Στοιχεία για το πολύ υψηλό κόστος ενέργειας που πληρώνει το ΑτΕ σε σχέση με τον διεθνή ανταγωνισμό έδωσε στη δημοσιότητα η Μυτιληναίος, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα ότι o όμιλος έχει ήδη αποδεχτεί παλαιότερη πρόταση της ΔΕΗ να πάει η υπόθεση της τροφοδοσίας του εργοστασίου σε διαιτησία, εφόσον αυτό απαιτηθεί.

Στο θέμα παρεμβαίνει η ΔΕΗ που με ανακοίνωση η οποία παρατίθεται παρακάτω ανταπαντά στους ισχυρισμούς του Μυτιληναίου.

Κριτική επίσης ασκείται από τον Μυτιληναίο στη διοίκηση της ΔΕΗ για τις παρεμβάσεις της έναντι της ΡΑΕ και του υπουργείου Ανάπτυξης, παρότι έχει μονοπωλιακό χαρακτήρα αλλά και ιδιωτικά συμφέροντα σε ποσοστό 49%.

Ειδικότερα, ο όμιλος σε ανακοίνωσή του αναφέρει τα εξής:

”Η Διοίκηση του Ομίλου ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ δεν πρόκειται να μπει σε διαδικασία δημόσιας αντιπαράθεσης με τη Διοίκηση της ΔΕΗ, οι ενέργειες και οι αποφάσεις της οποίας είναι θέμα έγκρισης ή όχι των μετόχων της και αποδοχής των εργαζομένων της.

Για την αποκατάσταση όμως της αλήθειας σχετικά με θέματα ενέργειας, που αφορούν στον Όμιλο και εμφανίζονται συχνά στον Τύπο, πρέπει να διατυπωθούν από την πλευρά μας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ορισμένα σημεία που έχουν γίνει αντικείμενο ενδιαφέροντος του επενδυτικού κοινού και της κοινής γνώμης το τελευταίο διάστημα.

1. Η Μονάδα Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας της ENDESA HELLAS (και όχι πια του Αλουμινίου) είναι η μεγαλύτερη και η πιο σύγχρονη μονάδα παρόμοιου τύπου της Ευρώπης. Η σημερινή της αξία υπερβαίνει τα € 300 εκατ. και η λειτουργία της:

- Θα βελτιώσει σημαντικά τις περιβαλλοντικές επιδόσεις στην περιοχή, αφού θα μειώσει την κατανάλωση μαζούτ κατά 160.000 τόνους ετησίως.

- Θα μειώσει το κόστος εισαγωγών ηλεκτρικού ρεύματος της ΔΕΗ κατά € 30 εκατ. τον χρόνο (όπως έχει υπολογιστεί και κοινοποιηθεί από τη ΡΑΕ).

- Θα συμβάλει αποφασιστικά στη μείωση του ελλείμματος ισχύος του ελληνικού ηλεκτρικού συστήματος, αποτρέποντας τον κίνδυνο μπλακ-άουτ τα κρίσιμα καλοκαίρια του 2008 και του 2009. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μέχρι το 2010, σύμφωνα με εκτιμήσεις μας, δεν προβλέπεται να προστεθεί στο σύστημα ούτε ένα MW θερμικής ισχύος είτε από τη ΔΕΗ είτε από ιδιώτες παραγωγούς.

- Θα μειώσει το κόστος παραγωγής αλουμίνας στο Αλουμίνιο μέσω του ατμού που θα διαθέτει.



2. Σχετικά με την τιμολόγηση ρεύματος της Αλουμίνιον:

Το 2004, όταν ο Όμιλος ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ αγόρασε την Αλουμίνιον, η μέση τιμή ρεύματος δεν υπερέβαινε τα $ 28,83/MWh.

Σήμερα η τιμή αυτή έχει ανέλθει σε $ 69,54/MWh (αύξηση 245% σε 3 χρόνια), με τη ΔΕΗ να διεκδικεί ακόμα μεγαλύτερες αυξήσεις με διάφορους τρόπους και κυρίως μέσω κρατικής παρέμβασης.

Σύμφωνα με την τελευταία μελέτη του εγκυρότερου οίκου εμπορευμάτων του Λονδίνου, Commodities Research Unit (CRU - Ιανουάριος 2008), οι τιμές ανά MWh με τις οποίες τιμολογούνται τα 171 εργοστάσια αλουμινίου ανά τον κόσμο (έναντι των $ 69,54 που πληρώνει η Αλουμίνιον της Ελλάδος σήμερα) είναι οι εξής:

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ Μ.Ο. Τιμής σε $/MWh



ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ 41,33

ΔΥΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ 34,36

ΒΟΡΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ 25,48

ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ 33,77

ΩΚΕΑΝΙΑ 22,70

ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ 23,42

ΑΦΡΙΚΗ 20,60

ΑΣΙΑ 34,17

ΚΙΝΑ 44,49

ΡΩΣΙΑ 20,52

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΙΜΗ σε $/MWh (Μ.Ο.) 34,58



3. Κατά τη διάρκεια των σχετικών διαπραγματεύσεων με τη ΔΕΗ, οι οποίες, αντίθετα με τις δημόσιες δηλώσεις και τις εξωθεσμικές παρεμβάσεις του τελευταίου διαστήματος της τελευταίας, έγιναν σε πολύ καλό κλίμα, ο Όμιλος ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ αποδέχτηκε σχετική πρόταση, εφόσον η ΔΕΗ το κρίνει σκόπιμο, να υπογραφεί άμεσα συνυποσχετικό ΔΕΗ – Αλουμίνιον για παραπομπή της διαφοράς σε Διεθνή ή και Ελληνική Διαιτησία υπό τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, η οποία θα αποφασίσει τελεσίδικα για την τιμολόγηση του αλουμινίου τα επόμενα χρόνια.

Η αποδοχή της πρότασης αυτής από την πλευρά μας ισχύει ακόμη.

4. Θεωρούμε τις παρεμβάσεις της ΔΕΗ, στη διαδικασία της εισήγησης της ΡΑΕ και εμμέσως στο υπουργείο Ανάπτυξης, εκτός δεοντολογίας και επιχειρηματικής ηθικής. Ο Όμιλος ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ σεβόμενος τις αρχές της Εταιρικής Διακυβέρνησης δεν πρόκειται να ακολουθήσει αυτή τη λογική και σχετικές πρακτικές.

Ο τρόπος με τον οποίο ένα μονοπώλιο (που ελέγχει το 99% της αγοράς σήμερα) ασκεί την εξουσία που απορρέει από τη μονοπωλιακή του ισχύ είναι ένα εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα. Γίνεται ακόμα σοβαρότερο όταν ληφθεί υπόψη ότι η ΔΕΗ ομιλεί στο όνομα του ”δημοσίου συμφέροντος” όταν το 49% των μετοχών της ανήκει σε ιδιωτικά κεφάλαια, τα οποία εκφράζει –πλην του Δημοσίου- η Διοίκηση της ΔΕΗ.

Έχουμε εμπιστοσύνη στην ευνομούμενη Ελληνική Πολιτεία και τη Δικαιοσύνη. Οι θεσμοί σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα δεν επιτρέπουν στα μονοπώλια να λειτουργούν ανεξέλεγκτα”.

---Η ανακοίνωση της ΔΕΗ

Η ΔΕΗ είναι υποχρεωμένη, για χάρη της σωστής ενημέρωσης, να αντικρούσει τις ανακρίβειες και τις μισές αλήθειες που διατυπώνονται στο Δελτίο Τύπου του Ομίλου

Μυτιληναίου της 25.02.2008.

1. Καταρχήν μας εκπλήσσει το γεγονός ότι η Μονάδα Αυτοπαραγωγής της Αλουμίνιον της Ελλάδος (ΑτΕ) αναφέρεται για πρώτη φορά σε επίσημο κείμενο ως μονάδα της ENDESA HELLAS και όχι πια της ΑτΕ. Σημειώνουμε εν προκειμένω ότι:

• Τόσο η άδεια του Αυτοπαραγωγού όσο και η αίτηση μετατροπής της είναι στο όνομα της ΑτΕ.

• Εξ όσων γνωρίζουμε, μέχρι σήμερα ουδεμία μετατροπή της άδειας ή αλλαγή της μετοχικής σύνθεσης του φορέα της άδειας έχει εγκριθεί από τη ΡΑΕ και το Υπουργείο Ανάπτυξης.

• Σε καμία πράξη ενώπιον οιασδήποτε διοικητικής ή δικαστικής Αρχής που να αφορά στην εν λόγω μονάδα ηλεκτροπαραγωγής έχει εμφανισθεί Νομικό Πρόσωπο με την επωνυμία ENDESA HELLAS.

• Αντιθέτως, αυτό που είναι γνωστό είναι ότι η άδεια της ΑτΕ, οικονομικά αξιολογούμενη, θα είναι περιουσιακό στοιχείο εισφερόμενο στην ENDESA HELLAS, σε κάποια αξία.

2. Κανείς δεν αμφισβητεί τις θετικές επιπτώσεις που θα έχει η λειτουργία της Μονάδας στο Ελληνικό Σύστημα, λόγω της γνωστής ανεπάρκειας και γι’ αυτόν τον λόγο η μονάδα αυτή θα έπρεπε να είχε ενταχθεί στο Σύστημα αμέσως μετά την κατασκευή της. Θα πρέπει να σημειωθεί όμως ότι οι επιπτώσεις αυτές δεν σχετίζονται με τη μετατροπή της άδειας της ΑτΕ, αλλά με την ένταξη της μονάδας.

3. H αλλαγή μιας άδειας παραγωγής από αυτοπαραγωγό σε ανεξάρτητο παραγωγό ή αντίστροφα θα αποτελούσε μια συνηθισμένη επιχειρηματική πρακτική, που θα γινόταν αποδεκτή από όλους τους παίκτες, εάν η αγορά ήταν ώριμη και λειτουργούσε με σταθερούς κανόνες. Όμως, σε μια αγορά που λειτουργεί με ρυθμιζόμενα τιμολόγια και με κανόνες που καθορίζονται και στη συνέχεια τροποποιούνται με ρυθμιστικές παρεμβάσεις, επιδιωκόμενες αλλαγές αδειών παραγωγής, όπως είναι η περίπτωση της ΑτΕ, είναι δυνατόν να αποσκοπούν στην αξιοποίηση υφιστάμενων αρρυθμιών που οδηγούν στην απόκτηση ωφελημάτων από κάποιους παίκτες σε βάρος άλλων παικτών. Για τον λόγο αυτόν πρέπει να γίνεται ολοκληρωμένη θεώρηση των επιπτώσεων στην αγορά.

4. Τα αναφερόμενα σχετικά με την τιμολόγηση ρεύματος της ΑτΕ είναι ανακριβή.

Συγκεκριμένα:

• Η αύξηση της μέσης τιμής ρεύματος της ΑτΕ, που συμμετέχει στο κόστος παραγωγής της κατά 30% - 35%, μεταξύ Ιανουαρίου 2004 και Ιανουαρίου 2008 ανήλθε περίπου σε 120% σε τέσσερα χρόνια, αντί της αναφερόμενης αύξησης 245% σε τρία χρόνια. Αξίζει να σημειωθεί όμως ότι κατά την τετραετία αυτή η διεθνής τιμή του πετρελαίου υπερτριπλασιάστηκε.

