Δυνατούς πονοκεφάλους προκαλούν στις διοικήσεις πολλών εισηγμένων εταιρειών οι καθυστερήσεις πληρωμών του Δημοσίου – Χαρακτηριστικά παραδείγματα επηρεασμού στο πρώτο φετινό τρίμηνο.

Κατά την προεκλογική περίοδο, η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί ότι θα περιόριζε δραστικά το ποσό των οφειλών προς τις επιχειρήσεις και αυτό θα αποτελούσε μία από τις κινήσεις για την «ανάταξη της ελληνικής οικονομίας».

Παρ’ όλα αυτά, το πρόβλημα παραμένει και μάλιστα φαίνεται να έχει λάβει ευρύτερες διαστάσεις, καθώς τα νέα τραπεζικά δάνεια ρέουν με το σταγονόμετρο και τα ελληνικά ομόλογα είναι διαπραγματεύσιμα πολύ κάτω από την ονομαστική τους αξία.

Κι αυτό γιατί, αν το ελληνικό δημόσιο επιλέξει να αποπληρώσει με ομόλογα τις υποχρεώσεις του προς τις επιχειρήσεις, τότε οι τελευταίες θα εισπράξουν μόλις γύρω στο 75% - 85% των ποσών αυτών, εφόσον τελικά καταφέρουν να τα ρευστοποιήσουν.

Ενδεικτική είναι η χθεσινή απόφαση της κυβέρνησης να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του Υπουργείου Υγείας με κρατικά ομόλογα μηδενικού επιτοκίου, τα οποία οι επιχειρήσεις εκτιμάται ότι θα μπορέσουν να προεξοφλήσουν με μέση έκπτωση γύρω στο 19%.

Αν εφαρμοστεί μια τέτοια απόφαση, όχι μόνο δημιουργεί μια μεγάλη έκτακτη ζημιά στις επιχειρήσεις, αλλά σε πολλές από αυτές δημιουργεί και θέμα ρευστότητας καθώς με εγγύηση την κρατική απαίτηση είχαν λάβει τραπεζικά δάνεια ίσα με το 90% της οφειλής. Τώρα, όχι μόνο θα γράψουν ως ζημιά το 19% των απαιτήσεών τους, αλλά θα πρέπει να βρουν πρόσθετα κεφάλαια κίνησης ίσα περίπου με το 9% του ανείσπρακτου υπολείπου τους!

Κάτι τέτοιο, φυσικά, θα προκαλέσει ενδεχομένως προβλήματα και στις τράπεζες, καθώς είναι πολύ πιθανόν να πιεστούν από τις επιχειρήσεις προκειμένου να «μοιραστούν τη ζημιά»…

Σε κάθε περίπτωση πάντως, εκτός όλων των άλλων περιπτώσεων, το δημόσιο οφείλει στις επιχειρήσεις γύρω στο 1 δισ. από καθυστερούμενες επιστροφές στον ΦΠΑ, συν 700 περίπου εκατ. ευρώ από τον Αναπτυξιακό Νόμο, συν…

Οι κυρίως... ασθενείς

Στον κλάδο της ιδιωτικής υγείας, για παράδειγμα, οι εισηγμένοι όμιλοι στο πρώτο τρίμηνο του 2010 είδαν τις απαιτήσεις από τους πελάτες να αυξάνονται, παρά το γεγονός ότι ο κύκλος εργασιών τους εμφανίστηκε μειωμένος. Τα ασφαλιστικά ταμεία «έβαλαν το χεράκι τους» σ’ αυτήν την εξέλιξη.

• Στο Ιατρικό Κέντρο, σημειώθηκε αύξηση των απαιτήσεων από πελάτες κατά 4 εκατ. ευρώ (από τα 136,8 εκατ. στα 140,8 εκατ.) και μάλιστα οι αρνητικές ταμειακές ροές του πρώτου τριμήνου διαμορφώθηκαν στα 17,1 εκατ. ευρώ (-12,22 εκατ. σε λειτουργικό επίπεδο και -4,88 εκατ. λόγω επενδύσεων).

