Οι πρωτόγνωροι δημόσιοι διαξιφισμοί Τράμπ-Βανς- Ζελένσκι πολλούς θα ξενίσουν για την ωμότητα τους. Πίσω τους όμως βρίσκεται η ουσία: Οι ΗΠΑ θέλουν να τελειώνουν με ένα πόλεμο που δεν κερδίζεται.
Ο Τράμπ καταλαβαίνει αυτό που έκαναν πως δεν καταλάβαιναν όσοι υποστήριξαν αυτόν τον πόλεμο-φιάσκο, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι: Η Ρωσία θεωρεί το ζήτημα υπαρξιακό. Η Ρωσία είναι πυρηνική υπερδύναμη. Κι επιπλέον έχει το πάνω χέρι στο πεδίο της μάχης, παρά τις προσπάθειες ΗΠΑ και ΝΑΤΟ να στηρίξουν την Ουκρανία, με όπλα και χρήματα. Η διαφορά σε ντόπιο πληθυσμό και αμυντική βιομηχανία ήταν πολύ μεγάλη.
Ο Τράμπ με τον χοντροκομμένο τρόπο του, ήρθε να τραβήξει την κουρτίνα αποκαλύπτοντας την πραγματική κατάσταση, διότι θέλει να ξεμπερδεύει με έναν πόλεμο που αν δεν υπάρξει διπλωματική λύση, είτε θα καταλήξει σε πλήρη ήττα της Ουκρανίας (με κατάρρευση του μετώπου), είτε θα φέρει την ανθρωπότητα στα πρόθυρα του Γ Παγκοσμίου.
Ο Πούτιν δεν πρόκειται να κάνει πίσω, διότι αν κάνει πίσω θα καταρρεύσει, μαζί του πιθανώς και η Ρωσική Ομοσπονδία. Το έχει αποδείξει αυτό η ρωσική ιστορία.
Είτε θα γίνει η Ουκρανία (όση δεν έχει καταληφθεί) ουδέτερη χώρα, όπως είναι η Αυστρία, αλλά σχεδόν αποστρατικοποιημένη, είτε θα συνεχίσει τις επιχειρήσεις μέχρι τέλους.
Εκεί οφείλεται κατά ένα μέρος και η εμμονή του Τραμπ να κλείσει ντιλ και να πάνε αμερικανικές επιχειρήσεις. Διότι ξέρει ότι ειρήνη με Αμερικανούς και Νατοϊκούς στρατιώτες στην Ουκρανία, δεν πρόκειται να υπάρξει.
Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες, συνεχίζουν να τηρούν στάση αμέριστης υποστήριξης στο Ζελένσκι, αφενός γιατί στήριξαν τον πόλεμο και κινδυνεύουν να γίνουν ρεζίλι, κι αφετέρου, διότι ορισμένες χώρες, όπως η Εσθονία της Κάγια Κάλλας, έχουν λόγους να φοβούνται τη Ρωσία.
Σε τέτοια θέματα όμως, αυτό που μετράει είναι η σκληρή ισχύς. Χωρίς αμερικανική υποστήριξη, η Ουκρανία θα καταρρεύσει, πιθανώς και μέσα σε μήνες. Εάν πάλι κάποιες ευρωπαϊκές χώρες (γύρω από τη Βαλτική Θάλασσα) στείλουν στρατεύματα στη μάχη, τα πράγματα θα γίνουν ακόμη χειρότερα. Διότι αν το κάνουν χωρίς πράσινο φως από τις ΗΠΑ, θα έχουν τινάξει οι ίδιες το ΝΑΤΟ στον αέρα.
Το ενδεχόμενο όμως είναι ιδιαίτερα απομακρυσμένο.
Γιατί; Επειδή οι ίδιες αυτές χώρες, (Πολωνία, μικρές Βαλτικές, Φινλανδία κλπ.) εξ αρχής στηρίζουν την οικονομική τους ευμάρεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά την ασφάλεια τους στις ΗΠΑ. Ποτέ δεν πίστεψαν στην ευρωπαϊκή ασπίδα. Και δίκιο είχαν. Οπότε θα είναι πολύ δύσκολο να αυτονομηθούν, κι ας κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις.
Το τραγικό στην υπόθεση αφορά τις θυσίες που έχει υποστεί ο ουκρανικός λαός και ιδιαίτερα οι στρατιώτες του, που πολέμησαν και πολεμούν γενναία για να βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με αυτή την κατάσταση. Δεν είναι, όμως, ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά που οι προσπάθειες μιας χώρας θυσιάζονται στο βωμό των μεγάλων διεθνών συμφερόντων.
Δείτε όλο τον διάλογο Τραμπ, Βανς, Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο: