Αλλαγή σελίδας στον Ολυμπιακό

Τέλος εποχής για τον Σωκράτη Κόκκαλη στην προεδρία του Ολυμπιακού. Έπειτα από 17 χρόνια, ο κ. Κόκκαλης παρέδωσε την Πέμπτη τη σκυτάλη στον Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος είναι ιδρύσει τη νέα «ερυθρόλευκη» δυναστεία.

Ο μεγαλομέτοχος των πρωταθλητών χειμώνα προτίθεται αρχικά να ικανοποιήσει τις μετεγγραφικές επιθυμίες του Ερνέστο Βαλβέρδε. Ο Ισπανός τεχνικός ζήτησε για τον Ιανουάριο έναν χαφ που να συνδυάζει ανασταλτικές και επιθετικές ικανότητες και, αν δεν βρεθεί κάτι καλό από τη ξένη αγορά, οι «ερυθρόλευκοι» θα κινηθούν για τον Μπερνάρντ Κουμορτζί του Πανιωνίου. Η μετεγγραφή του Μανιάτη θα ολοκληρωθεί, όπως όλα δείχνουν το καλοκαίρι, ενώ ο Μονιάκης, που αποκτήθηκε από τον ΟΦΗ, θα δοθεί δανεικός σε ομάδα της Super League.

Στο μεταξύ, ο Βαλβέρδε μίλησε για όλους και για όλα στο «Φως» και είπε τα εξής:

Για τον Ριέρα: "Τον Ριέρα τον ήξερα. Από την Εσπανιόλ, την πορεία του, την εξέλιξη του. Ξέρω τι ποδοσφαιριστής είναι"

Για τον Ρόμενταλ: " Τον είχα δει μόνο στην τηλεόραση. Πάντα οι ποδοσφαιριστές έχουν περιθώριο βελτίωσης. Στον δεύτερο γύρο θα είναι ακόμη πιο έτοιμοι, τόσο ο Ριέρα και ειδικά ο Ρόμενταλ, που βρήκε στιλ και περιβάλλον που δεν είχε συνηθίσει"

Για τον Ζαϊρί: «Όταν έρχεται ένας καινούριος ποδοσφαιριστής και θέλει να παίξει με συγκεκριμένο τρόπο, κοστίζει αυτό στους ποδοσφαιριστές. Θέλουν χρόνο για να το συνηθίσουν. Να τα λέμε όλα. Παίκτες όπως ο Ζαϊρί που έχουν υψηλό ατομικό επίπεδο, λογικό είναι να δυσκολεύονται περισσότερο. Έναν τέτοιο παίκτη πρέπει να τον μάθεις να παίζει ομαδικά και στην επίθεση και στην άμυνα. Ο Ζαϊρί είναι παίκτης που πρέπει να του μεταδώσεις την ψυχολογία ότι και ανασταλτικά πρέπει να μας βοηθά».

Για τον Μήτρογλου: «Ο Μήτρογλου είναι ένας ποδοσφαιριστής πολύ καλός, με δυνατότητες. Τεχνικά είναι πολύ καλός, είναι γκολτζής, το έχει αυτό και δεν το βρίσκεις εύκολα σε ποδοσφαιριστές. Αυτό που του ζητάω απλά είναι να βοηθάει και αμυντικά και συνολικά στη δουλειά που θέλουμε όλοι να κάνουμε στο γήπεδο. Πάντα όμως πρέπει να κάνω μια επιλογή. Αν τον βάλω, θα μείνει έξω ο Μιραλάς, έχουμε και τον Πάντελιτς. Δεν πρέπει αναγκαία να του λείπει κάτι, έχουμε και άλλους παίκτες, μην το ξεχνάτε».

Μια καλή ομάδα, είναι μια γερή αλυσίδα. Οι δικοί σου κρίκοι είναι αυτή την στιγμή δυνατοί σε σημείο να μην ανησυχείς;
«Μέχρι και πριν τα Χριστούγεννα ήμασταν σε καλή σειρά. Με θετικό σερί. Ο Γενάρης και οι αρχές του Φλεβάρη, θα καθορίσουν τα πάντα, το αν είμαστε ικανοί να πάρουμε να πάρουμε το πρωτάθλημα».

