Μπορεί η πλειονότητα των πολιτών στην Ελλάδα να μην έχει τρομοκρατηθεί σε ό,τι αφορά τις καταθέσεις της μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Κύπρο, ωστόσο κάποιες αντιδράσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων φαίνεται πως έχουν αρχίσει να δρομολογούνται.

Κάποιοι, για παράδειγμα, έχουν αρχίσει να επιμερίζουν τις καταθέσεις τους σε περισσότερες τράπεζες, προκειμένου το μέσο υπόλοιπο ανά τράπεζα και ανά καταθέτη να υπολείπεται από το «ασφαλισμένο» όριο των 100.000 ευρώ.

Με αυτόν τον τρόπο βέβαια θυσιάζουν σε έναν βαθμό τους τόκους που εισπράττουν, καθώς το ύψος του επιτοκίου είναι συνήθως ανάλογο του κατατιθέμενου ποσού. Ορισμένοι μάλιστα εκτιμούν πως σε περίπτωση όπου συνεχιστεί η συγκεκριμένη τάση θα δούμε άνοδο των προσφερόμενων επιτοκίων για τα ποσά άνω των 100.000 χιλιάδων ευρώ και σαφή υποχώρηση για τις υπόλοιπες προσφερόμενες καταθέσεις.

Μια δεύτερη αντίδραση που παρατηρείται είναι ένα αρχικό ενδιαφέρον για την αγορά κατοικιών, μετά από πολυετή απραξία. Αυτό προέρχεται κυρίως από άτομα με υψηλές καταθέσεις, τα οποία θεωρούν πως ο συνδυασμός των πτωτικών τιμών στα ακίνητα και του φόβου για τις υψηλές καταθέσεις είναι μια καλή ευκαιρία για να επανεξετάσουν το όλο ζήτημα.

Στέλεχος μεσιτικής εταιρείας δήλωσε στο Euro2day.gr πως τις τελευταίες δύο εβδομάδες έχει πολλαπλασιαστεί ο αριθμός των ατόμων που επισκέπτονται την εταιρεία του και εκδηλώνουν αρχικό ενδιαφέρον για την απόκτηση κάποιου ακινήτου (ιδίως εξοχικής κατοικίας). Το ίδιο στέλεχος, ωστόσο, είναι επιφυλακτικό για τον βαθμό στον οποίο το ενδιαφέρον αυτό θα φτάσει έως την ολοκλήρωση της συναλλαγής.

Η όλη κατάσταση βέβαια έχει αρχίσει να απασχολεί και τις επιχειρήσεις. Υψηλόβαθμο στέλεχος εισηγμένης εταιρείας με ισχυρές καταθέσεις και κάπως υψηλότερα τραπεζικά δάνεια δήλωσε πως «μέσα στο 2013 θα συνεχίσουμε να μειώνουμε τα δανειακά μας υπόλοιπα στις τράπεζες, καθώς μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Κύπρο τα πράγματα έχουν αρχίσει να γίνονται πιο σύνθετα».

Σε πολλές περιπτώσεις, τα τελευταία χρόνια, οι διοικήσεις των εταιρειών επιλέγουν να κρατούν στο ταμείο τους αρκετά εκατομμύρια ευρώ, ενώ ταυτόχρονα έχουν σαφώς υψηλότερο τραπεζικό δανεισμό. Ο λόγος που το κάνουν αυτό είναι να μειώσουν τον κίνδυνο της ρευστότητάς τους, καθώς φοβούνται πως αν δώσουν τα μετρητά τους για να μειώσουν τον τραπεζικό δανεισμό δεν θα μπορέσουν να τα ξαναδανειστούν από τις τράπεζες, όσο ικανοποιητικούς δείκτες ρευστότητας και να διαθέτουν.

Τώρα, όμως, ορισμένοι έχουν αρχίσει να κάνουν δεύτερες σκέψεις, βλέποντας πολλές κυπριακές επιχειρήσεις να χάνουν τις καταθέσεις τους, χωρίς αυτό να συνοδεύεται και από ψαλίδισμα των υποχρεώσεών τους προς τις τράπεζες.

Οι περισσότεροι παράγοντες της αγοράς, πάντως, θεωρούν πως είναι πολύ πρόωρο να υπάρξουν οποιαδήποτε συμπεράσματα, καθώς η υπάρχουσα ψυχολογία μπορεί να μεταβληθεί μέσα σε μία εβδομάδα ή σε έναν μήνα.

Οι πλέον... τρομοκρατημένοι φοβούνται πως αν η Ελλάδα δεν καταφέρει να πετύχει τους φετινούς στόχους για δημοσιονομικό πλεόνασμα τότε η τρόικα μπορεί να πιέσει για κάποιας μορφής «κούρεμα» και στις ελληνικές καταθέσεις.

Οι περισσότεροι ωστόσο δεν θεωρούν ότι υπάρχει σχετικός κίνδυνος τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον. Όχι τόσο γιατί το σχετικό σενάριο διαψεύσθηκε από τον (συνήθως ολιγομίλητο) Γερμανό υπουργό Οικονομικών Β. Σόιμπλε, όσο για τη... λογική του επιχειρήματος.

Σύμφωνα λοιπόν με ορισμένους κύκλους, το κούρεμα στα ελληνικά κρατικά ομόλογα αποφασίστηκε επειδή τα περισσότερα ελληνικά ομόλογα τα κατείχαν ξένοι. Και το κούρεμα στις κυπριακές καταθέσεις έγινε για τον ίδιο ακριβώς λόγο: επειδή το μεγαλύτερο ποσοστό των καταθέσεων για ποσά άνω των εκατό χιλιάδων ευρώ το κατείχαν ξένοι.

Με δεδομένο λοιπόν ότι στην Ελλάδα ξένες καταθέσεις ουσιαστικά δεν υπάρχουν -σύμφωνα πάντοτε με τους ίδιους κύκλους- θα ήταν παράλογο να υιοθετηθεί το σενάριο του κουρέματος. «Οι παρενέργειες θα είναι πολύ μεγαλύτερες από τα όποια οφέλη», καταλήγουν.