Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Το μεγάλο διακύβευμα των ενδιάμεσων εκλογών στις ΗΠΑ, σύμφωνα με συγκλίνουσες εκτιμήσεις, ήταν η αποτροπή του ενδεχομένου μίας σαρωτικής επικράτησης των Ρεπουμπλικανών, υπό τον Τραμπ, στη Βουλή και τη Γερουσία.
Αυτό το ενδεχόμενο, βάσει των έως τώρα αποτελεσμάτων, εμφανίζεται να έχει αποτραπεί. Οι Ρεπουμπλικανοί, πιθανότατα, εξασφαλίζουν τη Βουλή αλλά με σαφώς χαμηλότερο περιθώριο του αναμενομένου και οι Δημοκρατικοί κρατούν, κατά πάσα βεβαιότητα, τη Γερουσία.
Πρόκειται για ένα αποτέλεσμα, υπό τις περιστάσεις, ιδιαίτερα θετικό, καθώς αμφισβητεί ευθέως την πρωτοκαθεδρία Τραμπ στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα και επιτρέπει την αμφισβήτησή του από προσωπικότητες όπως ο Ρον ΝτεΣάντις, ο οποίος κέρδισε δεύτερη θητεία ως κυβερνήτης της Φλόριντα. Ταυτόχρονα, δε, κρατά τα προσχήματα για τους Δημοκρατικούς, αν και προμηνύει προβλήματα για το νομοθετικό τους έργο για το υπόλοιπο της θητείας Μπάιντεν.
Όσο προβληματική, όμως, κι αν φαντάζει η επόμενη διετία για τον πρόεδρο Μπάιντεν, καθώς θα είναι υποχρεωμένος σε συμβιβασμούς ώστε να νομοθετήσει, του προσφέρει μία δεύτερη ευκαιρία να αποδώσει τα συμπεφωνημένα, τα οποία απέτυχε να προσφέρει κατά την έως τώρα θητεία του. Με άλλα λόγια, να αποκαταστήσει τη βαρύτατα τρωθείσα ενότητα των Αμερικανών.
Οι ενδιάμεσες εκλογές διεξήχθησαν μέσα σε ένα ιδιαίτερα πολωμένο κλίμα, με οπαδούς ή ακόμη και επίσημους υποψηφίους των Ρεπουμπλικανών να δηλώνουν ακόμη αρνητές του αποτελέσματος των προηγούμενων προεδρικών εκλογών και υπέρμαχοι ακραίων ιδεολογημάτων, όπως το Qanon, μέλη του οποίου εισέβαλαν, ως γνωστόν, στο Καπιτώλιο, πέρυσι τον Ιανουάριο. Εξέλιξη ενδεικτική της υποχώρησης της ισχύος των θεσμών και του δημοκρατικού ελλείμματος, το οποίο καταγράφεται, ολοένα και περισσότερο έντονα, κατά τη θητεία Τραμπ αλλά και εσχάτως επί Μπάιντεν. Εκεί δε έγκειται και η έως τώρα αποτυχία του νυν προέδρου των ΗΠΑ.
Η ισχύς των Ηνωμένων Πολιτειών μεταπολεμικά δεν αφορούσε μόνο την τεχνολογική και στρατιωτική επικράτησή τους επί των λοιπών υπερδυνάμεων. Αφορούσε πρωτίστως το ηθικό πλεονέκτημα της Δύσης, η οποία απολάμβανε δημοκρατικών ελευθεριών, σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κράτους δικαίου.
Το γεγονός, δε, ότι υφίστατο και στρατιωτική υπεροπλία -και άρα επικράτηση- σήμαινε ότι ήταν δυνατή και η διατήρηση της διαβόητης Pax Americana ανά την υφήλιο, οδηγώντας σε σιγή και λήθη τις όποιες αναθεωρητικές τάσεις αναφύονταν κατά καιρούς.
Υπ’ αυτό το πρίσμα, το σχετικά -υπό τις περιστάσεις- ευνοϊκό αποτέλεσμα των ενδιάμεσων εκλογών στις ΗΠΑ είναι πολλαπλώς θετικό, όχι μόνο διότι προσφέρει μία δεύτερη ευκαιρία επικράτησης στις νηφάλιες δημοκρατικές φωνές αλλά, κυριότερα, διότι δίδει παράταση ζωής στην προσπάθεια αποκατάστασης της ισχύος των αμερικανικών θεσμών (και είναι ενδεικτικό τούτου ότι βασικό ζήτημα της αναμέτρησης ήσαν και οι αμβλώσεις).
Ειδικά, δε, σε ό,τι αφορά στη χώρα μας, το αποτέλεσμα αυτό είναι ιδιαίτερα θετικό. Όχι μόνο διότι αποδυναμώνει πολιτικά τον Τραμπ, έναν αποδεδειγμένο φίλο του Ερντογάν, ή επειδή ανανεώνει τη θητεία των ελληνικής καταγωγής Νικόλ Μαλλιωτάκις, Γκας Μπιλιράκης, Τζον Σαρμπάνης και Κρις Πάππας και εισάγει στο Κογκρέσο τον φίλα διακείμενο Ρόμπερτ Μενέντεζ τον νεότερο, γιο του φιλέλληνα επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας, Μπομπ Μενέντεζ -ενώ αποκλείει τον Μεχμέτ Οζ, ο οποίος διατηρεί στενές σχέσεις με το καθεστώς Ερντογάν- όσο κυριότερα, επειδή επαναβεβαιώνει την ισχύ μίας κυβέρνησης η οποία τίθεται ευθέως αντίθετη σε κάθε προσπάθεια αναθεωρητισμού.
Είτε στην Ουκρανία είτε στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Γεγονός πολύτιμο στις ημέρες μας.