Τσίπρας: Δεν πάει άλλο, απαιτείται ένα σοκ εντιμότητας και μία νέα ηθική διακυβέρνησης

Με τη φράση “η πολιτική αλλαγή είναι κοινωνική και εθνική ανάγκη, οφείλουμε να επιταχύνουμε” ο Αλέξης Τσίπρας πρόβαλε με μεγαλύτερη σαφήνεια το σχέδιο του για μία νέα κίνηση που θα αντιμετωπίσει την κυβέρνηση.

Μιλώντας στο κατάμεστο Royal της Πάτρας, με αφορμή την παρουσίαση της “Ιθάκης”, ζήτησε από τους προοδευτικούς πολίτες να βάλουν τέλος στην απογοήτευση (“αρκετά με την απογοήτευση και την αποχή”) τονίζοντας με έμφαση: “Οι πρωτοβουλίες για μία προοδευτική παράταξη νίκης είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ αναγκαίες”.

Και μάλιστα, όπως πρόσθεσε, “χωρίς αποκλεισμούς, προαπαιτούμενα, πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων, να δώσουμε περιεχόμενο στη διάθεση του προοδευτικού πολίτη να μη μείνει αδρανής. Με μια γόνιμη και δημιουργική ρήξη με το παρελθόν”.

Αίσθηση προκάλεσε η εξήγηση που έδωσε για την σκληρή κριτική που ασκεί στα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης: “Η κραυγή «να γίνει κάτι» αντηχεί απελπισμένα. Αναζητούν όλοι ελπίδα. Και για να αναζητείται η ελπίδα, προφανώς δεν υπάρχει στους σημερινούς πολιτικούς σχηματισμούς.

Γιατί για να υπάρχει η ελπίδα της αλλαγής πρέπει να συντελούνται δύο προϋποθέσεις: Να θέλεις και να μπορείς. Και φοβάμαι ότι δεν συντελείται ούτε η μία ούτε η άλλη, από τους υπάρχοντες σχηματισμούς”…

Έχοντας επιλέξει συνειδητά να μιλήσει την ώρα που στη Βουλή ψηφιζόταν ο νέος Προϋπολογισμός, ο κ. Τσίπρας εστίασε στη σύγκριση των οικονομικών δεικτών που πέτυχε η κυβέρνησή του σε καθεστώς μνημονίου με τους σημερινούς.

Και χρησιμοποίησε ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα δίνοντας έμφαση στα φαινόμενα διαφθοράς, με αφορμή το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, “με τους Φραπέδες”, εκφράζοντας την ελπίδα ότι θα βγουν στο φως οι πραγματικοί υπαίτιοι επειδή την έρευνα διενεργεί η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία.

“Ποια κυβέρνηση ήταν η πιο έντιμη; Η κυβέρνηση του 2015-2019 ή η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη;”, είπε χαρακτηριστικά.

Τα κυριότερα σημεία της ομιλίας του:

—- Το κύμα της πολεμικής, της εμπάθειας και της συκοφάντησης για το βιβλίο (την “Ιθάκη”) δεν σηκώθηκε μόνο γιατί αυτό καταρρίπτει τους μύθους τους για το παρελθόν. Αυτό που τους βολεύει είναι η στασιμότητα, η απάθεια, ο βάλτος. Και αυτή τη στασιμότητα απειλεί η Ιθάκη. Όχι ως ένα ταξίδι που έγινε στο παρελθόν αλλά ως ένα ταξίδι που ετοιμάζεται για το μέλλον.

Για να παραφράσω μια γνωστή φράση: Το φάντασμα της Ιθάκης πλανιέται πάνω από το καθεστώς τους.

Έχει σχέση με το σήμερα και το αύριο ότι οι γόνοι και τα τζάκια βύθισαν τη χώρα στην κρίση και τη χρεοκοπία, ενώ εμείς την οδηγήσαμε στην ασφάλεια και τη δημοκρατική κανονικότητα.

