Αποκάλυψη… αργότερα!

Θα μπορούσε να είναι το σίκουελ ταινίας: "Η επιστροφή της υπερβολικής ανάληψης ρίσκου" από τις τράπεζες. Το ανησυχητικό είναι ότι η προειδοποίηση αυτή δεν έρχεται από το Hollywood αλλά από τη Βασιλεία...

Δημοσιεύθηκε: 8 Ιανουαρίου 2010 - 13:49

Θα μπορούσε να είναι το σίκουελ ταινίας τρόμου: "Η επιστροφή της υπερβολικής ανάληψης ρίσκου" από τις τράπεζες. Το γεγονός ότι η προειδοποίηση αυτή δεν έρχεται από το Hollywood αλλά από τη Βασιλεία πρέπει να μας τραβά ακόμα περισσότερο την προσοχή.

Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (Bank of International Settlements, ή BIS για συντομία) έδειξε μεγαλύτερη πρόνοια πριν από την κρίση από αυτό που έκαναν οι μεγάλοι τραπεζίτες ή απ’ όσο τα κυβερνητικά μυαλά εμπιστεύονται σήμερα τη μεταρρύθμιση του τρόπου με τον οποίο ρυθμίζονται οι τράπεζες.

Αυτό που αποκαλύπτει η προειδοποίηση της BIS είναι ότι μέχρι στιγμής αυτές οι προσπάθειες για μεταρρύθμιση δεν έχουν πετύχει.

Σε μια πρόσκληση για συγκέντρωση των κορυφαίων κεντρικών τραπεζιτών και χρηματοοικονομικών στελεχών, η BIS ανησυχεί ότι "οι χρηματοοικονομικές εταιρίες επιστρέφουν στις επιθετικές συμπεριφορές της προ της κρίσεως περιόδου".

Αυτό βέβαια δεν αποτελεί έκπληξη, αφού ουσιαστικά οι κυβερνήσεις τις πληρώνουν για να κάνουν αυτό ακριβώς… Η χρηματοδότηση είναι ουσιαστικά δωρεάν, καθώς οι κεντρικές τράπεζες χρεώνουν μηδαμινά ποσά για κεφάλαια, ενώ μετατρέπονται σε "χωματερή" για εχέγγυα αμφιβόλου ποιότητας. Τα προγράμματα διάσωσης των κυβερνήσεων καθιστούν αδιανόητη την κατάρρευση ενός μεγάλου χρηματοοικονομικού ομίλου και έτσι το ρίσκο είναι υπερβολικό μόνο για τους φορολογουμένους, οι οποίοι τελικά πληρώνουν τη νύφη.

Υπάρχει όμως και η άποψη ότι η συμπεριφορά των τραπεζών δεν είναι ακόμα αρκετά… επιθετική, αφού νοικοκυριά και επιχειρήσεις θα… εύχονταν οι τράπεζες να είναι πιο ριψοκίνδυνες στον δανεισμό τους.

Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι η ανάληψη ρίσκου αυτή καθεαυτήν. Ο κόσμος θα πρέπει να μπορεί να έχει το ελεύθερο να αναλάβει όποιο ρίσκο θέλει, με τους δικούς του πόρους. Όμως ένα χρηματοοικονομικο ίδρυμα συστημικής σημασίας εξ ορισμού δεν ρισκάρει μόνο τα δικά του χρήματα. Το ρίσκο που θα πρέπει να μειωθεί είναι το ρίσκο για την κοινωνία στο σύνολό της. Αν γίνει αυτό, τότε εκείνοι που διαθέτουν τους απαιτούμενους πόρους και το επιθυμούν μπορούν να τζογάρουν με δική τους ευθύνη.

Η BIS προτείνει στις τράπεζες να στοχεύουν σε χαμηλότερες αποδόσεις ιδίων κεφαλαίων προκειμένου να μειώσουν το ρίσκο στο χρηματοοικονομικό σύστημα. Το να ζητάς όμως από τις τράπεζες να στοχεύουν σε μικρότερες αποδόσεις είναι το ίδιο… αποδοτικό με το να ζητάς ευγενικά από τη Βόρεια Κορέα να μην προχωρήσει το πυρηνικό της πρόγραμμα. Μόνο η εφαρμογή καλύτερων κανονισμών μπορεί να ξεμπλέξει τις οικονομίες από την κατάσταση στην οποία βρίσκονται - μέσω ψηφισμάτων που θα επιτρέπουν την ομαλή πτώχευση μεγάλων τραπεζών και με κανονισμούς στις κεφαλαιαγορές που θα φρενάρουν τις πιστωτικές φούσκες.

Η πρόοδος προς αυτόν τον στόχο καθυστερεί. Οι policymakers έσωσαν πολύ γρήγορα τις τράπεζες: οι διχόνοιες και η ατολμία τους επιτρέπουν στα οικονομικά λόμπι να φρενάρουν τις αλλαγές. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί αντιδρούν: ένα ασφαλές σύστημα θα πίεζε τις μέσες αποδόσεις, καθώς οι δραστηριότητες υψηλής απόδοσης θα συνοδεύονταν από πιο συχνές, αλλά συστημικά ακίνδυνες, πτωχεύσεις. Αυτό θα ήταν κακό για τις τράπεζες και καλό για όλους τους υπόλοιπους. Η εναλλακτική είναι το τρομακτικό όραμα της BIS: η επιστροφή στο χείλος της οικονομικής κατάρρευσης.

© The Financial Times Limited 2010. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation