε τους λόγους ως προς αυτή την απόφασή του -πλην του ότι ο κ. Μητσοτάκης εκπροσωπεί το βαθύ κράτος- ούτε ποιους προτείνει ως πιθανούς πρωθυπουργούς.

Κάτι το οποίο φρόντισε να επισημάνει, από το στρατόπεδο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ο κ. Α. Λοβέρδος, εισπράττοντας και ο ίδιος τα επίσημα «κομματικά βέλη».

Έθεσε δε ως όρο συμμετοχής του σε οποιοδήποτε μετεκλογικό σχήμα την εξασφάλιση «ισχυρού διψήφιου ποσοστού», διαφορετικά «ο λαός θα στείλει μήνυμα ότι κάνει άλλη επιλογή».

Βέβαια, όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν μόνο μετά τα αποτελέσματα της πρώτης εκλογικής αναμέτρησης και μάλιστα βάσει αυτών, όπως είπε, «θα καλέσω όσους δεχτούν να συζητήσουν πάνω στο πρόγραμμά μας, στον προοδευτικό ρεαλισμό». Ενδιαφέρουσα ιδέα, πλην όμως, οδηγεί στη μάλλον εύλογη απορία, την οποία διετύπωσε χθες ο κ. Π. Σκουρλέτης του ΣΥΡΙΖΑ: «… Αν μπορείς το λεγόμενο σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα να το εφαρμόσεις εξίσου με τη ΝΔ και με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, κάτι δεν πάει καλά με το περιεχόμενό του. Είναι ασαφές. Δεν μπορεί να είναι ένα πρόγραμμα για κάθε χρήση με τον οποιονδήποτε».

Έτσι, λοιπόν, με τούτα και με κείνα, ο φίλτατος κ. Ανδρουλάκης -ο ηγέτης του τρίτου κατά σειρά κοινοβουλευτικής ισχύος κόμματος- απορρίπτει εκ προοιμίου τη συνεργασία με τους νυν επικεφαλής των δύο κυριότερων πολιτικών παρατάξεων της χώρας -ανεξαρτήτως του ποσοστού που αυτές θα λάβουν κατά τις επικείμενες εκλογές.

Δεν μας λέει δε ποιους ή ποιον προτείνει ως πρωθυπουργό της επόμενης μέρας. Όλα αυτά, μάλιστα, στη βάση ενός προεκλογικού προγράμματος-λάστιχο, κατά τον κ. Σκουρλέτη, το οποίο μπορεί να διαπραγματευτεί είτε με την κεντροδεξιά είτε με την κεντροαριστερά και πάντως με όποιον το υιοθετήσει.

Στον απόηχο όλων αυτών, αξίζει να αναρωτηθούμε ως προς τον βαθμό σεβασμού που τρέφει ο κ. Ανδρουλάκης για τη λαϊκή ετυμηγορία και το ποσοστό της ψήφου που θα κατακτήσουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Κυριότερα, δε, εάν όντως επιθυμεί ο κ. Ανδρουλάκης να μετάσχει σε μία κυβέρνηση την επομένη των εκλογών ή εάν κουβεντιάζουμε τζάμπα.