Το χρέος των πρυτάνεων

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Σήμερα το μεσημέρι, στις 12:30, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, πρόκειται να συναντηθεί στο Μέγαρο Μαξίμου, με τους πρυτάνεις των πανεπιστημίων της χώρας, σύμφωνα με χθεσινή ενημέρωση κυβερνητικών πηγών.

Τον προηγούμενο μήνα, η υπουργός Παιδείας, Σοφία Ζαχαράκη, επίσης συναντήθηκε με τους πρυτάνεις, ως καθ’ ύλη αρμόδια υπουργός. Σε αμφότερες τις συναντήσεις η θεματολογία ήταν και είναι ακριβώς η ίδια. Πώς θα «επιστραφεί» το πανεπιστήμιο, κατά τρόπο βιώσιμο και παραγωγικό, στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Δηλαδή, στους πανεπιστημιακούς δασκάλους, τους φοιτητές και όσους εργάζονται στα ΑΕΙ της χώρας, διοικητικούς ή άλλους και δεν θα παραμείνει στα χέρια της όποιας ομάδας κρίνει κατά καιρούς, ότι της «ανήκει».

Κατά τις ίδιες, κυβερνητικές, πηγές, ο κ. Μητσοτάκης θα πει σήμερα στους πρυτάνεις ότι η πολιτεία το χρέος της το έκανε ή εντέλει το κάνει: Μπορεί η υπόθεση της πανεπιστημιακής αστυνομίας να κατέληξε σε ένα πανηγυρικό φιάσκο αλλά οι «καταλήψεις» έχουν σχεδόν εκμηδενιστεί, δεκάδες «αυτοδιαχειριζόμενοι» χώροι έχουν απελευθερωθεί και επιστραφεί για χρήση είτε ως βιβλιοθήκες, είτε για άλλους σκοπούς που συνάδουν με την εκπαιδευτική διαδικασία, και εν πάση περιπτώσει, οι αρμόδιες αστυνομικές δυνάμεις βρίσκονται πάντα επί ποδός, ώστε να σπεύσουν όταν αυτό κριθεί αναγκαίο.

Θα τους θέσει, δε, ένα ερώτημα: αυτοί τι κάνουν ώστε να επανέλθουν και να παραμείνουν εφεξής τα πανεπιστήμια στους «φυσικούς τους ενοίκους;». Πρόκειται για ακριβώς το ίδιο ερώτημα που τους έθεσε προ μηνός περίπου και η φιλτάτη κα Ζαχαράκη, απάντηση στο οποίο ακόμη εκκρεμεί.

Κάθε πανεπιστήμιο αυτής της χώρας οφείλει να διαθέτει και να τηρεί επικαιροποιημένο ένα σχέδιο ασφαλείας, για την αντιμετώπιση σειράς ζητημάτων, όπως τα περιστατικά βίας, οι καταλήψεις χώρων του, έκτακτες καταστάσεις, κ.ο.κ. Σε αυτήν την υποχρέωση μόνον ένα στα τρία ΑΕΙ έχει ανταποκριθεί έως σήμερα.

Αντίστοιχα, πρέπει να διευθετηθεί το ζήτημα της πειθαρχικής αντιμετώπισης των φοιτητών εκείνων που επιτίθενται σε μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας ή προκαλούν φθορές στη δημόσια περιουσία.

Κοντολογίς, θα πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο και το κάθε ΑΕΙ να έχει έναν μηχανισμό, δίκην πειθαρχικού συμβουλίου, το οποίο θα επιλαμβάνεται του κάθε περιστατικού και θα ολοκληρώνει με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα την πειθαρχική δίωξη των εμπλεκομένων, εφόσον προκύπτει τέτοια ανάγκη.

Στο πλαίσιο αυτό η πολιτεία προτείνει την αυτοδίκαιη διετή άρση της φοιτητικής ιδιότητας για σπουδαστές σε βάρος των οποίων ασκείται ποινική δίωξη για βιαιοπραγίες ή σοβαρές καταστροφές ενώ τυχόν καταδίκη θα συνεπάγεται οριστική διαγραφή.

Κυριότερα, δε, φοιτητές που αποδεδειγμένα καταστρέφουν την περιουσία δημόσιου πανεπιστημίου θα καλούνται να αναλάβουν το κόστος της αποκατάστασης ενώ η είσοδος σε πανεπιστημιακούς χώρους να γίνεται υποχρεωτικά με πανεπιστημιακή ταυτότητα.

Πρόκειται για ζητήματα που, σε οποιαδήποτε συντεταγμένη πολιτεία θα θεωρούνταν ως αυτονόητα και λυμένα εδώ και δεκαετίες, όμως στην Ελλάδα ακόμη εκκρεμούν και απαιτείται να συναντηθεί ο πρωθυπουργός της χώρας και η υπουργός Παιδείας, με τους πανεπιστημιακούς, ώστε να λυθούν.

Πάνω από μισό αιώνα μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου και νωρίτερα της Νομικής Αθηνών, η Ελλάδα ακόμη δεν έχει κατορθώσει να απαλλαγεί από τα «ταμπού και τοτέμ» των πανεπιστημίων.

Αν και έζησε επί μισό αιώνα με τον -διά της βίας- σφετερισμό της δημόσιας περιουσίας από την όποια τυχάρπαστη ομάδα, υπό τον όποιο ιδεολογικό μανδύα, ακόμη και σήμερα ζει υπό το άγος αυτών των «ταμπού και τοτέμ».

Η πολιτεία, αν και με παλινωδίες και πισωγυρίσματα, όπως η πανεπιστημιακή αστυνομία, φαίνεται ότι σιγά – σιγά κάνει το χρέος της. Οι πρυτάνεις θα κάνουν το δικό τους;