Θεωρώ μεγαλύτερη φετινή κίνηση στην ενδεκάδα, την παρουσία του Ιμπαγάσα πιο πίσω, με μπροστά τον Φουστέρ. Το είχες αποφασίσει από την πρώτη στιγμή;
«Ναι, το είχα από την αρχή στο μυαλό μου. Ο Ιμπαγάσα οργανώνει τα πάντα. Κάνεις την ομάδα να παίζει. Και είναι καθοριστικός για τον τρόπο ανάπτυξης, για το πώς θα δουλέψουμε στο χορτάρι. Γνωρίζω φυσικά ότι πρέπει να δυναμώσει ανασταλτικά ο Άριελ και σε αυτό τον ρόλο, έρχεται ο Φουστέρ και τον συμπληρώνει. Πιέζει και ταυτόχρονα βοηθάει και τον Ντουντού. Και απελευθερώνεται ο Ιμπαγάσα».

Και βέβαια με τις άμυνες-ταμπούρια των αντιπάλων, ο Ιμπαγάσα κινείται πιο εύκολα από το χώρο του κέντρου, παρά από πιο μπροστά. Γιατί τον ήθελαν πολλοί να είναι δεκάρι.
«Οι κλειστές άμυνες μας αναγκάζουν να έχουμε καλό εσωτερικό παιχνίδι. Παίκτες να οργανώνουν τόσο καλά από πίσω είναι δύσκολο να τους βρεις».

Το καλοκαίρι γιατί δεν ήθελες άλλο ένα αμυντικό χαφ;
«Δεν μου αρέσει να έχουμε υπερβολικά πολλούς. Με 18 ετοιμοπόλεμους πάντα, είμαστε ικανοποιημένοι να βγάλουμε τη σεζόν. Όταν δεν έχεις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, αν έχεις περισσότερους ποδοσφαιριστές, θα έχεις και πιο πολλούς που δεν θα παίζουν. Ο Μοντεστό και ο Φουστέρ μπορούν να βοηθήσουν στον άξονα. Πρέπει να δείχνουμε εμπιστοσύνη και στους νέους, όπως ο Παπαδόπουλος. Και βέβαια, υπήρχαν ο Ντουντού κι ο Φουστέρ».

Ναι αλλά τώρα, λέγεται ότι ψάχνεις αμυντικό χαφ…
«Όχι, αλλά έχουμε το πρόβλημα με τον Ντουντού και πρέπει να δούμε πώς θα πάει η αποθεραπεία του".
 
Δηλαδή από όλα αυτά τα ονόματα που βγαίνουν προς τα έξω καθημερινά, δεν στέκει κανένα;
«Είδες τι καλό είναι να μην ξέρεις Ελληνικά;».

Ο Ντιόγο γυρίζει;
«Δεν ξέρω πώς έχει αυτό το θέμα. Αυτή την στιγμή, δεν έχουμε θέσει θέμα για να γυρίσει. Αν έφευγε κάποιος από τους παίκτες, αλλάζει, αλλά τώρα δεν υπάρχει θέση. Δεν μου αρέσει να μιλάω για αυτά τα θέματα».
 
Για τον Πάρντο η εισήγησή σου είναι θετική; Θα προχωρήσεις με αυτόν;
«Από την ώρα που ήρθα πάλι στην Ελλάδα, όλοι μου λένε για τερματοφύλακες. Τώρα ακόμη γράφουν ονόματα για γκολκίπερ;».
 
Όχι…
«Ε, κάτι κερδίσαμε, πάλι καλά…».