—- Αναδείξαμε την εντιμότητα σε κανόνα διακυβέρνησης. Αντισταθήκαμε στην κρυφή, ή και φανερή, έλξη των δημόσιων ταμείων. Ενώ οι χορτασμένοι των κολεγίων, αποδείχθηκαν αχόρταγοι. Έχουν μετατρέψει τη χώρα σε έναν απέραντο βάλτο διαφθοράς.

Τον βάλτο των υποκλοπών. Τον βάλτο των Τεμπών και της συγκάλυψης. Τον βάλτο του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Τον βάλτο των καρτέλ στο ρεύμα, στα καύσιμα, στα Σούπερ Μάρκετ και στις τράπεζες που θησαυρίζουν από την ασφυξία εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών.

Τον βάλτο μιας κοινωνίας των τεσσάρων πέμπτων, στην οποία το ένα πέμπτο θα ζει με άνεση, αποταμιεύοντας, και τα τέσσερα πέμπτα θα επιβιώνουν με όρους καθημερινής αγωνίας.

—- Ο σχεδιασμός της σημερινής κυβέρνησης ήταν να επενδύσει σε ένα παραγωγικό μοντέλο θνησιγενές, σε αυτό ακριβώς που μας οδήγησε στην κρίση. Στο real estate και στον τουρισμό.

Ο πρωτογενής και ο δευτερογενής τομέας στον αυτόματο πιλότο. Για αυτό και τα λεφτά του ταμείου ανάκαμψης πήγανε σε τριάντα επιχειρήσεις. Στον αγροτικό τομέα μόνο το 4%

Γιατί, επίσης, δε νοιάζονται αλλά ούτε και καταλαβαίνουν τι σημαίνει πρωτογενής παραγωγή.

Αλλιώς κάτι θα κάνανε δύο χρόνια τώρα που οι επιστήμονες χτυπάνε το κώδωνα του κινδύνου με την επιδημία των προβάτων. Και αυτοί δεν πήραν κανένα μέτρο. Παρά μόνο βλέπουν τώρα τη ζωική καταστροφή που υπολογίζεται να ανέλθει κοντά στο ένα δις και την αντιμετωπίζουν με αστείες αποζημιώσεις.

Το κυριότερο όμως, γιατί είναι τόσο βαθιά διεφθαρμένοι που αξιοποίησαν τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις όχι για να στηρίξουν την παραγωγή, σε μια περίοδο μάλιστα που οι επιδοτήσεις έφτασαν να αποτελούν ως το 60% του αγροτικού εισοδήματος, αλλά για να στηρίξουν τα δικά τους πελατειακά δίκτυα.

Τους φραπέδες και τους χασάπηδες. Τα γαλάζια παιδιά που κυκλοφορούσανε με Φεράρι από το κλεμμένο κρατικό χρήμα και δήθεν κερδίζανε το Τζόκερ για να το δικαιολογήσουν.

Πολύ φοβάμαι ωστόσο, ότι όσα έχουμε δει από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Διότι είδαμε το αποκρουστικό πρόσωπο των φραπέδων και των χασάπηδων. Δεν είδαμε όμως ακόμη τα πρόσωπα των συνένοχών τους στα κυβερνητικά έδρανα και τα ποσά που τους επέστρεφαν προκειμένου να τους μοιράζουν το κρατικό χρήμα.

Και αν υπάρχει μια ελπίδα να τα δούμε, είναι γιατί την υπόθεση την έχει αναλάβει η ευρωπαϊκή εισαγγελία.

—- Δεν έχουμε μια κυβέρνηση που κάνει λάθη. Έχουμε τη λάθος κυβέρνηση. Που επιβάλλει σε όλες τις πλευρές της οικονομίας και της κοινωνίας τα καταστροφικά δόγματα ενός άγριου νεοφιλελευθερισμού, βαλκανικού τύπου.

Πρωτοφανής διαφθορά.

Δημοκρατία της διαπλοκής και ανικανότητα.

Αδιαφορία για τη ζωή των πολλών και νεποτισμός.

