Η... προπόνηση που εξασφαλίζει ενσυναίσθηση στα στελέχη

Αλλαγές και προσαρμογές χωρίς την ευρύτερη συμμετοχή ανθρώπων που καταλαβαίνουν γιατί είναι απαραίτητες και άρα τις επιδιώκουν, δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν. Εξάλλου, αυτή η διαφορά μεταξύ ανθρώπων που θέλουν μετασχηματισμούς και όλους τους άλλους, πέρα από την πολιτική της διάσταση, σήμερα είναι ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παραδοσιακές επιχειρήσεις.

Αυτός είναι και ο λόγος που τα τελευταία χρόνια  παρατηρούνται θεαματικές εκτοπίσεις από την αγορά επιχειρήσεων οι οποίες κάποτε  κατείχαν ηγετικές θέσεις στις αγορές τους. 

Υπό αυτές τις νέες συνθήκες, δεν είναι πλέον λίγες οι νέες πρωτοβουλίες σημαντικών εταιρειών να προωθούν πολιτικές coaching της ενσυναίσθησης. Με άλλα λόγια η ψυχολογία μπαίνει για καλά στον κόσμο των επιχειρήσεων και εκτοπίζει παλαιές εδραιωμένες αντιλήψεις.

Όπως τονίζει η σύμβουλος επιχειρήσεων Ελίζαμπεθ Ρούντ, «...πολλές μελέτες τα τελευταία τρία χρόνια, έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι πετυχαίνουν περισσότερα όταν είναι σε θετική κατάσταση τόσο από ψυχολο­γικής όσο και σωματικής άποψης. Πώς μπορούμε όμως να βάλουμε κάποιον στο σωστό πλαίσιο σκέψης; Κρίσιμο στοιχείο επιτυχίας είναι η ενσυναίσθηση. Ξεκινάμε, λοιπόν, δείχνοντας αυθεντικό ενδιαφέρον και μέριμνα για τον άλλον, ώστε να μπορέ­σουμε να χτίσουμε μια σχέση η οποία θα "αντηχεί" τη θετική αυτή στάση.

Θα πρέπει επίσης να δείξουμε καλώς εννοούμενη πε­ριέργεια: να θέτουμε διερευνητικές, ανοι­κτές ερωτήσεις σχεδιασμένες ώστε να βο­ηθούν τον άλλον να πραγματοποιήσει το ατομικό του όραμα -το οποίο και αποτελεί το πλαίσιο συνεργασίας μέσα στις εταιρείες....».

Κατά συνέπεια, οι περισσότεροι ψυχολόγοι αναγνωρίζουν το ρόλο του coaching στις επιχειρήσεις, αν και αρκετά ηγετικά στελέχη τους το σνομπάρουν. Επιμένουν, ωστόσο, οι ψυχολόγοι ότι το coaching, ακόμα και όταν συναντά αντιδράσεις, πρέπει να συνεχίζεται μέχρι να ανακαλύψει κανείς τον ιδανικό εαυτό του.

Η προσπάθεια για οποιαδήποτε αλλαγή απαιτεί χρόνο και προσπάθεια. Ακόμα και τα πιο καλοσχεδιασμένα πλάνα συχνά αποτυγχάνουν ή χρειάζονται χρόνο για να ολοκληρωθούν. Έρευνες της Φιλίπα Λάλι στο University College του Λονδίνου κατέγραψαν ότι χρειάζεται μεταξύ 18 και 254 ημερών για να διαμορφωθεί μια και­νούργια συνήθεια.

Η ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων, η διαχείρι­ση σχέσεων και η αλλαγή καριέρας απαι­τούν ακόμη μεγαλύτερη δέσμευση και περιλαμβάνουν αρκετά σταμάτα-ξεκίνα. Μεγάλο μέρος της δουλειάς του coach εί­ναι να διατηρήσει την πρόοδο στη σωστή κατεύθυνση: τη δοκιμή νέων συμπεριφο­ρών και διαφορετικών τακτικών και, στη συνέχεια, την εξάσκηση και την εξέλιξη εκείνων που αποδεικνύονται αποτελε­σματικότερες.

Η μάθηση, η ανάπτυξη και η αλλαγή της ταυτότητας και των συνηθειών ενός αν­θρώπου δεν αποτελούν ατομική δουλειά. Αποτελεί μεγάλη πρόκληση και προϋπο­θέτει υποστήριξη τόσο από τον coach, όσο και από μία ευρύτερη ομάδα σε ρόλο «δικτύου ανάπτυξης». Οι ψυχολόγοι προτείνουν μάλιστα στους coaches να δημιουργούν ένα προσωπικό συμβούλιο από ανθρώπους που αποτε­λούν πρότυπο διαφορετικών τύπων συμπεριφοράς. Το σκεπτικό είναι να εντοπι­στεί μια ομάδα ανθρώπων που μπορούν να λειτουργήσουν ως πηγή έμπνευσης αλλά και δέσμευσης για επιτυχία.

Εάν ξε­κινήσετε να εκπαιδεύετε συναδέλφους με βάση το πλαίσιο της ηθελημένης αλλα­γής τότε αυτοί μπορούν με τη σειρά τους να λειτουργήσουν ως υποστηρικτές της αντίστοιχης προσωπικής εξέλιξης άλλων συναδέλφων.

Το σημαντικότερο καθήκον κάθε στελέχους της επιχείρησης  είναι να βοηθήσει τους αν­θρώπους γύρω του να υλοποιήσουν το δυναμικό τους. Κι όταν το coaching επιτε­λείται με θετική διάθεση, τότε γίνεται μεταδοτικό και αποκτά μεγάλες διαστάσεις μέσα στην εταιρεία.

Για το καλό όλων των ανθρώπων της.