• Ο όμιλος Euromedica, στο πρώτο τρίμηνο είδε τον λογαριασμό «απαιτήσεις από πελάτες» να αυξάνεται από τα 106,6 εκατ. ευρώ στα 114,4 εκατ. ευρώ παρά τη μείωση του κύκλου εργασιών. Αυτό -μαζί με κάποιες επενδύσεις- συνέβαλε στο να εμφανιστούν αρνητικές ταμειακές ροές άνω των 10 εκατ. ευρώ μέσα σε ένα τρίμηνο, ενισχύοντας ισόποσα τον «καθαρό δανεισμό». Οι αποφάσεις της πρόσφατης γενικής συνέλευσης για αλλαγές στο μετατρέψιμο ομολογιακό (ιδίως το κομμάτι της ρευστοποίησης μέσω πώλησης των ιδίων μετοχών) επιδρούν θετικά στη ρευστότητα του ομίλου.

• Με πολύ μικρότερες απαιτήσεις (από τα 81,7 εκατ. στα 86,1 εκατ.), αλλά και με σαφώς περιορισμένες αρνητικές ταμειακές ροές (-3,85 εκατ., και αυτό λόγω επενδύσεων 7,29 εκατ., καθώς οι λειτουργικές ταμειακές ροές ήταν θετικές) έκλεισε το πρώτο τρίμηνο ο όμιλος Υγεία.

• Η εταιρεία Πραξιτέλειο, που τέθηκε εκτός διαπραγμάτευσης, είχε πολύμηνες απαιτήσεις από τα ασφαλιστικά ταμεία.

Ανάλογα ή και μεγαλύτερα προβλήματα αντιμετωπίζουν με το Δημόσιο όσες εταιρείες προμηθεύουν νοσοκομεία και ασφαλιστικά ταμεία με φάρμακα και αναλώσιμα.

• Η Alapis, για παράδειγμα, στο πρώτο φετινό τρίμηνο αύξησε τις πωλήσεις της κατά 41 εκατ. ευρώ (στα 272 εκατ.), όταν κατά την ίδια περίοδο οι απαιτήσεις από πελάτες ανέβηκαν κατά περισσότερο από 110 εκατ. ευρώ και οι συνολικές αρνητικές ταμειακές ροές (μαζί με επενδύσεις) κυμάνθηκαν γύρω στα 160 εκατ. ευρώ.

• Το ίδιο χρονικό διάστημα, η Medicon κατάφερε να περιορίσει κάπως τις απαιτήσεις από τους πελάτες της (από τα 52,2 εκατ. ευρώ στα 47,7 εκατ. ευρώ) και συνολικά να σημειώσει θετικές ταμειακές ροές λίγο πάνω από 1,5 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, για να εκτιμηθεί το πόσο μεγάλες είναι οι καθυστερήσεις των αποπληρωμών, θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι απαιτήσεις των 47,7 εκατ. ευρώ ισοδυναμούν με πάνω από 2,5 φορές τον κύκλο εργασιών του 2009 (18,2 εκατ.)!

«Μούσκεμα» στα χρέη!

Το Δημόσιο και οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν μεγάλες οφειλές προς τις εταιρείας ύδρευσης ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, οφειλές για τις οποίες πολλοί αμφιβάλλουν αν και πότε τελικά θα εξοφληθούν!

• Η ΕΥΔΑΠ -με μειωμένο τζίρο στο πρώτο τρίμηνο- είδε τον λογαριασμό «απαιτήσεις από πελάτες» να αυξάνεται κατά 11 εκατ. ευρώ περίπου, τις λειτουργικές ταμειακές ροές να διαμορφώνονται στα -14 εκατ. και τις επενδυτικές ταμειακές ροές στα -7,7 εκατ. ευρώ. Βέβαια, ακόμη μεγαλύτερη «πληγή» από τα χρέη των δήμων είναι οι οφειλές κάποιων εκατοντάδων εκατ. ευρώ του ελληνικού δημοσίου, οι οποίες ξεκίνησαν εδώ και πολλά χρόνια (προ της εισόδου της εταιρείας στο χρηματιστήριο, το 2000)...

• Οι άμεσες οφειλές του Δημοσίου προς την ΕΥΑΘ είναι πολύ μικρότερες (γύρω στα 10 εκατ. ευρώ;). Στο πρώτο φετινό τρίμηνο, αν και οι πωλήσεις της εισηγμένης περιορίστηκαν, οι απαιτήσεις από πελάτες αυξήθηκαν περισσότερο από 2,5 εκατ. ευρώ. Το ευχάριστο, πάντως, είναι ότι οι ταμειακές ροές στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ήταν θετικές (άριστη ρευστότητα).

Κατασκευές

Στον κλάδο περιμένουν το 1,5 δισ.. ευρώ που τους οφείλει το δημόσιο. Ασυνεπές ως προς τη πληρωμή των τεχνικών εταιριών για έργα που έχουν ήδη εκτελέσει παραμένει το ελληνικό δημόσιο, παρά την υπόσχεση του υπουργείου Υποδομών ότι θα εξοφλήσει τα χρέη μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα. Εκτιμάται ότι το ποσό που οφείλει το κράτος στις κατασκευαστικές επιχειρήσεις αγγίζει σήμερα το 1,5 δισ. ευρώ.

Στα τέλη του 2009–αρχές 2010 πραγματοποιήθηκαν ορισμένες πληρωμές, ωστόσο μικρομεσαίοι εργολάβοι καταγγέλλουν ότι τα κονδύλια αυτά κατευθύνθηκαν κυρίως σε ισχυρούς ομίλους και εταιρίες του κλάδου που διατηρούν στενές σχέσεις με το πολιτικό κατεστημένο.

Εν τω μεταξύ, τα έργα που ολοκληρώνονται σταδιακά (έστω και με αργούς ρυθμούς), προσθέτουν νέες οφειλές με αποτέλεσμα -παρά τις πρόσφατες καταβολές- τα χρέη του δημοσίου προς τον κλάδο στον κλάδο να διατηρούνται σταθερά στο επίπεδο του 1,5 δισ. ευρώ.

Προκειμένου να εξοφληθούν τα χρέη και παράλληλα οι τεχνικές εταιρίες να αντιμετωπίσουν τα οξυμένα οικονομικά τους προβλήματα, οι εργοληπτικές οργανώσεις επαναφέρουν συχνά – πυκνά την πρόταση για συμψηφισμό με τα ποσά που οι ίδιες οφείλουν προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Επίσης, έχουν προτείνει την αποπληρωμή των υποχρεώσεων του δημοσίου μέσω της διάθεσης μέρους από το «πακέτο» των 28 δισ. ευρώ της κρατικής ενίσχυσης προς το τραπεζικό σύστημα της χώρας.

Από τις εισηγμένες εταιρείες του ΧΑ, αναφέρουμε ενδεικτικά δύο παραδείγματα.

• Η Αττικάτ, με κύκλο εργασιών στο πρώτο τρίμηνο μόλις 7,8 εκατ. ευρώ, είδε στο ίδιο χρονικό διάστημα τις απαιτήσεις από τους πελάτες της να αυξάνονται κατά 6 εκατ. ευρώ (στα 68,1 εκατ. ευρώ).

• Η Εδραση είχε ανακοινώσει ότι στις 10 Μαΐου οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις της ανέρχονταν σε 9,5 εκατ. ευρώ, όταν την ίδια στιγμή οι απαιτήσεις από πελάτες διαμορφώνονταν στα 12 εκατ. ευρώ.

Πληροφορική: Οφειλές για συμβάσεις… επί Σημίτη

Σημαντικές δυσκολίες αντιμετωπίζουν οι εταιρείες πληροφορικής που εστιάζουν σημαντικό ποσοστό των δραστηριοτήτων τους στα δημόσια έργα. Και αυτό όχι μόνο γιατί εδώ και 1,5 χρόνο, ανατέθηκαν έργα «με το σταγονόμετρο», αλλά και γιατί:

Α. Υπάρχουν καθυστερήσεις πληρωμών πολλών δεκάδων εκατ. ευρώ για έργα που έχουν παραληφθεί.

Β. Συχνά το δημόσιο, ενώ έχει παραλάβει έργα και τα έχει θέσει μάλιστα σε λειτουργία, αρνείται να υπογράψει επισήμως την παραλαβή τους, «εφευρίσκοντας» ατέλειες, μόνο και μόνο για να μην πληρώσει. Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα ότι το δημόσιο δεν έχει ακόμη δεχτεί την παραλαβή έργων που είχαν ανατεθεί επί πρωθυπουργίας του Κώστα Σημίτη…