Μετά την εμπλοκή με τον Great Sea Interconnector ο διαφαινόμενος κίνδυνος και νέας με τον East to Med Data Corridor. Ουδεμία έκπληξη, ουδείς αιφνιδιασμός για όσους δεν φέρουν παρωπίδες και αναλύουν/συνθέτουν αντικειμενικά τις εξελίξεις, διαθέτοντας στοιχειώδεις γνώσεις σύγχρονης ιστορίας.
Γνωστή η θέση του Euro2day.gr, ξεκάθαρη των συναδέλφων-ειδικότερα των Γιώργου Φιντικάκη και Νίκου Γ. Δρόσου, επί θεμάτων που άπτονται και των "ελληνο-τουρκικών".
Πρώτος ο Γιώργος Φιντικάκης "τσίμπησε" και ανέδειξε το θέμα του υποθαλάσσιου έργου οπτικών ινών Σαουδικής Αραβίας- Ευρώπης, με εκτενή ανάλυση, από εχθές. Σήμερα, ο Γιώργος επανέρχεται δριμύτερος και αναλυτικότερος, η κατάσταση και οι κίνδυνοι νέας εμπλοκής είναι ακριβώς έτσι όπως τα περιγράφει. Με τάση για επιδείνωση.
Ο Νίκος Δρόσος, κατ' επανάληψη έχει ασχοληθεί με το ευρύτερο θέμα που -επί της ουσίας- αφορά στην δυνατότητα της χώρας να πείσει πως μπορεί να ασκεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της. Με ζητούμενη την άσκηση τους ΚΑΙ επί του πεδίου, εάν τούτο απαιτηθεί.
Μόλις τελευταία, στις 5/8 ο φίλτατος σημείωνε ότι με την Τουρκία κυνηγάμε την ουρά μας. Στα ανωτέρω θα συμπληρώσω τα πρωϊνά δήγματα του ΧΑΜαιλέοντα, για τα θαλάσσια οικόπεδα (Νότια της Κρήτης).
Τα αναφέρω αυτά (αλλά δεν είναι τα μόνα) καθώς ήταν από τα ερωτήματα μου προς κορυφαίους διαχειριστές, επιτελικούς ισχυρών επενδυτικών οίκων, τραπεζών στο Λονδίνο. Κοινός παρονομαστής ο έκδηλος προβληματισμός τους, όπως και η βεβαιότητά τους πως η εμφανής αδυναμία άσκησης/προάσπισης κυριαρχικών δικαιωμάτων έχει αρχίσει να επηρεάζει, σταδιακά, και το επενδυτικό/επιχειρηματικό ρίσκο.
Αυτά τα ολίγα, για προβληματισμό και Καλό Σ.Κ.