Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Μια κίνηση ματ

Στις αγορές, όπως στη ζωή, δεν υπάρχουν πολλά παράθυρα ευκαιρίας. Όταν όμως, ανοίγει ένα τέτοιο παράθυρο οφείλει ένα κράτος να το εκμεταλλεύεται.

Μια κίνηση ματ

Η Ελλάδα έχει αρκετούς λόγους για να αντλεί κάποια ποσά από τις αγορές σε τακτικά χρονικά διαστήματα.

Δεν είναι ότι τα χρειάζεται. Η χώρα πληρώνει τόκους, έστω σχετικά χαμηλούς, για το μαξιλάρι ρευστότητας που έχει βάλει στην άκρη.

Όμως, όλοι γνωρίζουν ότι δεν είναι σώφρον να γίνεται κάτι τέτοιο κοντά σε εκλογικές αναμετρήσεις όπως του Μαΐου γιατί προστίθεται ένας ακόμη παράγοντας αβεβαιότητας.

Η άντληση 2,5 δισ. ευρώ από την πώληση του 5ετούς ομολόγου πριν ένα μήνα περίπου και το ράλι που ακολούθησε άφησε ικανοποιημένους τους αγοραστές ενώ βοήθησε την χώρα να καλύψει ένα μέρος από τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας ύψους 7 δισ. ευρώ.

Επιπλέον, έστειλε ένα πρώτο μήνυμα στους θεσμούς, τους οίκους αξιολόγησης και πολλούς επενδυτές πως μπορεί να αυτοχρηματοδοτείται από τις αγορές χωρίς την βοήθεια του QE ή μιας προληπτικής πιστωτικής γραμμής.

Όμως, το 5ετές ομόλογο δεν είναι αρκετό ενώ οι συνθήκες στις αγορές είναι ιδανικές για μια νέα έξοδο. Αυτή την φορά με ομόλογο μεγαλύτερης διάρκειας και ιδανικά 10ετές.

Η  απόδοση του ομολόγου που λήγει τον Ιανουάριο του 2028, δηλαδή 9ετούς περίπου, υποχώρησε χθες στο 3,77% έναντι 4,6% τον περασμένο Νοέμβριο.

Ακόμη, το ασφάλιστρο κινδύνου (risk premium) έναντι του αντίστοιχου γερμανικού μειώθηκε στις 367 μονάδες βάσης από 424 μονάδες τις πρώτες μέρες του 2019.

Με άλλα λόγια, οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για μια νέα έξοδο της Ελλάδας στις αγορές πριν πλησιάσουμε πολύ κοντά στην περίοδο του Μαΐου.

Αν η χώρα πετύχει να «σηκώσει» 2-3 δισ. ευρώ επιπλέον από τις αγορές, πουλώντας ένα νέο 10ετές ομόλογο θα καλύψει μεγαλύτερο μέρος των προϋπολογισθέντων ετήσιων αναγκών της.

Θα είναι επίσης πιο πειστική όταν ζητήσει από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM)  να άρει την υποχρέωση πληρωμής σ’ αυτόν του ίδιου ποσού που θα δώσει στο ΔΝΤ για να αποπληρώσει νωρίτερα μέρος του ακριβού δανείου της.

Όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι θα δώσει ένα ακόμη πάτημα στον S&P να την αναβαθμίσει στη κατηγορία «ΒΒ» που είναι ένα σκαλί κάτω από την επενδυτική βαθμίδα.

Με δεδομένο ότι η Fitch έχει την Ελλάδα στο «ΒΒ-», μια τέτοια κίνηση από τον S&P θα την εδραιώσει σ’ αυτή την κατηγορία από την «Β» στην οποία βρίσκεται σήμερα.

Η αναμενόμενη πολυεπίπεδη αναβάθμιση από την Moody’s δεν αναμένεται να φθάσει τόσο ψηλά και θα είναι απλά ένα καλό νέο.

Με τους δυο από τους τρείς οίκους αξιολόγησης να τοποθετούν την χώρα στη κατηγορία «ΒΒ» ανοίγει ο δρόμος για περισσότερους μη σπεκουλαδόρους επενδυτές στα ελληνικά ομόλογα και ενδεχομένως χαμηλότερες αποδόσεις μελλοντικά λόγω αυξημένης ζήτησης.

Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι  η κυβέρνηση θα πρέπει να εγκαταλείψει την προσπάθεια συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις της δεύτερης μεταμνημονιακής αξιολόγησης.

Ιδίως στο θέμα των τραπεζών όπου φαίνεται πως υπάρχει δυστοκία.

Αν το κάνει κινδυνεύει να χύσει την καρδάρα με το γάλα.

Όμως, ακόμη κι έτσι ένα παράθυρο ευκαιρίας διαφαίνεται για την έκδοση ενός νέου 10ετούς ομολόγου το επόμενο διάστημα.


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v