Όχι, τώρα βγαίνουν προς τα έξω ονόματα για άλλες θέσεις, αλλά θα ξανάρθει η ώρα για τερματοφύλακα, μην χαίρεσαι και πολύ!
«Το να φέρεις έναν τερματοφύλακα δεν είναι εύκολο. Πρώτα πρέπει να τον πληρώσεις, επίσης δεν μπορείς να πάρεις στην τύχη. Πρέπει να έχεις επιτυχία. Θα τον πάρεις απ’ έξω. Πρέπει λοιπόν να ταιριάξει με την ομάδα, με την πόλη, με την χώρα. Είμαστε τυχεροί. Ο Νικοπολίδης μπορεί ακόμη να αγωνιστεί και ξέρει ποδόσφαιρο, αυτό είναι σημαντικότατο. Βασιζόμαστε στον Πάρντο και είναι κι αυτό καλό. Για τον Πάρντο ήταν μια εξαιρετική ιδέα του Ράντου, ήθελε να τον φέρουμε και έχουμε άλλους δυο γκολκίπερ νεαρούς, που θέλουμε να τους εμπιστευθούμε, αφού και με αυτούς δουλεύουμε κάθε μέρα».
 
Για τον Μιραλάς τι έχεις να πεις; Είναι επηρεασμένος από το συμβόλαιο; Έχει χτυπήσει φλέβα χρυσού η ομάδα, ή μπορεί να βγει… Ντιόγο;
«Ο Μιραλάς είναι καλός παίκτης. Το αν είναι φλέβα χρυσού ή όχι, θα το δείξει το μέλλον. Πέρυσι έπαιζε σε άλλη θέση και δεν έβαζε γκολ. Φέτος σκοράρει και μας βοηθάει πολύ. Δεν μιλάω μαζί του για το συμβόλαιο, αλλά αποκλειστικά και μόνο για το αγωνιστικό κομμάτι. Δεν ξέρω τι συμβαίνει με αυτό το ζήτημα».
  
Τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ πως τους βλέπεις;
«Ο Παναθηναϊκός έχασε πέντε βαθμούς στα τελευταία δυο παιχνίδια. Οι διακοπές ήρθαν την καλύτερη στιγμή για αυτούς, πρέπει να δούμε πως θα μπουν τώρα τη νέα χρονιά. Ο Γενάρης είναι ο πιο σημαντικός μήνας για όλους μας».

Πώς σου φαίνεται η Ελλάδα;
«Μου αρέσει. Ζω στην Αθήνα όμως, που είναι μεγάλη και απλωμένη. Η Ελλάδα είναι μεγαλύτερη φυσικά και έχουμε λίγο χρόνο για να γνωρίσουμε το παραπέρα Θέλω να γνωρίσω την χώρα, αλλά είμαι πολύ στο γήπεδο. Μόνο λίγα νησιά έχω γνωρίσει, θα ‘θελα να δω όλα τα μέρη».

Όταν έφυγες πρόπερσι αναπόλησες κάποια στιγμή την Ελλάδα. Να πεις «καλά ήταν εκεί μπορεί λίγο τρελοί, αλλά όμορφα ήταν…»
«Δεν πίστευα ότι θα ερχόμουν ξανά. Δεν το σκεφτόμουν και δεν το περίμενα».

Πότε ήταν πιο δύσκολα για εσένα στον Ολυμπιακό; Πριν δυο χρόνια που βρήκες μια πρωταθλήτρια ομάδα ή τώρα, που ήρθες και ήταν λίγο - πολύ χάλια;
«Το πιο δύσκολο είναι πάντα αυτό που έρχεται. Εκείνο ήταν δύσκολο, αλλά πάει πέρασε».

Ρωτάω γιατί υπάρχουν διαφορές του τότε με το τώρα ορατές σε όλα τα επίπεδα.
«Τότε η ομάδα ήταν συνηθισμένη στο να κερδίζει. Ήταν πρωταθλήτρια και ήθελαν να αλλάξουν απλά τον τρόπο παιχνιδιού και την φιλοσοφία. Ήταν πιο δύσκολο τότε να με γνωρίζουν, δεν με ήξεραν. Τώρα όμως λίγο - πολύ ξέρουν ποιος είμαι και τι θέλω. Αυτή η χρονιά είναι πιο γρήγορη στο να καταφέρουμε να βρούμε το στυλ παιχνιδιού που θέλω. Τότε μου πήρε κοντά δυο μήνες, στο να βρεθούμε όπως ήθελα στο γήπεδο».
 
