Κορωνοϊός: Η χαλάρωση κοστίζει

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όταν είναι απολύτως σαφές ότι η πανδημία είναι ακόμη ανάμεσά μας, γιατί προκαλεί έκπληξη ή εντύπωση, η νέα αύξηση των κρουσμάτων, μετά την κατάργηση της υποχρεωτικής χρήσης της μάσκας σε κλειστούς χώρους;

Δεν θα έπρεπε να το περιμένουμε; Δεν αποτελεί φυσική συνέχεια της «ανάσας» που έλαβε η ελληνική κοινωνία την 1η Ιουνίου, με την υποχρέωση χρήσης μάσκας να παραμένει μόνον στα ΜΜΜ, τις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων και τις συναφείς δομές;

Μαζί με αυτή την «ανάσα» δεν ήταν φυσικό και επόμενο να εισπνεύσουμε και «ολίγον από ιό»;

Εντέλει, ακόμη κι αν ο αριθμός των κρουσμάτων που καταγράφηκαν χθες από τον ΕΟΔΥ ήταν κατά τι χαμηλότερος (7.158) έναντι εκείνων που είχαν καταγραφεί την προηγουμένη (9.288), η Covid-19 εμφανίζει έξαρση, με τη θετικότητα περί το 10% και τον φίλτατο υπουργό Υγείας Αθ. Πλεύρης να προαναγγέλλει  «θερινό κύμα» της πανδημίας. Όπως επισημαίνει ο ίδιος, δε, πρόκειται για ένα πανευρωπαϊκό κύμα! 

Πράγματι, στην Ολλανδία καταγράφηκε αύξηση 64% στα κρούσματα Covid-19, στη Γερμανία υπήρξαν πάνω από 100.000 κρούσματα σε μία μέρα και έξαρση παρατηρείται και στην Πορτογαλία.

 Το εντυπωσιακό, όμως, θα ήταν εάν δεν υπήρχε έξαρση της πανδημίας. Διότι όταν θέλουμε «ανάσα» για το καλοκαίρι -όχι μόνον εδώ αλλά και όπου καταργήθηκε η υποχρεωτική χρήση της μάσκας σε κλειστούς χώρους-, είναι φυσικό επόμενο αυτή να συνοδεύεται και από έξαρση της πανδημίας. Όταν συγχρωτίζεσαι με εκατοντάδες ανθρώπους καθημερινά, σε σούπερ μάρκετ, καταστήματα κάθε είδους, γραφεία και αλλού, πώς είναι δυνατόν να μην περιμένεις ότι αυτό θα σημάνει αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων;

 Είναι χαρακτηριστικό, δε, για όσους έχει τύχει να χρησιμοποιήσουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς το τελευταίο διάστημα, ότι το επιβατικό κοινό όντως χρησιμοποιεί τη μάσκα υγειονομικής προστασίας και μάλιστα κατά τρόπο συνεπή και επιμελή. Είναι βέβαιον, δε, ότι το πράττει όχι μόνο διότι υφίσταται σχετική υποχρέωση εκ του νόμου αλλά, κυριότερα, επειδή συνειδητοποιεί ότι σε κλειστά περιβάλλοντα, όπως αυτά του μετρό ή των αστικών λεωφορείων, ο κίνδυνος μετάδοσης της νόσου είναι αυξημένος. Με άλλα λόγια, φοβάται ότι θα κολλήσει και προσέχει.

Εάν όμως ο καθένας από εμάς αναγνωρίζει ότι στα λεωφορεία και στο μετρό ο κίνδυνος παραμένει, τότε σε τι αλλάζει η κατάσταση όταν βρισκόμαστε σε ένα σούπερ μάρκετ ή στο γραφείο χωρίς μάσκα; Πόσο πιο προστατευμένοι είμαστε, σε σχέση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς; Εκεί δεν κολλάει;

 Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, φίλτατοι.

Επιστήμονες  ήδη κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με την άρση της υποχρέωσης χρήσης μάσκας υγειονομικής προστασίας και ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός Αθ. Πλεύρης, μολονότι προαναγγέλλει νέο κύμα της πανδημίας, κάνει λόγο για πιθανή επαναφορά μέτρων από το φθινόπωρο! Δεν θα είναι τότε, όμως, αργά;

Χάριν της διατήρησης μίας επίπλαστης «κανονικότητας» και της αγωνίας για τα τουριστικά έσοδα, η ελληνική πολιτεία αρνείται να εξετάσει το απλούστερο των μέτρων. Την υποχρεωτική χρήση της μάσκας σε  κλειστούς χώρους;

Πρόκειται, όμως, για μία απόφαση η οποία έχει ήδη κόστος και βάσει της κοινής λογικής θα συνεχίσει να έχει -κατά πάσα βεβαιότητα- ακόμη υψηλότερο.

Είναι άρα ανάγκη να οδηγηθούμε σε ακόμη ένα “mea culpa” ως προς τους χειρισμούς για την αντιμετώπιση της πανδημίας; Εντέλει, όσο θωρακισμένη κι αν είναι η κοινωνία μας με τη βοήθεια των εμβολιασμών, είναι ανάγκη να πηγαίνουμε γυρεύοντας;