Σε συνέχεια της χθεσινής ανάρτησής μας, με αφορμή το συνέδριο του International Maritime Organization, ακόμη ένα πεδίο που η Αθήνα θα έχει την ευκαιρία να συγκλίνει προς την πλευρά της Ουάσιγκτον. Στους ευνόητους λόγους αναφερθήκαμε συνοπτικά εχθές.
Σήμερα θα επιχειρήσουμε να δούμε τι ακριβώς ισχύει με το... περιβόητο Net Zero Framework, που σύμφωνα με τον Ντόναλντ Τραμπ βλάπτει την οικονομία των ΗΠΑ (ευνοώντας της Κίνας).
Κατ' αρχάς, σε ό,τι αφορά στα περιβαλλοντικά, στη ναυτιλία αποδίδεται μόλις το 2,8% της επιβάρυνσης από τους ρύπους παγκοσμίως, όταν μέσω αυτής διακινείται πάνω από το 90% του διεθνούς εμπορίου.
Ετεροβαρής η συσχέτιση, όπως και η επιλεκτική ευαισθησία των υποστηρικτών της «πράσινης μετάβασης», της αναφανδόν έγκρισης του πλαισίου που επιδιώκει να περάσει ο ΙΜΟ.
Ενα πολύ μεγαλύτερο ποσοστό (επιβάρυνσης) προέρχεται από τη λειτουργία λ.χ. των ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων που την προηγούμενη 10ετία «χτίστηκαν» σωρηδόν στα παράλια της Κίνας, ή την 24ωρη λειτουργία μονάδων παραγωγής στην ενδοχώρα της. Συνεπώς, τόσο ο πρόεδρος των ΗΠΑ όσο και η ελληνική πλευρά, που επιφυλάσσονται για τη σπουδή του ΙΜΟ, ένα δίκιο το έχουν.
Μαθαίνω πως το συγκεκριμένο θέμα το Μαξίμου το έχει προτεραιοποιήσει πολύ υψηλά -και ορθώς.
Παρεμπιπτόντως, να θυμίσω ότι από σήμερα τίθεται σε ισχύ η επιβολή αυξημένων λιμενικών τελών για πλοία made in China shipyards, κινεζικών συμφερόντων κ.λπ., όπως τα είχε εξαγγείλει η διοίκηση της Ουάσιγκτον.