Εδώ και δεκαετίες υπάρχει η ελπίδα ότι το θαλασσινό νερό θα μπορούσε να αφαλατωθεί σε μεγάλη κλίμακα για την παραγωγή πόσιμου νερού, ωστόσο οι μονάδες αφαλάτωσης εξακολουθούν να παρέχουν μόνο το 1% περίπου του πόσιμου νερού παγκοσμίως.
Ο λόγος πίσω από την αργή πρόοδο είναι το κόστος. Οι μονάδες αφαλάτωσης κοστίζουν πολύ για να κατασκευαστούν και χρησιμοποιούν πολλή ενέργεια για να λειτουργήσουν. Η ενέργεια αντιπροσωπεύει έως και το μισό του κόστους παραγωγής αφαλατωμένου νερού.
Στη Σαουδική Αραβία, τον μεγαλύτερο παραγωγό αφαλατωμένου νερού στον κόσμο, η διαδικασία αντιπροσωπεύει το ένα πέμπτο της κατανάλωσης ενέργειας της χώρας. Αλλά τα πράγματα μπορεί να αλλάζουν. Μια μελέτη του 2020 διαπίστωσε ότι παγκοσμίως, το μέσο κόστος του αφαλατωμένου νερού θα μπορούσε να μειωθεί περισσότερο από το μισό εάν χρησιμοποιούνταν συστήματα ηλιακής ενέργειας και μπαταριών.
Συνολικά, υπάρχουν περίπου 180 εγκαταστάσεις υπό κατασκευή, κυρίως στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Οι δύο περιοχές αντιπροσωπεύουν επί του παρόντος περίπου το μισό της παγκόσμιας παραγωγής αφαλατωμένου νερού και επενδύουν δισεκατομμύρια στη νέα υποδομή. Η πρόοδος στην ηλιακή ενέργεια σημαίνει ότι καθίσταται φθηνότερη η λειτουργία μονάδων αφαλάτωσης σε περιοχές με πολλή ηλιοφάνεια και λίγο πόσιμο νερό.