Συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα έχουν τεθεί στο πλαίσιο της συμφωνίας που υπέγραψαν η ΔΕΣΦΑ και η Gazprom για το πέρασμα του South Stream μέσα από τη χώρα μας.

Συγκεκριμένα, έως τις 30 Μαΐου θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η ίδρυση της ελληνορωσικής εταιρίας (50 - 50) που θα αναλάβει την κατασκευή και εκμετάλλευση του αγωγού. Μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου ορίστηκε η καταληκτική ημερομηνία για την ολοκλήρωση της μελέτης σκοπιμότητας, ενώ μέχρι τα μέσα του 2010 θα πρέπει οι δύο πλευρές, η ΔΕΣΦΑ και η Gazprom, να έχουν συμφωνήσει τα κριτήρια βάσει των οποίων θα ληφθεί η τελική επενδυτική απόφαση.

Έως τα τέλη του 2010, εξάλλου, θα έχουν τελειώσει όλα τα επιμέρους κομμάτια της μελέτης σκοπιμότητας (τεχνικά, χρηματοοικονομικά, περιβαλλοντικά κ.λπ.), ενώ δύο χρόνια μετά την υπογραφή της συμφωνίας στο Σότσι της Ρωσίας (15 Μαΐου 2009) η κοινή εταιρία θα πρέπει να έχει λάβει την απόφαση για την εκτέλεση του έργου.

Η ελληνορωσική εταιρία θα διοικείται από 4μελή διοικούσα επιτροπή στην οποία θα συμμετέχουν ισομερώς εκπρόσωποι της ΔΕΣΦΑ και της Gazprom και την προεδρία θα μοιράζονται εναλλάξ ανά έτος οι συνεταίροι, ξεκινώντας σε αυτή τη θέση εκπρόσωπος της Gazprom. Οι αποφάσεις συμφωνήθηκε να λαμβάνονται με ομοφωνία.

Σε ενημερωτική συνάντηση που είχαν με τους δημοσιογράφους ο πρόεδρος της ΔΕΣΦΑ κ. Νικ. Μαυρομάτης και ο διευθύνων σύμβουλος κ. Παν. Κανελλόπουλος ανέφεραν ότι υπάρχουν δύο πιθανές είσοδοι του αγωγού στη χώρα μας: είτε από το Στρυμονοχώρι, του νομού Σερρών, είτε στην Κομοτηνή και κατά πάσα πιθανότητα θα καταλήγει στη Θεσπρωτία, χωρίς όμως να έχει αποφασιστεί ακόμη η τελική χάραξή του.
 
Στη δεύτερη περίπτωση το μήκος του αγωγού θα είναι μεγαλύτερο και πιο κοστοβόρο. Με βάση προσωρινές εκτιμήσεις, μέσω της Κομοτηνής το κόστος του South Stream εκτιμάται σε περίπου 1 δισ. ευρώ, ενώ αν εισέλθει από τη Βουλγαρία, μέσω Στρυμονοχωρίου, το κόστος μειώνεται έως και 50%.

Σύμφωνα με την αρχική διακρατική συμφωνία που είχε υπογραφεί στη Μόσχα πριν από δύο χρόνια, η ποσότητα φυσικού αερίου που θα διερχόταν από το ελληνικό τμήμα του αγωγού υπολογιζόταν σε 5 - 10 δισ. κ.μ. Στην Ελλάδα, πάντα με βάση την αρχική συμφωνία, θα διατίθεντο από την ποσότητα αυτή περί τα 2 δισ. κ.μ. για εμπορική χρήση.

Όλα αυτά βέβαια αναμένεται να διασαφηνιστούν και να οριστικοποιηθούν στη συνέχεια. Η χώρα μας θα εισπράττει τέλη διέλευσης, ενώ το υποθαλάσσιο τμήμα, που θα καταλήγει στην Ιταλία, θα κατασκευαστεί από την ENI και την Gazprom.

Η ENI έχει επιλεγεί ως partner της Gazprom και γιατί έχει εμπειρία στην κατασκευή υποθαλάσσιων αγωγών και επιπλέον γιατί ελέγχει την εμπορία φυσικού αερίου στην Ιταλία, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι διαθέτει καλές τοποθετήσεις από πλευράς εμπορίας στην Ευρώπη.

Σε ό,τι αφορά, εξάλλου, τον έτερο αγωγό ITGI, για τον οποίο η ΔΕΣΦΑ έχει προκηρύξει διαγωνισμό για την ανάθεση της μελέτης σκοπιμότητας που αφορά στο χερσαίο τμήμα από την Κομοτηνή έως τη Θεσπρωτία, έγινε γνωστό ότι η εταιρία δεν θα προχωρήσει στην ανάθεση της μελέτης αν δεν υπογραφεί πρώτα capacity agreement με τη ΔΕΠΑ και την Edison και δεν κατατεθεί εγγυητική επιστολή, που θα διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του έργου.

Σε ερώτηση αν υπάρχει ενδεχόμενο να συγχωνευθούν οι δύο αγωγοί, ήτοι ο ITGI και ο South Stream, ο κ. Κανελλόπουλος ανέφερε ότι "αντιμετωπίζουμε τα έργα ως δύο διαφορετικά projects, είναι αντικείμενα δύο διαφορετικών διακρατικών συμφωνιών".

Τέλος, έγινε γνωστό ότι δεν έχει ληφθεί ακόμη απόφαση για την κατασκευή και δεύτερου τέρμιναλ LNG, για το οποίο αρχικά έχει προταθεί η Καβάλα.