ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Τα πάνω κάτω έχουν έρθει στις «προδιαγραφές» της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, με αποτέλεσμα να εμφανίζει έκδηλη αμηχανία η κυβέρνηση.
Από τη μια, υπάρχουν οι κρίσιμες ισορροπίες ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, σε μείζονα θέματα όπως οι δασμοί και η Ουκρανία. Κι από την άλλη, οι ανατροπές στην αντιμετώπιση του Ισραήλ, τόσο από την Ευρώπη όσο κι από τον Τραμπ, που όπως έγκαιρα είχαμε ενημερώσει δείχνει να έχει απομακρυνθεί πολύ από την κυβέρνηση Νετανιάχου.
Επιπλέον, έως και σοκαριστική για το κατεστημένο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είναι η ανάδειξη του στρατηγικού ρόλου της Τουρκίας, τόσο από πλευράς Ευρώπης όσο και από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η κυβέρνηση έχει βρεθεί στη δύσκολη θέση αφενός να προσπαθεί να δικαιολογήσει εσωτερικά τις περιορισμένες αντιδράσεις της στην τροχοδρομούμενη συμμετοχή της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή άμυνα και τους εξοπλισμούς. Και αφετέρου, να δικαιολογεί στην αντιπολίτευση τις χλιαρές αντιδράσεις της έναντι του Ισραήλ, σε σχέση με άλλους Ευρωπαίους, για το θέμα της Γάζας.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Διότι οι ισχυρές ευρωπαϊκές ηγεσίες δείχνουν ότι έχουν πάρει τις αποφάσεις τους στο θέμα της Τουρκίας, ενώ, από την άλλη, η χώρα μας έχει δώσει πολύ μεγάλο βάρος στην εμπέδωση μιας στρατηγικής σχέσης με το Ισραήλ.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΙ: Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη σοβαρή επίσημη αντίδραση στην «τουρκολαγνεία» των Ευρωπαίων ήρθε από τον υπουργό Άμυνας Νίκο Δένδια, και όχι από το υπουργείο Εξωτερικών και τον Γιώργο Γεραπετρίτη (φωτό), αφού είχε ήδη εμφανιστεί το άρθρο του Αντώνη Σαμαρά στα «Νέα», που κατηγορούσε εκ νέου την κυβέρνηση για κατευναστική (ίσως και ενδοτική) στάση.
Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι η χώρα μας διαφώνησε με την επανεξέταση της οικονομικής και εμπορικής συμφωνίας της ΕΕ με το Ισραήλ, μαζί με άλλες οκτώ χώρες, μία εκ των οποίων ήταν η Κύπρος.
Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, σημείο-κλειδί για όλα τα παραπάνω, τουλάχιστον από ευρωπαϊκής πλευράς, είναι η υπόθεση της Ουκρανίας. Ανάγοντας τη Ρωσία σχεδόν σε αποκλειστική απειλή, το ευρωπαϊκό κατεστημένο τοποθετεί την Τουρκία στον ρόλο του... πολύτιμου εταίρου, παραγνωρίζοντας όλα τα προβλήματα.
Ομοίως, η αντιδιαστολή της στάσης του ευρωπαϊκού κατεστημένου απέναντι στην Ουκρανία και στη Γάζα (που δεν περνά απαρατήρητη στον υπόλοιπο κόσμο και ερμηνεύεται ως υποκρισία), σε μια πολύ δύσκολη ώρα, το υποχρεώνει να έρθει σε αντιπαράθεση με το Ισραήλ.
Δεν ξεκίνησε... προχθές το συστηματικό αιματοκύλισμα στη Γάζα.
ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Την κόντρα του με τον Αντώνη Σαμαρά που κρατάει από το 2012, όταν αποχώρησε από τη ΝΔ (υπό την αρχηγία του Μεσσήνιου) λόγω μνημονίου, αποφάσισε να ξαναφουντώσει χθες ο Πάνος Καμμένος.
Με αφορμή το δριμύ «κατηγορώ» του πρώην πρωθυπουργού κατά της κυβέρνησης και τις φήμες περί ίδρυσης νέου κόμματος, ο πάλαι ποτέ κυβερνητικός εταίρος του Αλέξη Τσίπρα και πρόεδρος των ΑΝΕΛ σημείωσε σε ανάρτησή του:
«Ο Σαμαράς που παρέδωσε τη χώρα στο ΠΑΣΟΚ και στο διευθυντήριο των Βρυξελλών εκτελώντας τις εντολές Σόιμπλε. Ο Σαμαράς που ανέτρεψε την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το '93 εξυπηρετώντας τη διαπλοκή. Είναι ο τελευταίος που μπορεί να ηγηθεί της ατζέντας Τραμπ στην Ελλάδα».
ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Απέναντι στον Αντώνη Σαμαρά βγήκε -για προφανείς λόγους- και ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης Κυριάκος Βελόπουλος.
«Δεν υπάρχει κενό στα δεξιά της ΝΔ, δεν βλέπει καλά ο κ. Σαμαράς. Είναι η Ελληνική Λύση και δεν υπάρχει κάτι άλλο», δήλωσε προκειμένου να ανακόψει την πιθανή… φωτιά.
Και συνέχισε την επίθεση: «Θέλει να κάνει κόμμα; Δεν πάει να κάνει ό,τι θέλει, εγώ ξέρω ένα πράγμα: τον νόμο τον αντιρατσιστικό τον έφερε η κυβέρνηση Σαμαρά, ο ίδιος ο Σαμαράς, που είναι ο πιο ρατσιστικός νόμος για τους Έλληνες. Κατηγορείσαι για ομοφοβία, ισλαμοφοβία και μπαίνεις φυλακή 10 χρόνια, ενώ δεν υπάρχει ελληνοφοβία και ξενοφοβία μέσα στον νόμο του».
«Σε αυτή τη χώρα ακούω τον Τσίπρα που θέλει να επανέλθει, τον Σαμαρά που θέλει να επανέλθει. Αυτοί κυβέρνησαν, κατέστρεψαν την Ελλάδα, θα επανέλθουν ως τι; Έχουν κλείσει έναν κύκλο», κατέληξε.
ΑΓΟΡΕΣ: Όπως σημειώναμε χθες και προχθές, η πορεία των ομολόγων δίνει επικίνδυνα σήματα.
Χθες η επίδραση φάνηκε και στις αμερικανικές αγορές μετοχών, μετά τα δυσμενή αποτελέσματα σε δημοπρασία πολυετών ομολόγων, όπως είχε συμβεί τη Δευτέρα και με αντίστοιχη δημοπρασία στην Ιαπωνία.
Η απόδοση του αμερικανικού 10ετούς ξεπέρασε χθες το 4,6%, ενώ ανοδικές τάσεις καταγράφηκαν και στα ευρωπαϊκά ομόλογα.
Το θέμα των κρατικών χρεών και των μεγάλων ελλειμμάτων φαίνεται να έχει έρθει στο προσκήνιο, κι όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά συνολικότερα σε όλο το εύρος της Δύσης. Προσώρας πάντως ο «ελέφαντας στο δωμάτιο» αφορά την αναχρηματοδότηση του χρέους των ΗΠΑ καθώς οι λήξεις που πρέπει να ανανεωθούν φέτος φτάνουν τα (κρατηθείτε) 9,2 τρισ. δολάρια.
ΥΓ: Στο μεταξύ χθες η ισοτιμία ευρώ-δολαρίου ανέβηκε στο 1,133 έναντι 1,01 στην αρχή του έτους. Πανάκριβες γίνονται οι εξαγωγές προϊόντων προς τις ΗΠΑ!
ΑΚΤΗ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ: Με επιχείρημα πως συνορεύει με περιοχές Natura, o «Σύλλογος Χειμερινών Κολυμβητών της Ακτής Βουλιαγμένης» κατέθεσε προσφυγή στο ΣτΕ με αίτημα ακύρωσης του διαγωνισμού που τρέχει η ΕΤΑΔ και συγκέντρωσε υψηλό ενδιαφέρον με εκδήλωση προκαταρκτικών προσφορών από επτά επενδυτές.
Η εκδίκαση της προσφυγής είναι τον Σεπτέμβριο και προφανώς η ΕΤΑΔ συνεχίζει κανονικά τις προβλεπόμενες διαδικασίες διενέργειας του διαγωνισμού, έως ότου κριθεί η υπόθεση στο ανώτατο δικαστήριο.
