Το εισόδημα που παράγουμε μέσω της εργασίας μοιάζει με έναν αγώνα τένις υψηλού προφίλ, στον οποίο διαγωνιζόμαστε και μετράμε τον κάθε πόντο. Η προσωπική επένδυση, συγκριτικά, είναι συχνά μια διασκέδαση στον οποία χάνουμε τον λογαριασμό του σκορ.
Αυτή είναι μια καλή στιγμή για να σκεφτούν οι Βρετανοί επενδυτές περισσότερο τις αποδόσεις. Μόλις ξεκίνησε ένα νέο φορολογικό έτος. Οι επενδύσεις σε προσωπικές συντάξεις και ατομικούς αποταμιευτικούς λογαριασμούς τείνουν να κορυφώνονται τον Μάρτιο και τον Απρίλιο. Οι χασομέρηδες τρέχουν για να προλάβουν την προθεσμία. Οι προνοητικοί ξεκινούν αμέσως μετά για να προστατεύσουν το φρέσκο μετρητό.
Είναι βολικό να επενδύεις εφάπαξ ποσά. Σου επιτρέπει να διαγράφεις από τη λίστα αυτών που έχεις να κάνεις το «να επενδύσω το πλεονάζον κεφάλαιο». Αλλά μπορεί να επηρεάσει τις αποδόσεις.
Μόλις μου το υπενθύμισαν αυτό. Το περασμένο φθινόπωρο αγνόησα την ίδια μου τη συμβουλή να βάζω και να βγάζω λίγα-λίγα τα χρήματα. Τοποθετήθηκα στην Baskerville Global Opportunities με τη μια, με ένα αναλογικά μεγάλο ποσό.
Ένας προληπτικός θα επιχειρηματολογούσε πως έκανα λάθος να δώσω στον βασικό μου λογαριασμό Isa το όνομα ενός σκύλου (σ.τ.μ: από το μυθιστόρημα του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ «Το σκυλί των Μπάσκερβιλ»). Αλλά τα πήγαινε καλά μέχρις ότου τον αύξησα σημαντικά κοντά σε ένα peak της αγοράς. Οι ΗΠΑ είναι η μεγαλύτερη γεωγραφική μου έκθεση. Ο S&P 500 έχει καταγράψει πτώση περίπου 12% από το περασμένο φθινόπωρο. Έχω επίσης ένα μεγάλο κομμάτι βρετανικών μετοχών. Αυτές δεν έχουν πάει πουθενά.
Το αποτέλεσμα μου το υπενθυμίζει οδυνηρά μια ματιά στη σύνοψη του λογαριασμού μου στην πλατφόρμα εκτέλεσης της Fidelity Investment, όπου το Baskerville κάθεται ζαρωμένο, κλαψουρίζοντας θλιμένα. Η εταιρία ανάρτησε ανακοίνωση εκεί, το «ζουμί» της οποίας ήταν: «Μην πανικοβάλλεστε!»
«Είναι σοκ όταν διαπιστώνεις πως οι αποδόσεις έχουν συρρικνωθεί» λέει ο Andrew Oxlade, διευθυντής της Fidelity, «μπορεί να πυροδοτήσει αντιπαραγωγικές αντιδράσεις».
Θα πρέπει να προσθέσω πως υπάρχουν και άλλες υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες. Συμπεριλαμβάνουν τα Hargreaves Lansdown και Scottish Widows, το συλλογικό κύρος των οποίων επίσης μειώνω με την αιγίδα μου.
Η Fidelity μου δίνει έναν αρχικό αριθμό απόδοσης προσαρμοσμένο με δυο βασικούς τρόπους μετά τα κόστη.
Πρώτα, η απόδοση είναι ετησιοποιημένη. Αυτό σημαίνει ότι οι πληρωμές από μετοχές και ομόλογα θεωρείται ότι έχουν επανεπενδυθεί για να δημιουργήσουν περαιτέρω επενδυτικές αποδόσεις. Αυτό συνεπάγεται ανατοκισμό. Οι ετησιοποιημένες αποδόσεις, ως εκ τούτου, είναι χαμηλότερες από την απλή μέση ετήσια απόδοση και είναι ακριβέστερο μέτρο για τον πιο μακροπρόθεσμο buy-and-hold επενδυτή.
Δεύτερον, το νούμερο είναι σταθμισμένο ως προς το χρήμα. Οι αποδόσεις αντικατοπτρίζουν τα διάφορα μεγέθη επενδύσεων σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Καταγράφουν απώλειες των μη αποδοτικών περιουσιακών στοιχείων που έχει πουλήσει ο επενδυτής. Οι fund managers είναι γνωστό πως αποφεύγουν αυτό το επίπεδο ακραίας ειλικρίνειας, εξαιρώντας τα αρχηστευμένα κεφάλαια από τις διαφημιζόμενες αποδόσεις.
Η Fidelity δεν μου λέει δυο επιπλέον πράγματα που θα ήθελα να ξέρω. Αλλά μπορώ εύκολα να βρω την πληροφορία.
