Η κυβέρνηση νέα, το έργο παλιό

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη που ανακοινώθηκε χθες συνιστά διάδοχο σχήμα της προηγούμενης και ως εκ τούτου δεν θα απολαύσει περίοδο χάριτος εκ μέρους της κοινής γνώμης. Τα προβλήματα είναι γνωστά, η λύση τους εναπόκειται σε αυτήν και οφείλει να είναι ταχεία, σύμφωνα με την κυρίαρχη αντίληψη.

Τούτου δοθέντος, το πολυάριθμο (63 πρόσωπα) του σχήματος που ανακοινώθηκε χθες δεν παραπέμπει ούτε σε κυβέρνηση επιτελικού χαρακτήρα ούτε στην εξεύρεση άμεσων λύσεων στα προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών. Πολλοί εκ των νεοδιορισμένων υπουργών δεν έχουν προηγούμενη συνάφεια με το χαρτοφυλάκιο που ανέλαβαν και αρκετοί εξ αυτών παραπέμπουν στην τήρηση εσωκομματικών ισορροπιών παρά σε αξιοκρατικές τοποθετήσεις.

Αντίστοιχα, υπάρχουν περιπτώσεις επιτυχημένων υπουργών -κατά γενική ομολογία- της προηγούμενης διακυβέρνησης, όπως αυτή του κ. Ν. Δένδια στο υπουργείο Εξωτερικών, ο οποίος «μετατέθηκε» στο Άμυνας, παραχωρώντας την έως τώρα θέση του στον κ. Γ. Γεραπετρίτη, επιβεβαιώνοντας όσους υποστήριξαν ότι υφίστατο διάσταση απόψεων επί της ακολουθούμενης εξωτερικής πολιτικής μεταξύ Μεγάρου Μαξίμου και Βασ. Σοφίας.

Σύμφωνα με άλλους, ωστόσο, η αλλαγή αυτή μπορεί να προοιωνίζεται και στροφή της εξωτερικής πολιτικής, αν και τούτο μέλλει να αποδειχθεί.

Ακόμη, όμως, κι αν υποθέσουμε ότι μέρος της κυβέρνησης συνιστά το απότοκο ορισμένων ισορροπιών πελατειακού/ κομματικού χαρακτήρα, ουδεμία σημασία θα έχει αυτό εάν παραχθεί έργο και εάν οδηγηθούμε σε θετικό αποτέλεσμα.

Χαρακτηριστική τούτου η εμπιστοσύνη με την οποία εμφανίζεται να περιβάλλει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τον κ. Μ. Χρυσοχοΐδη, στον οποίο εμπιστεύτηκε το υπουργείο Υγείας, με αναπληρώτρια την Ειρ. Αγαπηδάκη, ένα επίσης ικανό, κατά γενική ομολογία, πρόσωπο. Πρόκειται για ένα προσωπικό στοίχημα του κ. Μητσοτάκη, δεδομένης της έμφασης που έδωσε ως προς αυτό κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.

Αντίστοιχα, πολλά υποσχόμενη είναι η ανάληψη του υπουργείου Παιδείας από τον κ. Κυριάκο Πιερρακάκη, καθώς αυξάνει τις προσδοκίες αφενός για την ταχύτερη ψηφιακή μετάβαση του εκπαιδευτικού συστήματος, αφετέρου για τη μεγαλύτερη διασύνδεσή του με την αγορά εργασίας.

Τη δέσμευση της κυβέρνησης για νόμο και τάξη ανέλαβε να υλοποιήσει ο μάλλον ήπιας προσωπικότητας κ. Ν. Μηταράκης, ενώ το μέγα στοίχημα επιτάχυνσης του ρυθμού απόδοσης της δικαιοσύνης βρίσκεται πλέον στα έμπειρα χέρια του κ. Γ. Φλωρίδη, διευρύνοντας έτσι τις προσδοκίες περί προόδου στον συγκεκριμένο τομέα.

Το μεγάλο στοίχημα της καθημερινότητας, ωστόσο, βρίσκεται πλέον στα χέρια αφενός του πολύπειρου κ. Κ. Χατζηδάκη στο υπουργείο Οικονομικών και του επίσης ικανού και έμπειρου Κ. Σκρέκα στο υπουργείο Ανάπτυξης. Εκεί είναι που θα παιχτεί η κρίσιμη μάχη της ακρίβειας, της ελάφρυνσης του φορολογικού βάρους και εντέλει της βελτίωσης της καθημερινότητας των πολιτών αλλά και της ανάπτυξης των επιχειρήσεων και της χώρας.

Πρόκειται, ίσως, για το πλέον κρίσιμο στοίχημα, καθώς αφορά την καθημερινότητα και τις ζωές των πολιτών και η έκβασή του θα αντικατοπτριστεί άμεσα, συνολικά στην κυβέρνηση και στο Μέγαρο Μαξίμου.

Τέλος, το επίσης κρίσιμης σημασίας στοίχημα της ομαλής και αποτελεσματικής απορρόφησης των γιγαντιαίων κοινοτικών κονδυλίων που προορίζονται για τη χώρα μας κατά το επόμενο διάστημα βρίσκεται πλέον στα χέρια του Ν. Παπαθανάση, που ορκίζεται σήμερα αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Μία τοποθέτηση από την οποία κρίνονται πολλά και είναι βέβαιον ότι θα απασχολήσει έντονα την αγορά.