• Η μέση τιμή ρεύματος που πλήρωσε η ΑτΕ στη ΔΕΗ τον Ιανουάριο 2008 ανήλθε σε 55,40 δολάρια/ΜWΗ (€ 38/MWH) και όχι σε 69,54 δολάρια/MWH που αναφέρεται. Επισημαίνεται ότι οι συνιστώσες της εν λόγω μέσης τιμής είναι 30,6 δολάρια/ΜWH της παλιάς σύμβασης του 1960 και 80,2 δολάρια/MWH της δεύτερης σύμβασης του 1975 που βασίστηκε σε περισσότερο εμπορικούς όρους και που αντανακλά σήμερα το τιμολόγιο Α-150 για τις μεγάλες βιομηχανίες.

• Σε ό,τι αφορά τα διεθνή στοιχεία που παρουσίασε ο Όμιλος Μυτιληναίου σχετικά με τις τιμές ανά MWΗ με τις οποίες τιμολογούνται τα εργοστάσια αλουμινίου ανά τον κόσμο, αυτές δεν είναι δυνατόν να ελεγχθούν από τη ΔΕΗ και δεν μας αφορούν για τους εξής δύο βασικούς λόγους:

- Πολύ χαμηλό κόστος ηλεκτρικής ενέργειας εξασφαλίζεται όταν οι κύριες ενεργειακές πρώτες ύλες κάθε χώρας έχουν πολύ χαμηλό κόστος κτήσης (πυρηνική ενέργεια, μεγάλα υδροηλεκτρικά κ.λπ.).

- Σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος δεν διαμορφώνονται με βάση το κόστος, αλλά ισχύουν καθεστώτα και παρεμβάσεις (επιδοτήσεις) που αλλοιώνουν το μέσο ύψος των τιμών παρεχόμενης ηλεκτρικής ενέργειας.

• Εάν ο Όμιλος Μυτιληναίου θεωρεί ότι οι τιμές που εξασφαλίζει από τη ΔΕΗ σήμερα είναι πολύ υψηλές, έχει κάθε δικαίωμα να απευθύνεται στη διεθνή αγορά και να εξασφαλίζει τις καλύτερες για την ΑτΕ τιμές. Παρά ταύτα με ασφαλιστικά μέτρα έχει καταφέρει να τροφοδοτείται με ηλεκτρικό ρεύμα σε πολύ χαμηλή τιμή με βάση τη Σύμβαση του 1960, παρά το ότι αυτή έχει λήξει από το 2006 και η οποία, αρκετά ευστόχως, έχει χαρακτηρισθεί ως ”αποικιακή σύμβαση”.

5. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι η ΑτΕ με δική της πρωτοβουλία ενέταξε στον στρατηγικό σχεδιασμό της την κατασκευή μονάδας ηλεκτροπαραγωγής για την κάλυψη των δικών της αναγκών σε ενέργεια (υποκαθιστώντας τη ΔΕΗ) όταν οι τιμές του πετρελαίου κυμαίνονταν στα 20 – 30 δολάρια/βαρέλι. Όταν, όμως, διαπίστωσε ότι υπερτριπλασιάθηκαν οι τιμές πετρελαίου μετά το 2006, η ΑτΕ έκρινε ως ασύμφορη τη σχετική επένδυση και επεδίωξε συγχρόνως τρία πράγματα:

• Μετατροπή της άδειας από Αυτοπαραγωγού σε Συμπαραγωγού/ Ανεξάρτητου Παραγωγού.

• Συνέχιση της τιμολόγησης της ΑτΕ με βάση τη σύμβαση που είχε συνάψει η ΔΕΗ το 1960 και η οποία έληγε το 2006. Το επιδιωκόμενο τιμολόγιο είναι όχι μόνο κάτω από το κόστος της ΔΕΗ αλλά και πολύ χαμηλότερο από το τιμολόγιο Α-150, με βάση το οποίο τιμολογούνται από τη ΔΕΗ όλες οι μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις της χώρας.

