Δεν γνωρίζουμε πάντα γιατί οι αγορές μετοχών κινούνται ανοδικά. Αλλά, στις ΗΠΑ τουλάχιστον, αυτή είναι μια από τις φορές που γνωρίζουμε. Οι μετοχές ανεβαίνουν επειδή προεξοφλούν, με ασυνήθιστη ταχύτητα, την επόμενη μείωση των επιτοκίων της Federal Reserve.
Ακολουθεί ένα διάγραμμα του S&P 500 από τη συνεδρίαση του Οκτωβρίου της Fed, συγκριτικά με τις μειώσεις επιτοκίων που αναμένονται στη συνεδρίαση του Δεκεμβρίου (όπως υποδηλώνουν οι αγορές futures):
Η αλλαγή στις προσδοκίες είναι δραματική. Από τις 20 Νοεμβρίου η αγορά έχει πάει από το να είναι σίγουρη πως δεν θα υπάρξει μείωση επιτοκίων την επόμενη εβδομάδα, στο να είναι σχεδόν βέβαιη πως θα υπάρξει.
Τι έχει κάνει τη διαφορά; Για να το θέσουμε απλά: ο Williams ο Waller και μερικά πιεσμένα οικονομικά στοιχεία. Ο John Williams, πρόεδρος της σημαντικής Fed της Νέας Υόρκης, έκανε κάποια ήπια σχόλια στις 21 Νοεμβρίου («εξακολουθώ να βλέπω περιθώριο για μελλοντική προσαρμογή βραχυπρόθεσμα… για να φέρουμε την στάση πολιτικής πιο κοντά στο εύρος του ουδέτερου».)
Αυτό φάνηκε να σταματά την πτώση στις προσδοκίες για μείωση. Λίγες ημέρες αργότερα, ο διοικητής της Fed Christopher Waller (μέχρι πρότινος φαβορί στον αγώνα για την προεδρία της κεντρικής τράπεζας) είπε πως η αποδυνάμωση της αγοράς εργασίας καθιστά λογική μια μείωση επιτοκίων.
Προσθέστε σε αυτό τα σχετικά αδύναμα στοιχεία για τις λιανικές πωλήσεις, τα άσχημα στοιχεία για την καταναλωτική εμπιστοσύνη, και μια ακόμα ισχνή έρευνα για τη μεταποίηση, και η αγορά αρχίζει πλέον να προεξοφλεί μείωση επιτοκίων.
Αυτό σταμάτησε την πτώση του S&P 500 και τον έστειλε υψηλότερα κατά περίπου 5%. Η σύνθεση του ράλι υπήρξε τόσο υποδηλωτική, όσο και ο χρόνος του. Ενώ οι τεχνολογικές μετοχές, ιδιαίτερα οι μετοχές των ημιαγωγών, συνεχίζουν να συμβάλλουν σημαντικά, οι κυκλικές μετοχές που είναι ευαίσθητες στα επιτόκια (κατασκευαστικές εταιρείες, εταιρείες μεταφορών και χημικών) είχαν μερικές εξαιρετικές εβδομάδες.
Το ίδιο και αρκετά γνωστά ονόματα καταναλωτικών αγαθών που είχαν δεχθεί σφυροκόπημα. Μέρος αυτού, ιδιαίτερα στις μετοχές που σχετίζονται με τη στέγαση, ίσως είναι οι short sellers που αναγκάζονται να καλύψουν.
Μια άλλη πτυχή μπορεί να είναι η άποψη –σχεδόν πλειοψηφούσα τώρα- πως η οικονομία αναμένεται να ανεβάσει ταχύτητα το επόμενο έτος μετά από μια επιβράδυνση το δ’ τρίμηνο. Αλλά το αφήγημα των χαμηλότερων επιτοκίων είναι αναμφίβολα ο «σταρ του σόου».
Ως λόγος για να αλλάξει πορεία η αγορά μετοχών, μια μείωση επιτοκίων τον Δεκέμβριο δεν έχει πολλή λογική. Μια αλλαγή 25 μ.β. στα βραχυπρόθεσμα επιτόκια απλά δεν είναι σημαντική ούτε για τα discount rates των μετοχών, ούτε για τις προοπτικές κερδοφορίας τους. Και θα ήταν λάθος να υποστηρίξουμε πως μια μείωση τον Δεκέμβριο αποτελεί proxy για μια μεγαλύτερη αλλαγή στην κατεύθυνση προς την οποία θα κινηθούν τα επιτόκια.
Η εκτίμηση της αγοράς για τον προορισμό της Fed, ή το «terminal rate», είναι αξιοσημείωτα σταθερή στο περίπου 3% μήνες τώρα.
Μήπως αυτά υποδηλώνουν πως το ράλι με βάση τις προσδοκίες για μείωση επιτοκίων βασίζεται σε σαθρά θεμέλια; Ίσως, αλλά η πρόγνωση για το κοντινό μέλλον των αγορών μετοχών στη βάση του πρόσφατου παρελθόντος τους είναι συχνά χάσιμο χρόνου. Το γενικό μάθημα είναι αυτό που έχει σημασία εδώ.
Η εμμονή των επενδυτών με τη Fed έχει συχνά μεγαλύτερη επίπτωση από αυτό που πράττει ή δεν πράττει η Fed, και προσθέτει πολύ θόρυβο στο σήμα που στέλνουν οι τιμές της αγοράς.