Ναι, ήταν πιο δύσκολα τότε, αλλά στο τέλος το 95% των παικτών φώναζε να μην φύγεις. Ποσοστό που δεν υπάρχει στο ποδόσφαιρο… Ήταν μοναδικό, ειδικά για Ολυμπιακό!
«Οι ποδοσφαιριστές, όταν έχουν αποτελέσματα και επιτυχίες, όταν πάνε καλά, πάντα το ανταποδίδουν στον προπονητή. Επίσης, τότε υπήρχε μια ομάδα ενωμένη, δεμένη και είναι το σημαντικότερο. Μου αρέσει αυτό να υπάρχει. Και βέβαια ήταν πολύ καλοί παίκτες που ήθελαν να διακριθούν».

Αν μπορούσες να 'χεις έναν παίκτη από εκείνη την ομάδα; Την προπέρσινη; Ποιον θα επέλεγες;
«Τζόρτζεβιτς, Πάντος για το πάθος του. Ο Άντζας, ο Στολτίδης, Φερνάντο Μπελούτσι φυσικά, ο Ντάρκο, ο Γκαλέτι. Κάποιον από αυτούς, διάλεξε εσύ».

Εγώ διαλέγω φυσικά τον Τζόρτζεβιτς… Θέλω τώρα, να πούμε τι έγινε τότε. Και στο τέλος της προπέρσινης περιόδου, μου φάνηκε ότι δεν ήθελες να μείνεις, αλλά και για πέρυσι που επίσης υπήρξαν άκαρπες διαπραγματεύσεις.
«Από την αρχή, με το που έφυγα από την Εσπανιόλ, στο μυαλό μου είχα ότι ήρθα για έναν χρόνο στην Ελλάδα. Καθημερινά αυτό με ακολουθούσε. Όντως μου ζήτησαν πολλές φορές να μείνω, ήξερα ότι και ο κόσμος με ήθελε. Όμως το μυαλό μου ήταν στην Ισπανία, στο σπίτι μου και στην οικογένεια μου».
 
Ειλικρινέστατος…
«Ο κόσμος από τότε πίστευε ότι είχα άλλη ομάδα στο μυαλό μου. Δεν είναι αλήθεια. Ποτέ δε σκέφτηκα ότι θα καθίσω και δεύτερη σεζόν, ότι θα μου το ζητούσαν. Αλλά η σκέψη μου από την αρχή ήταν ότι θα καθίσω μόνο έναν χρόνο. Σε όλες τις χώρες, σε όλες τις ομάδες, όταν διώχνουν έναν προπονητή, δε γίνεται κουβέντα. Τον διώχνουν και τον ξεχνάνε. Όταν του ζητάνε να μείνει, όλος ο κόσμος ασχολείται και έχει άποψη. Στην απόλυση δεν ασχολείται κανείς. Ας έρθει ο επόμενος. Όλοι ασχολούνται, όταν πάει απόφαση ο ίδιος ο προπονητής να μείνει ή να φύγει κάπου. Σε όλο τον κόσμο συμβαίνει αυτό, διαφωνείς;».

Πέρυσι γιατί αρχικά πάλι αρνήθηκες να έρθεις στην Ελλάδα;
«Δεν είχα προλάβει καλά - καλά να βγάλω από το μυαλό μου, τα όσα κάναμε στην Βιγιαρεάλ. Είχα τελειώσει, αλλά το μυαλό δεν ήταν άδειο. Ο προπονητής πρέπει να έχει πάντα έναν στόχο για να αφοσιωθεί σε αυτόν. Δεν ήθελα αμέσως να πάω σε άλλη ομάδα μετά την Βιγιαρεάλ. Και δεν ήθελα να είμαι πάλι εκτός Ισπανίας. Δεν το είχα σκεφτεί ότι θα ερχόμουν ξανά, δεν το είχα στο μυαλό μου».

