ΠΑΣΟΚ: Δεν φτάνει που ο Νίκος Ανδρουλάκης άνοιξε χθες το πρωί τις πόρτες (εισόδου) του ΠΑΣΟΚ στην πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Ράνια Θρασκιά, τα 'φερε έτσι το ημερήσιο πρόγραμμα ώστε το απόγευμα βρέθηκε στην ίδια εκδήλωση με τον (οργισμένο από την εξέλιξη) Σωκράτη Φάμελλο, στο Thessaloniki Summit 2025.
Ευτυχώς δεν ανέβηκαν μαζί στη «σκηνή» για τις σύντομες συνεντεύξεις που παραχώρησαν, καθώς προηγήθηκε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης (… αξίωμα που δεν μπορεί να χωνέψει με τίποτα ο δεύτερος ότι το έχασε μετά την τελευταία διάσπαση).
Όταν επισημάνθηκε λοιπόν στον πρόεδρο Νίκο η σκληρή ανακοίνωση του προέδρου Σωκράτη για την προσχώρηση της κ. Θρασκιά στο ΠΑΣΟΚ, απάντησε: «δεν έχω να σχολιάσω τίποτα».
«Κερδίζουμε χρόνο έτσι», η δημοσιογραφική παρατήρηση. «Ναι, για να μη χάσουμε και την πτήση μας», η παρατήρηση του Ανδρουλάκη.
Πτήση με αναταράξεις, σίγουρα…
A' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: Πάντως, η κίνηση Θρασκιά φέρνει άλλους πονοκεφάλους… γενικώς, αφού σας έχουμε μεταφέρει την εικόνα από τον συνωστισμό πρώην και νυν βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ, που παρατηρείται στην Α' Θεσσαλονίκης. Και προμηνύεται εκλογικό ντέρμπι.
Σ' αυτή την περιφέρεια θα παραμείνει η κ. Θρασκιά, αλλά στην ίδια θέλει να μετακομίσει και ο έτερος πρώην ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Παππάς που εξελέγη πρόπερσι βουλευτής στο Κιλκίς, που επίσης οδεύει προς το ΠΑΣΟΚ. Χώρια το ενδιαφέρον τοπικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ και η περαιτέρω πίεση στον Χάρη Καστανίδη ο οποίος έχασε την έδρα το 2023 διότι την προτίμησε ο Ανδρουλάκης.
Στην Α΄ Θεσσαλονίκης θέλουν να μετακομίσουν η Θεοδώρα Τζάκρη (από Κιλκίς) και η Κυριακή Μάλαμα (από Χαλκιδική) που στελεχώνουν ήδη το Κίνημα Δημοκρατίας.
Ζορισμένοι είναι ήδη οι «Συριζαίοι» Νοτοπούλου - Γιαννούλης (αφού το κόμμα τους έχασε πολλά μέλη, στελέχη και ψηφοφόρους μετά την τελευταία διάσπαση), ενώ τη γλιτώνει ο Φάμελλος διότι εκλέγεται στη Β΄ Θεσσαλονίκης.
Κι ακόμα δεν έχουν μυρίσει εκλογές…
ΑΓΟΡΕΣ: Μπορεί το πολιτικό κατεστημένο της Ευρώπης, να έχει πάθει υστερία τις τελευταίες μέρες με τα καμώματα της νέας αμερικανικής διοίκησης, αλλά για τις μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές, χθες ήταν απλώς… Δευτέρα. Ήταν δε μια καθαρά ευρωπαϊκή συνεδρίαση, χωρίς επιρροές από τις ΗΠΑ, όπου οι... μαρκέτες ήταν κλειστές.
Γιατί συμβαίνει όμως αυτό; Γιατί οι ευρωπαϊκές αγορές χειροκρότησαν τους «κακούς» του Τραμπ και την προοπτική μιας προσπάθειας για ειρήνη στην Ουκρανία; Γιατί παραγνωρίζουν τις πολιτικές κραυγές για το τέλος της Δύσης και της ευρωατλαντικής συμμαχίας;
Η απάντηση είναι απλή. Ξέρουν ότι αν τελειώσει ο πόλεμος, είναι πιθανό να δούμε μεγάλη μείωση των τιμών στο φυσικό αέριο και το ρεύμα, που τώρα η Ευρώπη τα προμηθεύεται σε τιμές πολλαπλάσιες άλλων περιοχών. Γνωρίζουν επίσης, ότι παρά τα «επαναστατικά» των Ευρωπαίων, σε αυτή τη φάση θα ακολουθήσουν εκόντες άκοντες τη γραμμή των ΗΠΑ.
Και τις αμυντικές δαπάνες θα αυξήσουν (σας το έχουμε πει ότι οι μετοχές εταιρειών που σχετίζονται με τον αμυντικό τομέα θα γνωρίσουν νέες χρυσές εποχές) και πάνω κάτω ότι πουν οι Αμερικάνοι, θα κάνουν στην Ουκρανία.
Χαρακτηριστικές οι απόψεις του άλλου Ντόναλντ, του Τουσκ, πρωθυπουργού της Πολωνίας, πριν ακόμη πάει χθες στη περίφημη διάσκεψη στο Παρίσι, ο οποίος διαμήνυσε στους άλλους ηγέτες, «μην παίζετε παιχνίδια και μην ανταγωνίζεστε με τον Τραμπ» (για να μην πάθουμε καμιά… ζημιά, προσθέτουμε εμείς).
