Γιατί η αβεβαιότητα φουντώνει με τη μέρα!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν κάτι είναι βέβαιο σε αυτή τη ζωή, είναι ότι, πλην θανάτου, δεν υπάρχουν βεβαιότητες. Όσο κοινότοπο κι αν ηχεί αυτό το γεγονός, στη διάρκεια των τελευταίων δύο ετών επιβεβαιώθηκε επανειλημμένως, όσες φορές κυβερνήσεις, ανά την υδρόγειο, αναφώνησαν «τελειώσαμε με την πανδημία», για να οδηγηθούν στη συνέχεια στην επιβολή νέων έκτακτων μέτρων περιορισμού της.

Τα στοιχεία που έφερε χθες στη δημοσιότητα το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg, αναφορικά με τις επιδόσεις σειράς κρατών έναντι της πανδημίας, στέκουν προς επίρρωσιν αυτού, καθώς δείχνουν ότι χώρες που κάποτε εμφάνιζαν θετική πορεία έναντι αυτής της λαίλαπας συγκαταλέγονται πλέον στις τελευταίες θέσεις της σχετικής κατάταξης, συμπεριλαμβανομένης βεβαίως και της δικής μας.

Όπως σημειώνεται στην έκθεση, «η προηγούμενη πορεία δεν εγγυάται τη μελλοντική, την επιτυχία δηλαδή ή την αποτυχία. Κάποιες χώρες δέχονται αλλεπάλληλα χτυπήματα, ενώ άλλες κατάφεραν, παρότι χτυπήθηκαν κάποια στιγμή σκληρά, να αντιστρέψουν την κατάσταση».

Ακόμη, όμως, κι αν δεν υπήρχε μέτρο σύγκρισης των επιδόσεων στον συγκεκριμένο τομέα, όπως αυτό τίθεται από τον δείκτη Covid Resilience Ranking, μέσω του οποίου παρακολουθούνται οι επιδόσεις 53 κρατών (με τα υψηλότερα ΑΕΠ παγκοσμίως) έναντι της πανδημίας, όσα διαδραματίζονται γύρω μας καθιστούν σαφές ένα πράγμα: η αβεβαιότητα βασιλεύει, περισσότερο παρά ποτέ.

Για παράδειγμα, από τον κώδωνα κινδύνου που έκρουσε χθες ο ΠΟΥ σχετικά με την εμφάνιση μίας νέας παραλλαγής με πολλές μεταλλάξεις, υπό την ονομασία B.1.1529, στη  Νότια Αφρική και την Μποτσουάνα, που ενδέχεται να πυροδοτήσει νέα κύματα της πανδημίας, έως την αμηχανία με την οποία οι κυριότερες κεντρικές τράπεζες στην υφήλιο, συμπεριλαμβανομένης της FED και της ΕΚΤ, αντιμετωπίζουν το ζήτημα των επιτοκίων και της αύξησής τους ή μη, η αβεβαιότητα κυριαρχεί.

Αντίστοιχα, ποιος θα μπορούσε να προβλέψει την πλήρη έκταση των επιπτώσεων στην εφοδιαστική αλυσίδα, τις τιμές των ναύλων, τις ενεργειακές τιμές και βεβαίως συνολικά στην πορεία του πληθωρισμού, από τα διάφορα lockdown τα οποία επιβλήθηκαν ανά τον κόσμο; Πότε κατά το παρελθόν έβαλαν «λουκέτο» επί τόσο μακρά χρονικά διαστήματα ολόκληρες οικονομίες κρατών ή και ηπείρων, πριν την εκδήλωση της παρούσας πανδημίας;

Ακόμη και σήμερα, που με τόση βεβαιότητα διατυμπανίζει η κυβέρνηση ότι δεν τίθεται ζήτημα ενός νέου lockdown, δεν υπάρχει το τρανό παράδειγμα ευρωπαϊκών κρατών όπως η Αυστρία και η Ολλανδία, που ήδη βιώνουν ακόμη έναν εγκλεισμό, ολικό ή μερικό;

Υπ’ αυτό το πρίσμα, φίλτατοι, ενόσω συνεχίζεται η παρούσα πανδημία, με βαρύ ανθρώπινο και οικονομικό κόστος, η αβεβαιότητα ως προς την επόμενη ημέρα δεν μπορεί παρά να αυξάνεται.

Τούτου λεχθέντος, οι προβλέψεις έναντι πιθανών κινδύνων, που άπαντες, εφόσον μπορούν, πρέπει να κάνουν, μεγιστοποιούνται. Σε επιχειρηματικό, οικογενειακό, κρατικό ή άλλο επίπεδο, η πολιτική του «βλέποντας και κάνοντας» δεν μπορεί παρά να κυριαρχεί, όπως τόσο εύγλωττα κατέδειξε άλλωστε και ο τρόπος χειρισμού της πανδημίας από την παρούσα κυβέρνηση. Καλώς ή κακώς και πάντως όχι ιδιαίτερα αποτελεσματικά, σύμφωνα με τον δείκτη Covid Resilience Ranking που παρακολουθεί το Bloomberg.

Όμως, εντέλει, αυτό είναι το κόστος των όποιων προσπαθειών υπήρξαν για τη δημιουργία μίας επίπλαστης εικόνας «επιστροφής στην κανονικότητα» και εμπέδωσης της πεποίθησης ότι σχεδόν «τελειώσαμε με την πανδημία»!

Όπως -κατά τρόπο τραγικό- επιβεβαιώνουν καθημερινά τα στοιχεία κρουσμάτων, διασωληνώσεων και θανάτων, ακόμη τίποτε δεν έχει λήξει με την πανδημία…