Προγράμματα ή κραυγές;

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Οφείλουμε άπαντες να μην τρέφουμε αυταπάτες. Ο πολιτικός διάλογος στην Ελλάδα, κατά κανόνα, δεν διεξάγεται στη βάση προγραμμάτων αλλά «σκληρού ροκ», όπως κατ’ ευφημισμό χαρακτηρίζεται η ανταλλαγή κατηγοριών, σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους (διάβαζε κραυγές).

Είτε από το προεκλογικό «μπαλκόνι», είτε από το βήμα της Βουλής, είτε ακόμη και μέσω των ανακοινώσεων των κομμάτων, η πολιτική αντιπαράθεση παραδοσιακά διολισθαίνει σε αυτό το επίπεδο, με κύριο στόχο την πόλωση και άρα τη συσπείρωση του κομματικού κοινού.

Πόσα «σκάνδαλα» και πόσες μομφές κατά πολιτικών αντιπάλων, που κυριάρχησαν σε προεκλογικές περιόδους του παρελθόντος, δεν εξαφανίστηκαν στη συνέχεια στη λήθη της ανυπαρξίας;

Όσο όμως κι αν θα αποτελούσε ένδειξη ωρίμανσης, και άρα προάγγελο σταθερότητας, η αντιστροφή των πραγμάτων, κάτι τέτοιο, εκ της φύσεώς του, παραμένει δυσχερές στη χώρα μας.

Οι κραυγές ή ακόμη και ο λαϊκισμός συνιστούν την εύκολη  λύση απέναντι στον προγραμματικό λόγο και τις δεσμεύσεις. Ιδίως υπό το φως της κατάληξης που συχνά έχουν οι τελευταίες, όταν ανέλθουν στην εξουσία όσοι τις... ανέλαβαν.

Παρά ταύτα, το Σάββατο μπαίνουμε στην τελική ευθεία, με τη διάλυση της Βουλής και την επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου, κατά την οποία παρέχεται ακόμη μία ευκαιρία στο πολιτικό προσωπικό αυτού του τόπου να επιδείξει έναν… καλύτερο εαυτό.

Αν και οι κυριότεροι πρωταγωνιστές αυτού του προεκλογικού αγώνα έχουν ήδη αρχίσει, κατά τρόπο συστηματικό, τις προεκλογικές τους περιοδείες, ξεδιπλώνοντας σε επιμέρους τομείς τις προθέσεις τους ως προς τις πολιτικές που θα ακολουθήσουν σε σειρά τομέων, ουδένα κόμμα έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής τον πλήρη προγραμματικό του καμβά.

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης περιορίζεται στην παρουσίαση του μέχρι τούδε κυβερνητικού έργου, δίδοντας έμφαση στην παράμετρο της υλοποίησης των προηγούμενων προγραμματικών του δεσμεύσεων ενώ παρέχει και ορισμένες «γεύσεις» όσων προτίθεται να πράξει εάν επανεκλεγεί. Μέχρι στιγμής, δε, τον ρόλο της παράθεσης προγραμματικών θέσεων έχει εναποθέσει και στον υπουργό Επικρατείας Α. Σκέρτσο, ο οποίος και πάλι μόνο με αδρές πινελιές καταθέτει τις προεκλογικές δεσμεύσεις της ΝΔ.

Αντίστοιχα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε πρόσφατα στις προγραμματικές δεσμεύσεις του, αναπτύσσοντας το τετράπτυχο «αύξηση μισθών, μείωση τιμών, ρύθμιση χρεών και ισχυρό, δίκαιο, αποτελεσματικό κράτος», που θα σημάνει, όπως είπε, η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, πέραν των θέσεων που υιοθέτησε το τελευταίο Συνέδριο του κόμματος, ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης δεν έχει παρουσιάσει κατά τρόπο ολοκληρωμένο το προεκλογικό του πρόγραμμα.

Περισσότερο συγκροτημένη εικόνα δίνει το ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ, το οποίο ναι μεν έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα του αναλυτικό πρόγραμμα αλλά ακόμη καλεί τους πολίτες να το συνδιαμορφώσουν με τις προτάσεις τους.

Κατά τρόπο μάλλον παράδοξο, δε, το ίδιο «όπλο» που χρησιμοποίησε ο Α. Τσίπρας κατά την προεκλογική περίοδο του 2019, αυτό των κατά τόπους «αναπτυξιακών συνεδρίων» που διοργάνωνε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζεται να χρησιμοποιεί σήμερα ο Κυρ. Μητσοτάκης, με τη μορφή όμως της επιτόπιας εξαγγελίας αναπτυξιακών έργων, όπως έκανε χθες από την ωραία Κέρκυρα.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, τα κόμματα χρωστούν στο εκλογικό σώμα το πρόγραμμά τους και τις δεσμεύσεις που θα αναλάβουν για την υπέρβαση των προβλημάτων του τόπου. Αν μη τι άλλο, ώστε να υπάρχει ένα απτό μέτρο σύγκρισης, εάν βρεθούν ξανά στην εξουσία.