Παρουσία της Λίζα Κουκ η συνεδρίαση της Fed, μετά την απόφαση του εφετείου (της Ουάσιγκτον) να βάλει «φρένο» προσωρινά στην απομάκρυνση της οικονομολόγου, όπως είχε αποφασίσει ο Ντόναλντ Τραμπ. Ωστόσο, μέχρι και την τελευταία στιγμή ο πρόεδρος των ΗΠΑ μπορούσε να ζητήσει την παρέμβαση του Ανώτατου Δικαστηρίου.
Ομως, με κάλυμμα την προσπάθεια απομάκρυνσης της οικονομολόγου από το διοικητικό συμβούλιο της Fed, η πλευρά Τραμπ πετυχαίνει με ένα...σμπάρο τρία τρυγόνια. Κατ' αρχάς, το ότι στη Wall Street θεωρούν δεδομένες τις 2 μειώσεις επιτοκίων, με πολλές πιθανότητες ακόμη και 3 σε συνολικό εύρος 75 μονάδων βάσης.
Το αποτέλεσμα αυτής της προεξόφλησης αποτυπώνεται στα νέα ιστορικά υψηλά της Wall Street, στην επάνοδο αγοραστών σε μετοχές των BIG TECH (κατ' άλλους, των TECH TITANS).
Το δεύτερο σημαντικό, η έγκριση από τη Γερουσία (εχθές βράδυ) της προώθησης του Στίβεν Μίραν στο δ.σ. της Fed (στη θέση της Αντριάνα Κούγκλερ). Το τρίτο (τρυγόνι...) εξίσου σημαντικό, ο διαφαινόμενος έλεγχος (πλειοψηφικός) του συμβουλίου της Fed και ενόψει (το 2026) του διορισμού του νέου προέδρου (ο οποίος θα διαδεχθεί τον Τζερόμ Πάουελ).
Προφανές πως το σύστημα Τραμπ, καταφέρνοντας να διαβεί το... βουνό του 2025, προετοιμάζεται μεθοδικά για το -επίσης πολύ δύσκολο- 2026, χρονιά και των ενδιάμεσων εκλογών, όπως και τελικής διευθέτησης ισορροπιών μεταξύ Ουάσιγκτον - Πεκίνου.
Το επίσης προφανές απ' όλο αυτό, η παντελής απουσία της Ευρώπης, με τις μεν Βρυξέλλες να καθεύδουν (ενδεικτικό πως ένα χρόνο μετά την παρουσίαση της έκθεσης Ντράγκι-Λέτα έχει υλοποιηθεί το μόλις 11%), τη Φρανκφούρτη εγκλωβισμένη (όπως φάνηκε στη συνεδρίαση της προηγούμενης εβδομάδας) και το δίπολο του άξονα Βερολίνο-Παρίσι στα (ιστορικά) ασθενέστερά του.