Και πόσο πήρε στον Βαγγέλη Μαρινάκη για να σε πείσει τελικά, να φορέσεις και πάλι τα ρούχα της ομάδας;
«Ο πρόεδρος ήρθε αποφασισμένος. Δεν είναι δύσκολο, να καταλάβεις πότε κάποιος είναι έτοιμος για όλα, θέλει να φτιάξει κάτι πολύ καλό και να διακριθεί. Οι στόχοι είναι συγκεκριμένοι και ο Ολυμπιακός κοιτάζει μόνο την κορυφή. Μιλήσαμε με τον πρόεδρο, κάνει τα πάντα και δεν χρειάζεται να το πω εγώ. Φαίνεται».

Τα παιχνίδια τα περσινά τα παρακολουθούσες; Για τον Ολυμπιακό μιλάω…
«Είδα δυο αγώνες του Champions League, αλλά από 'κει και πέρα, μόνο τα αποτελέσματα γνώριζα. Και γενικά για το πρωτάθλημα, είχα πληροφορίες".
 
Τι έπαιξε ρόλο και μέσα σε τέσσερις μήνες, η ομάδα μεταμορφώθηκε προς το χειρότερο και μάλιστα τόσο πολύ;
«Στο ποδόσφαιρο όλα πάνε γρήγορα. Αυτά συμβαίνουν. Πάντα κάθε καινούργιος προπονητής, προσπαθεί να βάλει το στυλ παιχνιδιού που θέλει και του αρέσει. Ποτέ δεν είναι εύκολο να μπεις σε ομάδα, μαθημένη σε επιτυχίες. Συνέβη και σε εμένα, στη Βιγιαρεάλ. Αν μια ομάδα είναι μαθημένη σε κάτι, δύσκολα αλλάζει».

Στην Βιγιαρεάλ όμως όταν πήγες δεν χάθηκε η έννοια ομάδα, αλλά στον Ολυμπιακό πέρυσι χάθηκε.
«Αυτό δεν το ξέρω».

Πιο μοντέλο ομάδας σου αρέσει; Σε όλο τον κόσμο!
«Η Μπαρτσελόνα».

Όλοι αυτό λένε…
«Μα τι να πω; Αφού παίζει καλύτερα από όλες».
 
Σε ποιας ομάδας το στυλ θα ήθελες να ταιριάξεις τον Ολυμπιακό;
«Στου… Ολυμπιακού. Να αποκτήσουμε ακόμη καλύτερη ταυτότητα, να παίξουμε τόσο καλά, όσο χρειάζεται, όσο πρέπει, όσο μπορούμε να ευχαριστούμε τον κόσμο μας. Ας πάρουμε κάτι από τη μια και κάτι από την άλλη. Το γήπεδο της Μπάρτσα, το πάθος του Καραϊσκάκη δεν το έχει. Και έχω παίξει πολλές φορές εκεί, μιλάμε για πολύ μεγαλύτερο γήπεδο, αλλά τον παλμό που δημιουργεί ο κόσμος μας, δεν τον έχω συναντήσει. Κι αυτοί όλοι λοιπόν θα ήθελαν τους Ολυμπιακούς. Όμως είναι δικοί μας. Όλες οι ομάδες, έχουν κάτι».

Ποιος είναι ο καλύτερος προπονητής;
«Μα φυσικά, ο Γκουαρντιόλα!».

Ποιον παίκτη θα ονειρευόσουν να έχεις εδώ;
(γέλια) «Τώρα θα τον πω στον πρόεδρο, τον Μέσι!».
 
Ποιοι θα παίξουν τελικό Champions League;
«Η Μπάρτσα, η Ρεάλ και δε νομίζω ότι υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη καλύτερες ομάδες. Όλα μπορούν να συμβούν, αλλά για την ώρα δε βλέπω κάτι διαφορετικό. Μια από τις δυο ή και οι δυο, θα είναι στον τελικό».