Η παράνοια με τις καταλήψεις

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Διαμαρτύρονται για τα μη κρατικά πανεπιστήμια και κλείνουν, για αυτό, τα κρατικά! Αυτό που συμβαίνει σήμερα με τα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια δεν είναι απλώς παράδοξο, αλλά αγγίζει τα όρια του παρανοϊκού.

Περισσότερες από τις μισές σχολές των δημόσιων πανεπιστημίων της χώρας τελούν υπό κατάληψη από φοιτητές οι οποίοι διαμαρτύρονται για την επικείμενη θεσμοθέτηση των μη κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα.

Ας μην έχει δοθεί καν το σχετικό σχέδιο νόμου και οι ακριβείς προβλέψεις του στη δημοσιότητα, ας κινδυνεύει να χαθεί το χειμερινό εξάμηνο, ας τελούν υπό ομηρεία οι φοιτητές -και βεβαίως οι οικογένειές τους- που υποβάλλονται σε τζάμπα έξοδα, παρ’ όλα αυτά, οι «διαμαρτυρόμενοι» φοιτητές στέκουν αμετακίνητοι. Το μη κρατικό πανεπιστήμιο δεν θα περάσει κι ας συνθλιβεί το δημόσιο…

Ενισχύουν, όμως, με αυτή τους τη στάση, όσους επιχειρηματολογούν υπέρ της ίδρυσης μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων, λέγοντας ότι αυτά δεν θα προσφέρονται για καταλήψεις, δεν θα τελούν υπό ομηρεία από την οποιαδήποτε φοιτητική ή μη μειοψηφία και βεβαίως θα λειτουργούν με αποκλειστικό γνώμονα την παροχή εκπαιδευτικού έργου και έρευνας.

Μία λειτουργία, η οποία επί δεκαετίες παρέχεται από το δημόσιο πανεπιστήμιο και επέτρεψε όχι μόνον τη διάχυση της γνώσης και σειράς τρόπων σκέψης, αλλά αποτέλεσε και τον κυριότερο βατήρα κοινωνικής ανέλιξης για εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες και ξένους πολίτες. Αυτήν ακριβώς τη λειτουργία τη στερούν σήμερα από χιλιάδες φοιτητές όσοι προχωρούν σε καταλήψεις δημοσίων ΑΕΙ. Όπως αντίστοιχα τη στερούν και οι πανεπιστημιακοί τους δάσκαλοι, οι οποίοι δεν καλούν την Πολιτεία να παρέμβει για να αποκατασταθεί η τάξη σε αυτά τα ιδρύματα.

Το «επαναστατικό δίκαιο» που εφαρμόζουν όσοι προχωρούν σε καταλήψεις δημόσιας περιουσίας είναι βέβαιον ότι οδηγεί σε ποινικά κολάσιμες πράξεις. Όχι του επαναστατικού δικαίου, αλλά του κοινού ποινικού δικαίου.

Έτσι, λοιπόν, όσο θεάρεστη ή εύηχη κι αν είναι η ανακοίνωση της Συνόδου των Πρυτάνεων των Πανεπιστημίων, ότι «οι συνεχιζόμενες καταλήψεις πλήττουν την εύρυθμη λειτουργία των πανεπιστημίων και θέτουν σε κίνδυνο την ομαλή διεξαγωγή των εξετάσεων αλλά και το εαρινό εξάμηνο», δεν τους απαλλάσσει από την ευθύνη της αποκατάστασης της τάξης σε αυτά τα ιδρύματα και της επανέναρξης των μαθημάτων. Κάτι το οποίο, κατά τα φαινόμενα, είναι απολύτως σαφές σε γονείς φοιτητών, οι οποίοι σύμφωνα με την Καθημερινή  απειλούν τους πρυτάνεις με αγωγές.

Κυριότερα, όμως, όσο παραμένουν υπό κατάληψη αυτά τα δημόσια ιδρύματα, εκ μέρους όσων κρίνουν ότι έχουν το δικαίωμα να τα καταλαμβάνουν, επιφέρεται βλάβη στο δημόσιο αίσθημα περί ασφάλειας και ευτελίζονται οι κόποι του κάθε φορολογούμενου πολίτη από τους οποίους δημιουργήθηκαν και σήμερα λειτουργούν τα δημόσια πανεπιστήμια.

Έτσι, λοιπόν, όταν οι πρυτάνεις αυτής της χώρας προειδοποιούν για τον κίνδυνο απώλειας του εξαμήνου και κρίνουν σκόπιμο να ζητήσουν με την ίδια ανακοίνωση στήριξη με «... αύξηση της τακτικής επιχορήγησης» και με θέσεις μόνιμου διδακτικού και διοικητικού προσωπικού» ενώ ουδέν πράττουν για την «απελευθέρωση» των πανεπιστημίων από όσους τα λυμαίνονται, είναι σαφές ότι και οι ίδιοι επιχειρηματολογούν κατ’ αυτόν τον τρόπο υπέρ της ίδρυσης των μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων.

Το δημόσιο πανεπιστήμιο δεν παρέχει τις υπηρεσίες του δωρεάν. Όλοι πληρώνουμε για αυτές. Τουλάχιστον οι υπηρεσίες του μη κρατικού, μη κερδοσκοπικού πανεπιστημίου δεν θα βαρύνουν εμάς, αλλά μόνον όσους τις επιλέξουν, επειδή τα κρατικά πανεπιστήμια υποφέρουν από καταλήψεις, κομματοκρατία και γραφειοκρατία, όπως έλεγε χθες και μία σοφή ψυχή.