Πέρα από την έκβαση της υπόθεσης, η όλη ιστορία αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα έλλειψης ανοικτού διαλόγου για το τι θέλουμε πραγματικά ως κοινωνία. Ανοικτές κι ελεύθερες ακτές, αλλά χωρίς υποδομές, οργανωμένες παραλίες με φθηνό κόστος ή επενδύσεις που θα φέρουν χρήμα και στα δημόσια ταμεία;
Όλα μαζί ασφαλώς δεν γίνονται…
ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ: Οι long ελέγχουν το παιχνίδι στην ελληνική αγορά, όπως φάνηκε και στη χθεσινή συνεδρίαση, η οποία ξεκίνησε με profit taking και απώλειες στον απόηχο του τριήμερου ράλι, για να ολοκληρωθεί με άνοδο σε νέα υψηλά 15 ετών.
Μπορεί δε το trading να περιστρέφεται γύρω από τις τράπεζες, ωστόσο τέσσερις μετοχές του FT 25 έκλεισαν σε νέα ιστορικά υψηλά και ακόμη μία, ο ΟΠΑΠ, φλερτάρει μαζί τους, κλείνοντας σε νέο υψηλό 16 ετών.
Ειδικότερα:
Η Μetlen με ρεκόρ συναλλαγών, καθώς άλλαξαν χέρια 342.330 μετοχές με αξία που ξεπέρασε τα 15 εκατ. ευρώ, έκλεισε στο νέο υψηλό των 44,52 ευρώ με άνοδο 1,41%.
Στη μετοχή συνεχίζονται τα πονταρίσματα ενόψει της εισαγωγής στο LSE, ενώ ο Ευάγγελος Μυτιληναίος έχει βάλει τον πήχη των EBIΤDA στα 2 δισ. ευρώ. Πρόσφατα η Morgan Stanley εκτόξευσε την τιμή-στόχο για τη μετοχή στα 62 ευρώ, συμπεριλαμβάνοντας τη μετοχή στις κορυφαίες επιλογές της.
Σε νέο ιστορικό βρέθηκε και η μετοχή του αεροδρομίου της Αθήνας ΔΑΑ, αγγίζοντας τα 10 ευρώ με ευρεία άνοδο 3,11%. Στα καύσιμα ανόδου για τον τίτλο συγκαταλέγονται οι εκτιμήσεις για νέα άνοδο εργασιών φέτος, εν μέσω αύξησης των δρομολογίων από τις αεροπορικές, αλλά και η ισχυρή εμπιστοσύνη που έδειξαν οι μέτοχοι της εταιρείας επιλέγοντας τη διαδικασία του scrip dividend (μετατροπή του μερίσματος σε μετοχές), με την εταιρεία να εκδίδει συνολικά 9,5 εκατ. νέες μετοχές.
Πρόσφατα η UBS ανέβασε τον πήχη για τη μετοχή στα 10,4 από 10,3 ευρώ.
Νέο υψηλό και για την Optima, στα 18,22 ευρώ, με άνοδο 1,45% και καύσιμο τόσο τα υψηλότερα κέρδη στην ιστορία της τράπεζας το Q1 όσο και τη διανομή ισχυρού μερίσματος 0,57 ευρώ ανά μετοχή. Ο τίτλος κινείται σε συνεχώς υψηλότερα επίπεδα, εν αναμονή του split στα τρία (3ν/1π) που αναμένεται να υλοποιηθεί το επόμενο διάστημα.
Tο υψηλότερο κλείσιμο στην ιστορία του «ισοφάρισε» η Σαράντης, που έκλεισε στα 14 ευρώ με άνοδο 2,19%. Καύσιμο ανόδου τα βελτιωμένα αποτελέσματα πρώτου τριμήνου, αλλά και η διατήρηση του guidance για φέτος.
Δεν είναι ιστορικό υψηλό, αλλά ισοδυναμεί με τέτοιο, δεδομένου ότι ο OΠΑΠ μόλις την προηγούμενη εβδομάδα «έκοψε» μέρισμα 0,8 ευρώ, το οποίο κάλυψε τάχιστα για να επανέλθει σε υψηλότερα επίπεδα και να κλείσει χθες στα 20,66 ευρώ με άνοδο 1,27%, επίπεδα που αποτελούν υψηλό 16 ετών.
Για την ιστορία, το ιστορικό υψηλό για τον OΠΑΠ είναι στα 21,53 ευρώ από το μακρινό… 2009. Καύσιμο ανόδου ο αμυντικός χαρακτήρας της μετοχής και οι υψηλές διανομές στους μετόχους.