Το ένα είναι η επίπτωση του πληθωρισμού. «Αυτό που έχει σημασία είναι η αγοραστική σου δύναμη» λέει ο Paul Marsh, ομότιμος καθηγητής Οικονομικών στο London Business School. Ο πληθωρισμός των τιμών καταναλωτή στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει αυξηθεί κατάτι περισσότερο από 3% ετησίως την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Αγγλίας. Αυτό είναι ένα χρήσιμο μέτρο αν έχεις έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο. Δεν είμαι πλέον τόσο μπροστά όσο θα ήθελα.
Η δεύτερη πληροφορία που λείπει είναι το επιτόκιο μηδενικού κινδύνου. Αν προτιμάτε τους τίτλους υψηλού κινδύνου, πρέπει να ξέρετε αν αυτό έδωσε ώθηση ή καταρράκωσε τις αποδόσεις σας. Για τη σύγκριση, ο Marsh συστήνει ετησιοποιημένες αποδόσεις σε έντοκα γραμμάτια, τα βραχυπρόθεσμα κρατικά χρεόγραφα. Σε πολύ μακροπρόθεσμο ορίζοντα, έχουν ξεπεράσει τον πληθωρισμό κατά μόλις 1% ετησίως στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Για να αξιολογήσουμε τις αποδόσεις μας σύμφωνα με τους τέσσερις παράγοντες που αναφέρονται παραπάνω, πρέπει πρώτα να ξεπεράσουμε ένα ψυχολογικό εμπόδιο. Και οι τέσσερις παράγοντες μπορούν να μειώσουν τις συνολικές μας αποδόσεις. Αυτό κάνει το νούμερο «ξεφουσκωμένο». Και έτσι «ξεφουσκωμένοι» μπορεί να νοιώσουμε και εμείς.
Το πώς μπορεί να μοιάζει η κανονικότητα εκφράζεται σε ετησιοποιημένους, προσαρμοσμένους στον πληθωρισμό όρους στο Global Investment Returns Yearbook της UBS, του οποίου συγγραφείς είναι ο Marsh και δυο άλλοι ειδήμονες. Από το 1900, οι βρετανικές μετοχές έχουν αποφέρει μέσες ετήσιες αποδόσεις 5,4% σε σύγκριση με το 1,4% των ομολόγων. Τα στοιχεία για τις ΗΠΑ είναι 6,6% και 1,6% αντίστοιχα.
Οι περισσότεροι από εμάς κατανέμουμε τα χρήματά μας και στις δυο κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων. Το Compendium of Invesment της Sarasin & Partners – διαχειρίστριας επενδύσεων για φιλανθρωπικά ιδρύματα και πλούσιους ιδιώτες-, παρέχει χρήσιμα στοιχεία για τη μικτή απόδοση.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν πως ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο που περιλαμβάνει μετοχές, ομόλογα και εναλλακτικές επενδύσεις, θα απέφερε μέσες ετήσιες πραγματικές αποδόσεις 4,6% στα δέκα χρόνια έως το τέλος του 2023 και 3,3% για 25 χρόνια.
Η μελέτη των επενδυτικών αποδόσεων για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ενθαρρύνει να είσαι προνοητικός. Ο Richard Maitland, senior partner της Sarasin, προειδοποιεί: «ποτέ μην επενδύεις σύμφωνα με ένα μοντέλο πλούσιο σε μετοχές αν ο ορίζοντάς σου είναι μικρότερος από πέντε χρόνια».
Επισημαίνει τη δυσκολία στην κοινή υπόθεση πως οι κορυφές και οι πάτοι στις αγορές μετοχών θα πρέπει να εξομαλύνονται σε βολικές περιόδους. Πάντα υπέθετα πως το «μακροπρόθεσμα» σημαίνει πέντε ή περισσότερα χρόνια. Για τον Maitlad η περιγραφή αφορά μόνο την δεκαετία ή περισσότερο.
Αυτό δημιουργεί σε μας, τα πιο ηλικιωμένα μέλη της κοινότητας, ένα πρόβλημα. Ο χρόνος, ο μεγάλος γιατρός, θα πρέπει τελικά να αποκαθιστά τις προηγούμενες και τις μελλοντικές ζημιές των επενδύσεών μας από τις τρέχουσες ανατροπές των τιμώ των assets. Αλλά ο χρόνος είναι κάτι που μας λιγοστεύει όσο γερνάμε.
Προηγουμένως χλεύαζα τις φιλοδοξίες μακροζωίας των δισεκατομμυριούχων της τεχνολογίας. Τώρα μπορεί κι εγώ να χρειαστώ λίγες επιπλέον δεκαετίες, απλά για να επαναφέρω τις αποδόσεις των επενδύσεών μου σε έναν αξιοπρεπή προσαρμοσμένο μέσο όρο.
Αν κάποιος αναγνώστης έχει κάνει μια ανάλυση κόστους/οφέλους για να καταψύξει με κρυογονική το κεφάλι του, παρακαλώ να την μοιραστεί μαζί μας.
* Ο Jonathan Guthrie είναι συγγραφέας, σύμβουλος, και πρώην επικεφαλής της στήλη Lex