Δεύτερη αποχώρηση από την ΚΟ της Πλεύσης Ελευθερίας

Με επιστολή της στον πρόεδρο της Βουλής, η βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης Αρετή Παπαϊωάννου γνωστοποίησε την αποχώρησή της από την κοινοβουλευτική ομάδα της Πλεύσης Ελευθερίας.

Η κ. Παπαϊωάννου είναι μητέρα του επίσης πρώην βουλευτή του κόμματος Μιχάλη Χουρδάκη, τον οποίο διέγραψε η Ζωή Κωνσταντοπούλου πριν από τρεις εβδομάδες, επειδή ο ίδιος αρνήθηκε να παραιτηθεί και να παραδώσει την έδρα «όπως του έχει ζητηθεί και συμφωνηθεί», κατά την ίδια.

Το γεγονός ότι μητέρα και γιος είχαν μπει σε εκλόγιμες θέσεις των ψηφοδελτίων της Πλεύσης για τις εκλογές του Ιουνίου (σ.σ. είχαν γίνει με λίστα) δεν είχε περάσει απαρατήρητο, όσον αφορά τις επιλογές της προέδρου του κόμματος. Τώρα και οι δύο είναι ανεξάρτητοι βουλευτές, ενώ το κόμμα της κ. Κωνσταντοπούλου αριθμεί πλέον έξι βουλευτές.

Αν τεθούν εκτός άλλοι δύο, θα πάψει να υφίσταται κοινοβουλευτική ομάδα, αφού το όριο για τη συγκρότησή της είναι πέντε βουλευτές.

Η επιστολή της κ. Παπαϊωάννου στον Κώστα Τασούλα με τις αιχμές που αφήνει για «απαξιωτική συμπεριφορά» της Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Η επιστολή

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,

Με την παρούσα επιστολή σάς γνωρίζω την απόφασή μου να αποχωρήσω από την Κοινοβουλευτική Ομάδα (Κ.Ο.) της «Πλεύσης Ελευθερίας-Ζωή Κωνσταντοπούλου».

Η αποχώρησή μου έρχεται ως αυτόθροη συνέπεια της απαξιωτικής συμπεριφοράς, κατά τις τελευταίες εβδομάδες, της επικεφαλής της Κ.Ο. -και ορισμένων μελών αυτής- προς το πρόσωπό μου, έπειτα -κυρίως- από την αποπομπή του Βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης Δρ. Μιχαήλ Χουρδάκη, με μοναδική αιτία τη συγγενική σχέση.

Ειδικότερα, μετά την άρνησή μου να υπογράψω την ανακοίνωση της 18ης Οκτωβρίου 2023, με το περιεχόμενο της οποίας εξαρχής διαφώνησα, ουσιαστικά και πολιτικά, και παρ' όλες τις επίμονες προσπάθειές μου προς τις δύο πλευρές για νηφαλιότητα και σύγκλιση, έκτοτε στοχοποιήθηκα και ετέθην σε «αναστολή», με την επαναλαμβανόμενη αντικατάστασή μου από τις κοινοβουλευτικές επιτροπές και την απομόνωσή μου -προσωπική και πολιτική- από τις κομματικές εργασίες.

Το έτος 2016, οπότε και γνώρισα την κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου και έχοντας πεισθεί από το όραμά της, συνυπέγραψα την ιδρυτική διακήρυξη της Πλεύσης Ελευθερίας. Αγωνίστηκα σκληρά από διάφορα μετερίζια στις εκλογικές αναμετρήσεις, τόσο του έτους 2019 όσο και αυτές του τρέχοντος έτους, εντασσόμενη κατόπιν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα κατά σώμα και πνεύμα, με γνώμονα να στηρίξουμε ένα δυναμικό αντιπολιτευτικό μέτωπο που να υπηρετεί με ευσυνειδησία και σθένος τα συμφέροντα του ελληνικού Λαού που χειμάζεται και αδικείται. Μέχρι που στην ίδια Ομάδα βρέθηκα απολογούμενη και υπόλογη αναιτίως.

Η απαίτηση της αρχηγού της Πλεύσης Ελευθερίας να της προ-απευθύνω «δήλωση» ότι «θα παραδώσω την έδρα, όποτε μου ζητηθεί» είναι σαφές ότι τελούσε υπό την αυτονόητη αντίστοιχη ηθική δέσμευσή της ότι θα σέβεται την προσωπικότητά μου. Δέσμευση, η οποία αυτοανακλήθηκε με τη συμπεριφορά που επέδειξε στο πρόσωπό μου η κυρία Κωνσταντοπούλου. Συνεπώς η ανεξαρτητοποίησή μου είναι μονόδρομος.

Το αξίωμα του Βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου συνοδεύεται από μεγάλη ευθύνη. Επιβάλλεται, λοιπόν, αυτός να μάχεται καθημερινά, και με όλες του τις δυνάμεις, ως αντιπρόσωπος του Έθνους και υπηρέτης του Λαού. Δεν του πρέπει να βρίσκεται στον «πάγκο», αμέτοχος, ούτε «τιμωρία», ανέστιος. Για κάθε έναν Βουλευτή που δεν ρίχνεται στη μάχη, η Κυβέρνηση αλαζονεύεται, η Αντιπολίτευση απισχναίνεται, η Δημοκρατία ασθενεί.

Αυτήν τη μάχη σκοπεύω να τη συνεχίσω. Επειδή πάντα πορευόμουν στην οικογενειακή, πολιτική και επαγγελματική μου ζωή με ακεραιότητα, αξιοπρέπεια και παρρησία, αξίες από τις οποίες θα συνεχίσω να εμφορούμαι μέχρι τέλους.

Μετά εκτιμήσεως,

Αρετή I. Παπαϊωάννου Βουλευτής Β1 Θεσσαλονίκης