Εγραφα στο τελευταίο φύλλο του ΜΕΤΟΧΟΥ (*) για τα ψιλά γράμματα της «Μαύρης Τρίτης» μεταξύ άλλων, πως από τα λίγα assetts (για να χρησιμοποιήσω μία λέξη του... συρμού) που έχουν απομείνει είναι οι εταιρείες και δη οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο, με τις επιχειρήσεις να καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα του εγχώριου επιχειρείν.
Στην πλειονότητά τους οι εταιρείες που απαρτίζουν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής επιχειρηματικότητας κι οικονομίας είναι εισηγμένες, αυτός είναι ο κανόνας. Από τις τηλεπικοινωνίες, τις κατασκευές, τη διύλιση πετρελαίου, μέχρι τη μεταλλουργία, τα τρόφιμα, τις μεταφορές, τη λιανική, τις υπηρεσίες. Και βέβαια όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Το να χάνεται σε 2-3 συνεδριάσεις το 30% της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού δεν είναι απλώς χρηματιστηριακή καθίζηση, αλλά ουσιαστικά η απαξίωση κατά 30% του συγκεκριμένου περιουσιακού στοιχείου.
Δεδομένου ότι με τον κανόνα των επιχειρηματικών συμφωνιών η χρηματιστηριακή αξία μίας εταιρείας είναι το αρχικό στοιχείο αναφοράς, γίνεται εύκολα αντιληπτό τι διακυβεύεται στην περίπτωση της ΔΕΗ. Αναφέρομαι σε αυτή καθώς η αξία της έχει μειωθεί 45% από την αρχή του έτους, με την αποτίμησή της μόλις στο 1,3 δισ. ευρώ.
Δεδομένης της άρρηκτης σχέσης επιχειρήσεων - τραπεζών - δανειστών (μέσω των δανείων, χαρτοφυλακίων υποχρεώσεων, collaterals, προσωπικών δανείων κ.λπ.), νομίζω πως γίνεται κατανοητός ο τρόπος με τον οποίο θα επιχειρηθεί η μεγαλύτερη αναδιανομή αξιών και στοιχείων που θα έχει γίνει στη νεότερη ιστορία της χώρας.
(*) Μετά και τη νέα διόρθωση της Παρασκευής και την ακριβή μέτρηση του Θ. Σταυρόπουλου έχει χαθεί χρηματιστηριακή αξία 13 δισ. ευρώ, λες και η χώρα βρίσκεται σε... πόλεμο.
σ.σ.: Ο προβληματισμός μου έγινε εντονότερος μετά από ενδελεχείς συζητήσεις με τρεις ανθρώπους της αγοράς, νουνεχείς επιχειρηματίες, χαμηλών τόνων παράγοντες και (όσο γίνεται) εκτός «συστήματος» (και οι οποίοι δεν ψηφίζουν Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ...).
Είχε δε ενταθεί και μετά την κατακύρωση του διαγωνισμού για τα 14 αεροδρόμια στη Fraport - Slentel,
όπου Fraport το ίδιο το γερμανικό κράτος, καθότι μέτοχοι είναι το ομόσπονδο κράτος της Εσσης/Hessen με 31,5%, η StadtWerke Frankfurt am Main Hoding GmbH με 20,02% (σαν να λέμε ο φορέας του... Δήμου Φρανκφούρτης), η Deutsche Lufthansa με 8,45% και διάφοροι ιδιώτες επενδυτές με 34,91%. Ενα μικρό ποσοστό ανήκει σε ημιομοσπονδιακή εταιρεία (RARE Infrastucture Ltd).
«Φωτογραφίζει» αρκετές πτυχές του «ελληνικού προβλήματος» το άρθρο των Financial Times- Η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει η...Ιφιγένεια της Ευρώπης. Ειλικρινές αν μη τι άλλο...