• Πώληση στη ΔΕΗ του ρεύματος που θα παράγει η μονάδα της ΑτΕ σε περίπου 75 ευρώ/MWΗ, ενώ παράλληλα αυτή θα αγοράζει από τη ΔΕΗ το ηλεκτρικό ρεύμα που χρειάζεται σε περίπου 38 ευρώ/MWΗ.

Η υλοποίηση αυτών των στόχων του Ομίλου Μυτιληναίου θα σήμαινε στην πράξη για τη ΔΕΗ μια οικονομική επιβάρυνση της τάξης των 80 εκατ. ευρώ περίπου ετησίως.

Δηλαδή, τις δυσμενείς οικονομικές επιπτώσεις από μια εσφαλμένη επιχειρηματική απόφαση της ΑτΕ ο Όμιλος Μυτιληναίου θέλει να τις μετακυλίσει αυτούσιες στη ΔΕΗ και στους μετόχους της, σαν να είναι αυτοί υπεύθυνοι για τους λανθασμένους επιχειρησιακούς σχεδιασμούς της ΑτΕ. Αυτό πραγματικά είναι πέραν πάσης επιχειρηματικής δεοντολογίας και ηθικής.

6. Η επίκληση της επίλυσης των διαφορών με παραπομπή στη Διαιτησία είναι και όψιμη και παραπλανητική, διότι:

• Αφενός η ΑτΕ είχε το μονομερές δικαίωμα να προσφύγει στη διαιτησία προ διετίας τουλάχιστον, πριν από τη λήξη της διάρκειας της Σύμβασης, δηλαδή το 2006. Αντ’ αυτού, η ΑτΕ προτίμησε να προσφύγει στα πολιτικά δικαστήρια επιδιώκοντας μέσα από διαρκείς αναβολές τη διαιώνιση της ”αποικιακής σύμβασης” του 1960.

• Αφετέρου, είναι παραπλανητική διότι, καλώντας τη ΔΕΗ να προσφύγει στη Διαιτησία, εμμέσως την καλεί να δεχθεί σιωπηρά την ισχύ μιας Σύμβασης η οποία για τη ΔΕΗ έχει λήξει.

7. Ο Όμιλος Μυτιληναίου υπέπεσε σε ένα σοβαρό ολίσθημα όταν αναφέρεται σε δήθεν εξωθεσμικές παρεμβάσεις της ΔΕΗ και ότι αυτές βρίσκονται ”εκτός δεοντολογίας και επιχειρηματικής ηθικής”. Σε καμία περίπτωση η ΔΕΗ δεν πρόκειται να ακολουθήσει αυτούς τους ”ολισθηρούς δρόμους” ούτε χρειάζεται μαθήματα από οποιονδήποτε όταν πρόκειται για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων, των μετόχων και των πελατών της και όταν συμβάλλει με κάθε τρόπο στην απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Ούτε βέβαια η ΔΕΗ, ως εισηγμένη εταιρία, πρόκειται να επιστρέψει στο παρελθόν και στις ”αποικιακές συμβάσεις” άλλων εποχών, οι οποίες βρίσκονται μακριά από τη σημερινή ευρωπαϊκή και διεθνή επιχειρηματική πραγματικότητα.

8. Γιατί άραγε η ΑτΕ επιμένει να ηλεκτροδοτείται από ένα μονοπώλιο που ελέγχει το 99% της αγοράς και δεν χρησιμοποιεί την άδεια του Αυτοπαραγωγού που διαθέτει, ώστε να μειώσει το μερίδιο αγοράς που κατέχει η ΔΕΗ; Μήπως, τελικά, σκοπός της ΑτΕ είναι να επιτύχει τους στόχους της για arbitrage στις τιμές ηλεκτρικού ρεύματος, επισείοντας την απειλή μη λειτουργίας της εγκατεστημένης μονάδας, προκειμένου να επιτύχει τη μετατροπή της άδειας που κατέχει;