Τσίπρας: Πορεία στην κοινωνία «τώρα» και μετά κόμμα ή φορέας

Η παραίτηση του πρώην πρωθυπουργού από το βουλευτικό αξίωμα και η παράδοση της έδρας στο κόμμα που αυτός ουσιαστικά ίδρυσε, έπεσε σαν βόμβα χθες το πρωί στην Κουμουνδούρου και στους διαδρόμους της Βουλής.

Όχι επειδή η παραίτηση δεν ήταν αναμενόμενη, αλλά για τη χρονική στιγμή που έγινε. Όσοι περίμεναν αυτή την κίνηση, την τοποθετούσαν χρονικά είτε στις αρχές του χρόνου είτε μόλις «μύριζαν» εκλογές, καθώς στοιχημάτιζαν ότι δεν θα ρίσκαρε την παραμονή του εκτός Βουλής για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ορισμένοι μάλιστα από τον ΣΥΡΙΖΑ, υπέρμαχοι της δημιουργίας φορέα-ομπρέλα από τον κ. Τσίπρα που θα «ένωνε» τα υπάρχοντα κόμματα (το δικό τους και τη Νέα Αριστερά, κυρίως), πίστευαν ότι ένα τέτοιο σενάριο δεν προϋπόθετε την παραίτησή του από βουλευτής, αφού θα μπορούσε άνετα να εκφράζει το σχήμα στη Βουλή ως επικεφαλής του.

Η απόφαση που επέλεξε τους «πάγωσε», ακριβώς επειδή ερμηνεύθηκε ως προάγγελος νέου κόμματος που δεν θα περιλαμβάνει άλλους σχηματισμούς ως «συνιστώσες».

Πορεία στην κοινωνία με το βιβλίο

Στην πραγματικότητα, το επόμενο τρίμηνο θα δώσει τις απαντήσεις. Η επισήμανση ότι αντί για συνομοσπονδία κομμάτων (σ.σ. όπως προωθεί η Λούκα Κατσέλη) ή για άμεση ίδρυση νέου κόμματος ο κ. Τσίπρας «θα αφουγκραστεί την κοινωνία», αποδίδεται από κοντινά του πρόσωπα ως υπεύθυνη στάση και όχι τυχοδιωκτική, όπως αφήνουν να εννοηθεί από άλλα κόμματα.

Όπως έχουμε αναφέρει, την αφορμή για τη νέα «πορεία στον λαό» θα τη δώσει η έκδοση του βιβλίου του, το οποίο αναμένεται να βγει στις προθήκες περί τα τέλη Νοεμβρίου. Αμέσως μετά, θα ακολουθήσει ένα μεγάλο πρόγραμμα περιοδειών για την παρουσίαση του βιβλίου, μέσα από τις οποίες θα διαπιστώσει τις διαθέσεις των προοδευτικών πολιτών.

Αν διαμορφωθεί «κίνημα» υπέρ μίας νέας κίνησης από τον πρώην πρωθυπουργό, θα αναζητηθεί η έκφρασή του, η οποία, σε αυτή την περίπτωση, θα είναι κόμμα και όχι φορέας-ομπρέλα.

Κομβικό στοιχείο παραμένει η ομάδα ή το επιτελείο που θα πλαισιώσει τον κ. Τσίπρα. Σε πρώτη φάση, με αφορμή την προαναγγελθείσα σύσταση επιστημονικής επιτροπής του ομώνυμου Ινστιτούτου, θα παρουσιαστεί η βασική ομάδα των συνεργατών, με τον στενό συνεργάτη του, πρώην αναπληρωτή γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργο Βασιλειάδη να αναλαμβάνει και επισήμως ρόλο.

Σε αυτή τη φάση δεν προβλέπονται μεταγραφές βουλευτών και (νυν) στελεχών από τον ΣΥΡΙΖΑ, παρότι οι περισσότεροι, κυρίως βουλευτές, είναι έτοιμοι να τον ακολουθήσουν. Αυτό θα γίνει σε ύστερο χρόνο, πρώτον, διότι δεν θα έχουν όλοι θέση στο κόμμα Τσίπρα (ακόμα κι αν το θέλουν οι ίδιοι) και, δεύτερον, διότι θα πρέπει να παραιτηθούν από το βουλευτικό αξίωμα και να παραδώσουν τις έδρες -όπως έκανε δηλαδή χθες ο κ. Τσίπρας.