Σε αντίστοιχο κλίμα όπως θα διαβάσατε στο Euro2day.gr ήταν και η Μελόνι, οπότε ήταν εξ αρχής δύσκολο να προκύψει κοινό μέτωπο.
Φάνηκε αυτό και στα ρεπορτάζ κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά τη Σύνοδο.
ΑΓΟΡΕΣ ΙΙ: Αυτό που βλέπουν οι αγορές είναι όχι μια διαμάχη Ευρώπης και ΗΠΑ, αλλά μια μάχη μεταξύ… αμερικανικών συστημάτων, που το ένα είχε ανέκαθεν υπερατλαντική διάσταση, ενώ το άλλο, το καινούργιο, τη συγκροτεί τώρα. Από τη μία, οι Liberals των Δημοκρατικών κι από την άλλη, η «νέα δεξιά» των Τραμπικών.
Το ποιος θα νικήσει τελικά, σε αυτή τη φάση δεν τις πολυενδιαφέρει τις αγορές, διότι αισθάνονται ότι στα θέματα που τις αφορούν, θα είναι κάτι σαν «Business as usual». Περισσότερο τις ενδιαφέρει τι θα κάνει με τους δασμούς ο Τραμπ, παρά αν στεναχωριούνται οι Ευρωπαίοι πολιτικοί με την απέχθεια του για το «πολιτικώς ορθό» και τη liberal ή τη woke ιδεολογία.
Κυνικό ίσως, αλλά περί αυτού πρόκειται.
ΥΓ: Για να μην είστε... ανυποψίαστοι, ο κλαυθμός και οδυρμός διαφόρων «καθοδηγητών» της κοινής γνώμης στα ΜΜΕ διεθνώς, που απαιτούν απίθανες ειρηνευτικές λύσεις, του τύπου «να δώσει το ΝΑΤΟ εγγυήσεις στην Ουκρανία», πέρα από την προσωπική τους αγωνία, για τις αποτυχημένες προβλέψεις που έκαναν επί τρία χρόνια, οφείλεται και στον εξής παράγοντα:
Στην κραταιά θέση που έχει το παλαιότερο από τα δύο αμερικανικά συστήματα, σε χιλιάδες (χωρίς καμία υπερβολή) think tanks και ΜΚΟ, που στήθηκαν εν μέρει με λεφτά της αμερικανικής κυβέρνησης, μέσω και της κρατικής υπηρεσίας USAID. Αυτής που διαλύει τώρα ο Μασκ, ίσως για να την ξαναφτιάξει όπως τη θέλει το νέο σύστημα...
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ-ΕΡΓΑ: Μπαράζ επισκέψεων από τον πρωθυπουργό σε υπό κατασκευή έργα ανά την Ελλάδα.
Μετά την επίσκεψη στον Πειραιά όπου επιθεώρησε την κατασκευή του νέου δικαστικού Μεγάρου (με την Dimand ως Developer και την Aktor ανάδοχο κατασκευαστή) και το Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μεταβαίνει στη Θεσσαλονίκη
Εκεί θα επισκεφτεί τα εργοτάξια του Flyover, του έργου ΣΔΙΤ που έχει αναλάβει η κοινοπραξία ΑΒΑΞ-ΜΕΤΚΑ, καθώς και το Παιδιατρικό Νοσοκομείο στο Φίλυρο Θεσσαλονίκης.
Πρόκειται για ένα από τα τρία περιφερειακά νοσοκομεία που χρηματοδοτεί το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, μαζί με εκείνα στην Κομοτηνή και τη Σπάρτη, προϋπολογισμού 443 εκατ. ευρώ, όπου ανάδοχος κατασκευαστής είναι και πάλι η ΑΒΑΞ.
Ο ορίζοντας παράδοσης και των δύο ανεξάρτητων έργων είναι το 2027, παρά το γεγονός του ότι το flyover άργησε να πάρει μπροστά μετά από ενστάσεις και αντιδράσεις τοπικών συλλόγων.
ΤΡΑΠΕΖΕΣ: Η Morgan Stanley κατέβαλε μόλις στον Ted Pick 34 εκατ. δολάρια για την πρώτη του χρονιά ως διευθύνων σύμβουλος του τραπεζικού κολοσσού.
Οι παχυλές απολαβές είναι χαμηλότερες από τις αντίστοιχες του Jamie Dimon στην JP Morgan και του David Solomon (39 εκατ. δολάρια το 2024). Ο Brian Moynihan στην Bank of America με τη σειρά του εισέπραξε 35 εκατ. δολάρια, απολαμβάνοντας αύξηση 21% σε έναν χρόνο.
Τα μεγέθη αναδεικνύουν τη μεγάλη ψαλίδα στις πληρωμές μεταξύ ευρωπαϊκών και αμερικανικών τραπεζών. Όπως κατέγραψαν οι Financial Times, αν και δεν έχουν δημοσιοποιηθεί ακόμη οι αμοιβές του 2024, ο Sergio Ermotti είχε απολαβές μόλις 15,9 εκατ. δολαρίων (14,4 εκατ. ελβετικών φράγκων) ως διευθύνων σύμβουλος της UBS, γεγονός που τον κατέταξε ως τον καλύτερα αμειβόμενο τραπεζίτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι αμοιβές των… φουκαράδων ευρωπαίων ωχριούν μπροστά στα «πακέτα» στις ΗΠΑ.