Μετά και την ανακοίνωση της ένταξης της Metlen Energy & Metals στον FTSE 100, μένει να φανεί ποια θα μπορούσε να είναι η επόμενη κίνηση με διεθνές πρόσημο.
Δύο τα κρίσιμα μέτωπα, κατά την άποψή μου, αμφότερα αναφέρονται από τον Γιώργο Φιντικάκη.
Το ένα αφορά στο blame game Αθήνας-Λευκωσίας για το project του Great Sea Interconnector -με τον ΧΑΜαιλέοντα να προδιαθέτει για το διαφαινόμενο... ναυάγιο ενός φιλόδοξου επενδυτικού προγράμματος που, κατά πώς φαίνεται, θα παραμείνει στα χαρτιά λόγω παρέμβασης (sic) της Τουρκίας.
Το άλλο αφορά στον διαγωνισμό για τα θαλάσσια οικόπεδα, με την περίοδο υποβολής προσφορών να λήγει την προσεχή Τετάρτη.
Προφανές το διακύβευμα, πέραν του καθαρά επιχειρηματικού/επενδυτικού, στο ευρύτερα εννοούμενο (γεω)πολιτικό συμφέρον της χώρας. Και μπορεί στην πλειονότητα των Μέσων να προτάσσεται η ομιλία του ΠΘ στη ΔΕΘ και κατά πόσον το «πακέτο» θα είναι του 1,5 ή των 2 δισ. ευρώ, θα σταθεί ικανό να αναστρέψει τη (δημοσκοπική) κυβερνητική φθορά.
Πλην όμως το ουσιαστικό στοίχημα (και) για τον βαθμό αξιοπιστίας της χώρας (εν προκειμένω της κυβέρνησης) διακυβεύεται στα δύο ανοιχτά μέτωπα που αναφέρθηκαν.