Κάποιες από τις αποφάσεις, συνεπώς, θα είναι συνάρτηση και του χρόνου των εκλογών, με την επίσπευσή τους να θεωρείται δεδομένη, εάν διαφανούν πρόωρες κάλπες εντός του 2026.

Γενικά, στους υποστηρίζοντες την κίνηση Τσίπρα καταγράφονται οι Όλγα Γεροβασίλη, Γιώργος Καραμέρος, Συμεών Κεδίκογλου, Κατερίνα Νοτοπούλου, Πόπη Τσαπανίδου, Χάρης Μαμουλάκης, Κώστας Μπάρκας, Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος κ.α. -χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα βρεθούν όλοι στο κόμμα του.

Στον αντίποδα, βουλευτές που δεν διατηρούν πλέον σχέση με τον πρώην πρόεδρό τους, όπως ο Νίκος Παππάς, η Ρένα Δούρου και ο ευρωβουλευτής Κώστας Αρβανίτης, ή έχουν «εχθρικές» σχέσεις, όπως ο Παύλος Πολάκης -ο οποίος μάλιστα του απέδωσε προκαταβολικά χθες «την 5η διάσπαση» του ΣΥΡΙΖΑ.

Το timing της εξόδου και η «τύχη» (;) του ΣΥΡΙΖΑ

Ως προς την «τύχη» του ΣΥΡΙΖΑ, δεν καταγράφεται καμία αισιόδοξη πρόβλεψη στην περίπτωση ίδρυσης νέου κόμματος. Το timing, μάλιστα, της παραίτησης Τσίπρα έχει τη σημασία του: έδωσε αρκετό χρόνο (δέκα μήνες) στη νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή στον Σωκράτη Φάμελλο, να «περπατήσει» και να μετρηθεί, αποφεύγοντας κάθε κίνηση που θα ερμηνευόταν ως υπονομευτική ή διασπαστική.

Τα ισχνά δημοσκοπικά ποσοστά που καταγράφει ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξαν -όπως λένε συνομιλούντες με τον κ. Τσίπρα- ότι το κόμμα δεν έχει δυναμική και δεν μπορεί να την αποκτήσει.

Δεδομένης και της δημοσκοπικής εξαφάνισης, σχεδόν, της Νέας Αριστεράς, αλλά και της… βελόνας του ΠΑΣΟΚ που κόλλησε σε χαμηλά διψήφια, η κίνηση του κ. Τσίπρα να ανοίξει παράθυρο σε κάτι νέο εμφανίστηκε ως μονόδρομος.

Με τη φράση, δε, προς τους πρώην συντρόφους του, «δεν θα είμαστε αντίπαλοι», αφενός απηύθυνε δημόσιο κάλεσμα σ' αυτό το «νέο» και, αφετέρου, έδωσε μία διέξοδο στον κ. Φάμελλο να αντιδράσει σχετικά ήπια στον αιφνιδιασμό και να πάρει τον χρόνο του για τις δικές του (και της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ) κινήσεις.

Όπως αποδείχθηκε, ο κ. Φάμελλος αξιοποίησε την ευκαιρία, διαβεβαιώνοντας και ο ίδιος ότι «δεν θα είμαστε αντίπαλοι». Εμμένοντας, φυσικά, στη θέση ότι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ηγηθεί της προοδευτικής συνεργασίας -κάτι που, εκ των πραγμάτων, ακυρώνεται από την έξοδο του κ. Τσίπρα.

Μένει να φανεί ποιες θα είναι «οι νέες θάλασσες» για τις οποίες μίλησε ο ίδιος χθες και με ποιους θα τις διασχίσει όταν έλθει η ώρα της πλεύσης.