Ακρίβεια που μαστίζει την πλειοψηφία της κοινωνίας.

Προκλητικός πλούτος που συσσωρεύεται σε ελάχιστους.

Στεγαστική κρίση και αιμορραγία της μετανάστευσης.

Με το δημογραφικό να εξελίσσεται ραγδαία σε υπαρξιακή εθνική κρίση.

Μας παρέδωσαν το 2015 μια χώρα χρεοκοπημένη. Σε ασφυξία οικονομική και τραγωδία κοινωνική.

Παραδώσαμε το 2019 μια χώρα με σχεδόν 40 δισεκατομμύρια μαξιλάρι, εκτός μνημονίων, εντός αγορών, με ρυθμισμένο χρέος, σε τροχιά ανάπτυξης για δώδεκα συνεχόμενα τρίμηνα.

Και δεν ζητούν μόνο το λόγο με τα τερατώδη ψέματα ότι εμείς ρίξαμε την Ελλάδα στα βράχια. Εμείς, όχι η κλεπτοκρατία και τα Greek statistics. Και τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι η μεγέθυνση του ΑΕΠ το διάστημα 23 – 24, είναι ίδια με αυτή που πετύχαμε εμείς το 2018 και το 2019.

Το οξύμωρο είναι ότι είναι η ίδια, τη στιγμή που εμείς παλεύαμε σε συνθήκες δημοσιονομικής ασφυξίας, ενώ αυτοί τα βρήκανε όλα στρωμένα και πήραν και προίκα περίπου 70 δις για να ρίξουνε στην οικονομία από το 2020 και μετά, με τα λεφτά για τη πανδημία και αυτά του Ταμείου Ανάκαμψης.

Προσέξτε δηλαδή, ίδιοι ρυθμοί ανάπτυξης, ενώ εμείς είμασταν υποχρεωμένοι να μαζέψουμε 40 δις στα δημόσια ταμεία και αυτοί είχαν την άνεση να ξοδέψουν 70 δις, σε αντίστοιχο χρονικό διάστημα. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Πάμε να δούμε κι άλλα στοιχεία:

* Οι εξαγωγές αυξήθηκαν με τριπλάσιο ρυθμό το διάστημα της δικιάς μας διακυβέρνησης.

* Η ανεργία είχε ταχύτερη πτώση το 2015 – 2019, από ότι το 2019 – 2024.

* Για να μη μιλήσω για το κοινωνικό μέρισμα,

* τη 13η σύνταξη,

* την αύξηση του βασικού μισθού,

* την κατάργηση του ρατσιστικού υποκατώτατου,

*την ανάταξη της δημόσιας Υγείας και της δημόσιας Παιδείας.

Όση προπαγάνδα και αν επιστρατευτεί αυτό που έχει αρχίσει να φαίνεται και να μυρίζει δύσοσμα, δε κρύβεται.

Μιλάμε για ένα καθεστώς διασπάθισης του δημόσιου χρήματος και διαφθοράς. Με όρους μαφίας.

Και ο ελληνικός λαός έχει μείνει άναυδος αλλά και οργισμένος.

Ένα σχεδόν πάνδημο δεν πάει άλλο, αναζητεί διέξοδο, οξυγόνο, αλλαγή.

Η χώρα χρειάζεται ένα σοκ εντιμότητας, μια νέα ηθική διακυβέρνησης αλλά και μια νέα συλλογική κουλτούρα.

Έναν νέο πατριωτισμό που σαν συλλογικό κύμα θα παρασύρει τη διαφθορά αλλά και την κοινωνική αδικία.

Γιατί δεν είναι μόνο οι φραπέδες με τα ανοιχτά πουκάμισα.Πολλές φορές είναι και οι Εσπρέσσο με τα λευκά κολάρα και τις γραβάτες – και ίσως πολύ περισσότερο αυτοί- που λυμαίνονται τις συλλογικές δυνατότητες του τόπου μας, για να βγάζουν υπερκέρδη.